RUH YANMASI (Tamamlandı)

38. Bölüm 🖤

38. Bölüm:
"Kaderinin, seni doğru yola yönlendirmesi için ona güvenmelisin, çünkü bazı şeylerin kontrolü sende değildir."
- Victoria Michaels

🖤

"Ne yapmaya çalıştığını biliyorum sevgilim."

Kurduğu cümleyle birlikte irkilecek gibi olsam da kendimi son anda frenledim. Ama bu cümle beni kendime getirmişti. Oynadığım oyunu bana hatırlatmıştı. Hiç bozuntuya vermeden oyunumu sürdürmeye devam ettim. Boynumu biraz daha dudaklarına yaklaştırırken onun boynumdaki kollarımı sıktım ve hülyalı bir ses tonuyla mırıldandım. "Ne yapmaya çalışıyorum sevgilim?"

Boğuk bir şekilde kıkırdarken göğüsündeki titreşimleri göğüsümde hissettim. "Beni deniyorsun."

Kaşlarımı çatıp boynundaki tutuşumu bırakmadan geriye çekildim. "Denemek mi? Hangi konuda?" Bu kadar çabuk planım suya düşmüş olamaz değil mi?

Derin soluğu saçlarımı hafifçe uçurduktan sonra bir kaç asi tutamı kulağımın arkasına sokuşturdu. "Sonuçta hafızanı kaybettin ve beni, bizi hatırlamıyorsun. Her ne kadar anlattıklarım sana mantıklı gelse de aklında şüpheler olduğunun farkındayım. Ve aklındaki şüpheler sanırım şu bana ihanet eden adamları infaz ettiğimde filizlendi." Derin bir soluk daha alıp devam etti. "Onlar bana ihanet etti tesoro. Bana zarar verdiler ve bende onlara zarar verdim."

Neyse ki gerçekten zarar vermediğini bildiğim için aşırı bir tepki vermedim. "Bilemiyorum. Sana yakınlaşmamın nedeni bu olmasa da nedense içimde yaptığının doğru olmadığına dair bir his var. Sen benim için, benim gibisin desende bu şekilde hissetmiyorum."

"Zamanla yaptığım şeyleri sorgulamayı bırakacaksın, biliyorum." Tebessüm ettiğinde müthiş bir oyunculukla bende tebessümle karşılık verdim. Bırakacak mıyım? Hiç sanmıyorum. Senin oyununu ortaya çıkaracağıma emin olabilirsin Dante De Luca.

Hafifçe kıpırdandığında hala vücudunun bana verdiği tepkinin geçmediğini fark ederek unuttuğum utangaçlık gün yüzüne çıktı. Yanaklarım alev alev yanmaya başlarken işaret parmağının tersini yanağımdan çeneme doğru sürttü. "Sanırım artık kalkman gerekiyor. Şu an sabrımı zorladığını itiraf edebilirim ama kendimi tutacağıma da emin olabilirsin."

Ah çok şükür!

Başımı öne eğdim. Küçük bir açıklama yapma gereksinimi hissettim.  "Aslında bu yaptıklarıma  denemek dememeliyiz. Sadece bir şeyler deneyerek hatırlayabilirim diye ümit ettim. Yani şey, duygusal şeyler yaşarsak." Utangaç bir tavırla hala aşağı doğru bakıyordum ama gerçekten utanıyor muyum diye sorarsanız, yarı yarıya diyebilirim. En azından oyunumdan utanmıyorum, sonuçlarından utanıyorum. Sanırım daha çok hissettiğim şey ya kendine hakim olamazsa korkusu. Bir oyun oynuyorum ve ters tepmesi de ihtimal dahilinde.

Koca bir kahkaha attığında bakışlarımı kaldırdım ve yüzündeki kocaman sırıtmayla karşılaştım. Ne gülüyor lan bu? Açıkta bir şey mi gördü? "Bu durumun duygusal değil de oldukça seksi olduğunu düşünüyorum tesoro. Ama istediğin duygusallıksa veya beni tanımaksa yarın benimle randevuya çık. Eski günlerdeki gibi romantik bir akşam yaşayalım. Ne dersin?"

Eski günlerdeki gibi...

Sahte bir mutlulukla el çırpıp kucağından kalktım. "Tabi ki."

"Ama artık uyuma vakti, hadi." O da ayağa kalkıp bana elini uzattığında bir süre eline baksam da çaresizce sonuçta tuttum ve beraber ofis odasından çıktık. Aklıma ona beraber uyuyalım dediğim gelince ister istemez merdivenlerden çıkarken ecel terleri dökmeye başladım. Odama girer miydi? Ya da daha kötüsü, yatağıma girer mi?