Father | MinSung

5. Bölüm:: Zırvalamalar

•Minho•

Kemeri çözdüm, çıkışa yarım saat vardı nerdeyse. İndim, ve okula doğru yürümeye başladım. Biraz daha ilerledikçe adımlarım hızlanıyordu. İkinci kata çıktım gözlerim sınıfı arıyordu. Bulduğumda kapıyı hafifçe tıkladım.

Kapıyı açtığımda Junghoon kafasını sırasına koymuş -sanırım uyuyordu- gözlerimi sınıfta gezdirdim.

"İyi dersler, ben sizinle biraz konuşmak istiyorum. Vaktinizi ayırabilir misiniz?"

Kafasını sıradan kaldırdı. Gözleri kızarmıştı, yanakları gibi. "Baba." dedi masumca.

Susabildim, nefeslerim boğazıma diziliyordu. İçimi acıtmıştı o hâli.

"Bayan Park?" başımı öne eğdim.

"Çocuklar ses çıkartmayalım, olur mu?" nazikti ses tonu. "Buyurun bay Lee."

Koridora çıktık. Sırtımı duvara verdim, derin bir nefes aldım. "Ben Junghoon ve onun son zamanlardaki ruh hali hakkında konuşmak istiyorum."

Kafasını olumlu anlamda salladı.

"Eve geldiğinde modu fazla düşük görüyoruz. Arkadaşlarıyla ya da okuldaki farklı biriyle herhangi bir anlaşmazlığı var mı?"

Gözlerini etrafta gezdirdi. "Yok, hatta bizde farkındayız morali bozuk. Sizinle konuşacaktım."

Kadının mimiklerindeki iticilik ortamı sarıyordu. Sesi nerdeyse titremek üzereydi. Konuşurken yüzüme, gözlerime bakmıyordu. Korkuyordu belliydi.

Ağzının içinde zırvaladığı şeyler, inandırıcı şeyler değildi. Asla olamazdı.

"Bayan Park, emin misiniz?"

"Neden emin olmayayım? Size yalan borcum mu var?" bakışları keskinleşmişti.

"Bay Hwang'la da görüşmek isterim."

"Önceki teneffüs çıktı bay Lee, kalan 20 dakika dersimi işlemek için izin istiyorum sizden." sitemle sınıfa gitti.

Sinir seviyem gittikçe yükseliyordu, sadece tutmaya çabalıyordum kendimi. Hızlıca bahçeye inmek istiyordum. Nerdeyse koşarak çıktım okuldan. Temiz hava sakinleştiriyordu. Arabaya gidip kaputa yaslandım. Ve beklemeye başladım.

***

"Baba!" dedi koşarak gelip sarıldı. "Hoşgeldin."

Kucağıma alıp anlından öptüm. "Bebeğim." boynuma sarılıyordu.

Onun için her şeyi yapacağıma and içerim.

"Seni özledim." yanağıma dudaklarını bastırdı.

"Bende seni bebeğim, bende seni." yere bırakıp, arabanın kapısını açtım. Hızlıca binip kemerini bağladı.

"Bugün dolaşalım mı biraz?" sürücü koltuğa oturdum.

"Çok yoruldum babacığım." kafasını cama yasladı.

Kemerini bağlayıp, arabayı çalıştırdım. "Ne yaptın bakalım okulda?"

"Bir şey yapmadım." yutkundu.

Seungmin'in endişeleri gittikçe doğruya çıkıyordu.

________________________:)

Bölümü hangi gün yazmaya başladığımı hatırlamıyorum.

Kendinize iyi bakın <33