The Mafia In Your Mind 🔪 | Jeongbin

17~"Evet abi.."

"Burayı nasıl buldunuz?!"

"Bağırma, bulduk işte.Minho nerede?"

"Bilmiyorum çıktılar Jisung ile"

Chang ve Chan kimse olnadığını duyunca hızlıca saklandıkları yerden çıkmışlardı.Chang ilk öncelikle Jeongin'i kontrol edip, iyi olup olmadığından emin olmuştu.Daha sonra elini tutup aşağı nasıl indilerse, yukarıya geri öyle çıkmışlardı.
Ormandan çıkmak epey zaman almıştı fakat sonunda arabaya varmışlardı.

(...)

"Nasıl silahı gözden kaçırıp depoda bıraktık hâlâ inanamıyorum.."

"Ne olur ki.."

Hızlıca Han'a dönüp bağırmıştı Minho;

"SİLAH ORTADA YOK VE BİRİ BULUP POLİSE VERDİYSE HAPSE GİREBİLİRSİN"

Derin bir nefes vermişti Lee. Jisung'a yaklaşıp sarılacakken o geri gitmişti.Minho'nun yüzü asılmıştı.Ama yüzünde öyle bir sırıtış vardı ki.Kafayı yemiş gibiydi.

"Silah da senin üstüne değil mi?"

Susmuştu Jisung.Konuşmuyordu.Konuşacak gücü yoktu çünkü.

"Harika ya Han!Tanrı aşkına gözüme bir süre gözükme!"

Gözleri dolmuştu Jisung'un,hissediyordu.Hızlıca depoya çıktı ve koşmaya başladı.Koşarken gözlerin sildi ve yere kapaklandı.Dizinden olduğu gibi kanlar akıyordu.Kafasını kaldırdığında karşısında beş tane polis ile karşılaştı.Yutkundu ve zorla ayağa kalktı.Onlar tarafından arandığı biliyordu.Polisler onun yüzünü fark edince zaten aradıkları kişi olduğunu anlamışlardı.

"Bay Jisung tutuklusunuz"

Cezamı sonunda çekecektim.Bileklerimde soğuk demiri, kollarımda kaçmamam için olan elleri hissediyordum.Canım yanıyordu.Ama mesele canımın yanması değildi.Canımı yakanın,canım olmasıydı.Ben aşkım için tutuklanmıştım.Kim bilir adam öldürmekten kaç yıl ceza evinde kalırdım orası tartışılırdı.
Yanımda kim vardı?
Changbin mi,Minho mu?
İkisi de yanımda değildi.Lee bile beni görmek istemezken,başı onca dertte iken beni buradan kurtarmazdı.Ya kaderime razı gelecektim ya da kaderimi değiştirip onu kendime razı getirecektim.

"İfadeniz alınacak, ileri geçin Bay Jisung"

İçeri girdim ve sandalyeye oturdum.Benden sonra içeri biri girdi ve bana sorular sormaya başladı.İlk sorusu ise 'Neden yaptın' olmuştu.Dürüstçe cevap verecekim;

"Kendi canım ölmesin diye.Aşık olduğum çocuğu korumak için yaptım yoksa o ölecekti.Onun ölmesi zaten benim sonumdu."

"Pişman mısın?"

"Değilim"

"Daha fazla dinlememe gerek yok, itiraf ettin ne de olsa"

Odadan çıktığımda bana yarın mahkemeye çıkacağımı.Ama tutuklu yargılanacağım söylendi.Hücrelere geldiğimizde herhangi bir hücreden birine girdim ve yere oturdum.Bu sefer ağlıyordum.Kimsem yoktu.Yakalanmıştım.Üzüldüğüm şey bu değildi.Lee'nin benden gitmemi istemeseydi canımı yakan.