+18 Gençlik Rüzgarı

Bölüm 1

Okumaya başladığınız tarihi buraya yazabilirsiniz❤️

Başlamadan önce yıldız vermeyi, bitirdikten sonra da değerli yorumunuzu yapmayı unutmayın canlarım benim💕💕

Divan kana bulandığından beri ben, ben olmaktan koptum. Kim olduğumu bilmiyorum ve ne yaptığımı da. Yaşıyorum ölümü unutarak. Ve kendimi harcadım farkında olmayarak. Ben öldüm lakin öldüğümün hiç farkına varamadım.

''uyan... uyansana miskin... hadi!.. Sonuçlar açıklanmış...''

Bu ablamdı ve sabahtan beri odama girip çıkıyordu. Söylediği sözleri algılamıyordum zira henüz tam olarak uyanmamıştım ama az önce söylediklerini yeni idrak edebilmiştim. Yüz üstü ve yarı çıplak uyumayı sevdiğim için şu an üzerimde sadece boxserım vardı. Duyduklarımdan sonra hiç düşünmedim bile bunu. Hemen doğrulup kapının eşiğinde bana söylenen ablama uykulu gözlerle baktım ve direkt yataktan çıktım. Üzerime bir şey giyinmeden direkt çalışma masama koştum. Bilgisayarımı açmamla diğer aile üyelerimin başıma toplanmaları bir oldu. Heyecandan bilgisayarımı nasıl açtığımı anlamadım. ÖSYM'nin sayfasına girip bilgilerimi girdikten sonra kalbimin boğazımda attığını hissettim.

''sanırım yapamayacağım.''

Elim titriyordu ve göğüs kafesim, ben bilgisayara bakmama rağmen görüş alanıma girecek seviyede kalkıp iniyordu. Tepemde dikilen annem, babam, dedem ve ablam benden farklı durumda değillerdi. Ben başarılı bir çocuktum ve eğitim hayatım boyunca takdir edilen biriydim. Sınavdan çok iyi bir puan almıştım ve ülkenin en iyi üniversitelerinin inşaat mühendisliği bölümlerini yazmıştım, tam yirmi bir tane. Benim bilip onların ise bilmediği bir şey vardı, tercih sıralamasında küçük bir oynama yapmıştım. Ve içimden bir ses az sonra 'sonuçları göster' butonuna basarsam karşıma o üniversitenin çıkacağını söylüyordu. Puanım iyiydi ve yazdığım tüm okullara yerleşebiliyordum ama tercihlerin son gününün gecesinde listede bir değişiklik yaptım. Yedinci sıraya yazdığım Akdeniz Üniversitesini gidip ikinci sıraya yerleştirdim. İlk sırada İstanbul Teknik Üniversitesi vardı lakin kontenjan sıkıntısı olabilirdi. Gözlerimi yumdum ve son bir cesaret butonun üzerinde olan imlece tıklattım. İlk tepkileri bekliyordum. Hepsi sessizdi, bu beni korkutmuştu. Yavaş yavaş gözlerimi araladığımda sayfanın henüz yüklenmekte olduğunu gördüğümde içimdeki korku biraz sinmişse de saniyeler sonra sonuç ekranı belirdiğinde ablamın sevinç çığlığını işittim, ''2. Tercih. Akdeniz Üniversitesi, İnşaat Mühendisliği Bölümü''

Bunun olduğuna inanmak istemiyordum. İç güdülerimden dolayı yaptığım bir değişiklik şimdi hayatımın geri kalanı olacaktı. Babam detaycıydı ve diğer detayları incelmeye koyulurken dedem ondan önce fark etmişti, ''sanırım birileri tercih listesinde küçük bir oynama yapmış''

''ne?'' annemin sevinci anlık bir sekteye uğradığında babam da dedemin söylediğini destekledi, ''anlaşılan oğlumuz Akdeniz sahillerini izlemeyi istiyor.'' Babam bu cümlesinden sonra elleriyle omuzlarımı sıktı ve memnuniyetle başımdan öptükten sonra beni tebrik edip odadan ayrıldı. Onlar böylelerdi ve onları bu yüzden çok seviyordum. Annem başta biraz kızsa da sonra beni tebrik edip o da odadan çıktı ve ardından ablam ile dedem. Ne yaptığımın farkında değildim.

Acaba doğru mu yaptım?

Yapmasam ne kaybedecektim? Gibi sorular aklımın içinden dönüp dolaşırken artık geri dönüşün olmadığını çok iyi biliyordum ve Antalya için şimdiden heyecanlıydım. Tüm en yakın arkadaşlarımla konuştum ve hepsi birçok şehre dağılmışlardı Antalya'ya benden başka kimse gitmemişti bana en yakın kişi ise Muğla'ya yerleşen Eris idi, o benim can yoldaşım olandı. Lisede çok sıkı arkadaştık, birbirimizi çok severdik ve hiç ayrılmadık ama bundan sonra ayrı düşecektik. Her şeye rağmen mutluyduk zira hepimiz artık üniversiteliydik. Yıllardır bize ballandıra ballandıra anlatılan o üniversitenin kapısından girmemize sadece iki buçuk ay kalmıştı. Bakalım hayal ettiğimiz gibi o özgürlüğün içinde kendimizi bulabilecek miydik? Bunu sadece zaman gösterecekti...