U - 6

14.5K 1.2K 210
                                    





Günler günleri kovalarken zaman su gibi akıyordu.

En son yaşadığımız olayın ertesi günü Barış abimden Kandemir'in telefon numarasını almıştım. Bir kaç gün boyunca hiçbir şey yapmadım.

Beni ona yaklaşmamla tehdit eden babam her gün konuşup konuşmadığımı soruyordu. Bende geçiştiriyordum. Çıkarı olunca nasıl da kızının yanında duruyor değil mi?

İki haftanın sonunda artık cesaretimi topladım. Gün içinde kızların verdiği gazla yatağımda telefon elimde yatıyordum.

Kandemir ile görüşmeyeli bu iki hafta bana ay gibi geldi. Bu sancılar ve acılar beni korkutuyordu. Hiç kimseye daha önce böyle bağlanmamıştım.

İtiraf ediyorum. Özledim. Çok.

Doğru düzgün anımız bile yokken onu böyle yanımda aramak benim için ilklerin arasındaydı. Sosyal medya sağ olsun her girdiği mekanın önünde en az iki üç story atılınca görüyordum ve kesinlikle oralara gitmiyordum.

Kaçıyor muyum evet.

Bu karşılıksız hisleri bastırmamın bir yolu olmalı. Pes etmek değil. Ortada savaş yok ki. Tek taraflı bir mücadele.

Sımsıkı kapattığım gözlerimi açıp doğruldum ve yatakta bağdaş kurarak oturdum.

Gecelerdir numarasını izliyordum. Üstüne tıklayıp mesaj kısmına girdim. Parmaklarım hızla klavyede gezindi.

'Kandemir
'Müsaitsen konuşabilir miyiz
'Ben Arven

Telefonu hızla yatağa fırlatıp yüzümü yastığa gömdüm.

Akşamın onunda yazmak biraz uygunsuz mu oldu? Yok canım. Gece yarılarına kadar dışarıda mekanlarda takılıyor şimdi uyuyası tutmasın.

Bekledikçe kalp atışım daha da hızlanıyordu.

Ve o mesaj sesi geldi.

Dizlerimin üstüne ileri atılıp telefonumu kaptım.

'On dakika içinde hazır ol
'Seni alırım

Ne ne nereye?!!

Bana mı

Beni mi alacakmış?!

Mesajı tekrar okuyarak yatakta tepindim. Soluk soluğa yataktan fırlayıp camın önüne yürüdüm.

'Buradan konuşsak
'Babamla ilgili

Düşündüm de babamı konuşmasam da olurdu. Kandemir'i görmeye hiç hazır değilim.

Özellikle böyle perişan haldeyken!

Ellerim titrerken aynadan kendimi süzüyordum. Duş sonrası hafifçe kuruttuğum nemli saçlarım hiç de özenli durmuyordu. Saçlarımı yapmadan dışarıya çıkmak benim kurallarım arasında değildi.

'Seçenek sunmadım

Of Kandemir!

Uyuz!

Ne yapacağım şimdi?

Geriye 7 dakika kaldı. Ve benim sadece maskara sürmem on dakikamı alıyordu.

Odanın içinde ne yapacağımı bilmeden bir oraya bir buraya koştuğum için vakit daralıyordu. Askılı atletimin üstüne sweat geçirmemi yarım dakikada gerçekleştirdim.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
UYUMSUZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin