Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•
-"Bilmiyorum. Gelmemi istiyor sadece anlayamadım."diye Kandemir'i cevapladım.
Ablamı ararken yataktan kalkmıştım. Kandemir de daha fazla yatmayarak kalktı ve karşıma dikildi.
-"Abla ne oluyor Allah aşkına?!"dedim açar açmaz.
Ne diye benim yüreğimi ağzıma getirdi?
-"Arven...Arven ben bilmiyorum. Buraya gel." Kesik kesik ağlamaklı konuşurken bunun bir oyun olma ihtimalini aklımdan çıkarttım.
Ayça yalandan ağlayabilen birisi olmamıştı.
-"Babam mı bir şey yaptı? Serkan mı? Ne oldu?!" Nişanlısı olacak adam da doğru düzgün bir insan değildi. Ondan her şeyi bekliyordum.
-"Hayır hayır öyle bir şey değil. Lütfen seni çağırdığımdan haberin yokmuş gibi gel. Yüz yüze konuşalım. Bir şey belli etme lütfen gel Arven."
Kalbim hızlı hızlı atarken gözlerimi Kandemir'e çevirdim.
-"Tamam sakin ol. Uçak bileti bulursam geleceğim."dedim ve kapattım.
Elimi saçlarımdan geçirip yatağa çöktüm. Gitmek istemiyordum ki. Eğer sorun varsa hiç gitmek istemiyordum. Çünkü ben artık ruhsal olarak ailemden çok yorulmuştum.
Ama ablamı da böyle çaresiz bırakamazdım. Vicdanım el vermiyordu.
-"Arven sorun ne?"
Kandemir yanıma oturarak omzuma sarıldı.
-"Bilmiyorum. Beni çağırıyor."dedim güçlükle.
Derin bir soluk alıp saçlarımın arasını öptü. -"Gidince öğrenirsin. Kötü düşünme. Toparlan akşam gideriz."
Başımı sallayarak telefonumu açtım. -"Akşama bilet var mıdır ki?"diye mırıldandım.
Telefonumu elimden alarak aramıza koydu. -"Ben hallederim. Sen sıkma canını." Yanağımı okşadı ve ayağa kalktı. -"Gidip işlerimi halletmeye çalışacağım. Erken biterse akşama kalmadan gideriz."
Gömleğini üstüne geçirirken böyle bir sabahla devam etmeyi hayal etmemiştim. Ancak durum böyle gerektirdi.
-"Teşekkür ederim."diyerek kalktım ve gömleğini iliklemeden karnına doğru sarıldım.
Gerginliğin depolandığı bedenime iyi gelen tek şey şu an bana sarılması oldu.
-"Elimden geldiği kadarıyla yanındayım." Alnımı öperek geri çekildi. Düğmelerini iliklerken kokusunun sindiği yatağımı düzeltmeye gittim. Bu gece kokusunu alarak uyurum diye hayal etmiştim. Olmadı.
Neden her şey tam yolunda dediğimde bozguna uğruyorum?
-"Kusura bakma sende. Böyle şeyler olmaz normalde." Kendi problemlerime onu katmak mahcup hissettirmişti.
