Geleli bir hafta olmuştu. Gün içinde işlerimle ilgileniyor ara sıra arkadaşlarımla görüşüyordum. Ancak şimdiden mutsuzluk beni esir almıştı.
Düşünmekten kaçındığım baskın ailem onların yanındayken engel olunamaz hale bürünüyordu. Bazen onlar yüzünden buradan sevdiğim şehirden kaçmamalıyım diyordum. Bazen de gelmeseydim diyordum.
Şu sıralar elim dergilere ve sosyete medyasına kaydıkça hep bir kenarda Kandemir görünüyordu.
Aman diyip savurmak istiyordum ama işte o adamda beni çeken bir şeyler vardı. Belki de ilk defa bana yüz vermeyen bir adam olduğu içindi. Emin değilim.
Bir diğer problem evde Yaren yılanı sürekli Kandemir hakkında düşler kurarak onu gündeme getiriyordu. Üstelik bunu annem ve teyzem destekliyordu.
Ben abartıyor olabilirim ama Yaren onu hayal etmeyi bile hak etmiyor ki!
Bu akşam ince düşünülmüş bir planım vardı.
Tesadüfe bakın ki Kandemir'in kuzeni Barış abimin yakın arkadaşıydı. İkisi buluşma planı yaptığında Barış abi arkadaşından Kandemir'i davet etmesini de istemişti. Yani onun ki masum bir iş sohbeti yapmaktı.
Fakat Afra bunu bana anlattığında benim düşüncelerim masum değildi.
O adamı tekrar tekrar görmek için yapmayacağım herhangi bir şey yok!
Sürekli gözümün önünde ve ben artık bunun olmasını istemiyorum. Bir kere daha görüp bana uygun olmadığını anlayacağım.
Planımız bu akşam onların gideceği restoranda bizim de yemek yiyecek olmamız.
Çoktan hazırlanmıştım. Aslında beyaz giyecektim de kızlar dalga geçmişti. Yok bir de gelinlik giyseymişim falan diye. Ne var yani beyaz giyseydim?
Zıt bir renge geçerek siyah elbiseyle hazırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hava bugün yağmurluydu. O yüzden üstüme elbisemin boylarında ceketi giyinerek erkenden evden çıktım.
Kimseye görünmemek moral bozukluğu yaşamamak demekti.
Restorana girerken nedenini bilmiyordum ama kalbim ağzımda atıyordu. İlk defa böyle bir heyecanla karşı karşıyaydım. Geçici olduğuna adım kadar eminim ancak şuanlık bu heyecan kanımı kaynatıyordu.
Kızlar benden önce geldikleri için direkt olarak etrafa bakmadan onları gördüğüm masaya ilerledim. Topuk sesimi duyan bir kaç adamın inceleyen bakışlarına aldırış etmeden ceketimi çıkartarak koltuğun kenarına yerleştim. Kenarda oturmamız iyi olmuştu buradan herkes görünüyordu.
-"Burada mı?"diye soluk soluğa sorarken gayet olağan duruyordum. Dik oturuşumla bacak bacak üstüne atıp tabaktaki peçeteyi çözdüm.
