SELAAM!
Öncelikle kitaplarımı yazmamda beni destekleyen ve yanımda olan herkese teşekkür ederim
Keyifli okumalar diliyorum
Medya: Au féminin
Oylarınızı alabilir miyim?
O tek kaşını kaldırmış bana bakarken ben ise iki kaşımı kaldırmış ona bakıyordum.
"Laçin?" Arkadan annemin sesini duyduğumda saniyeler süren bakışmamız bölündü. Gözlerim anneme kayarken bana eliyle gel işareti yaptı.
Ayakkabılarımı tamamen çıkardıktan sonra iri cüsseli adamı arkamda bırakıp yürüdüm. Salona girdiğimde beklediğim kişiler koltukta oturuyordu. Akyel ailesi. Ama bu sefer siyah bey amca ve eşi haricinde yanında 5 tane daha kişi vardı. Tahmin etmesi zor olmasa gerek. Ya biyolojik kuzenlerim ya da abilerim. Durduk yere kuzenlerimi tanıştırmaya gelmeyeceklerine göre birincisi daha mantıklı geliyordu.
"Hoş geldin kızım." dedi biyolojik annem.
Hafifçe gülümseyip baş selamı verdim. Lakin evin içindeki yemek kokusu dikkatimi çekince gülüşüm hafifçe soldu ve çatık kaşlarla oraya baktım.
Beni farketmiş olan annem "Acıktın mı? Git bak bakayım, en sevdiğin yemeği yaptım."
Hafifçe tebessüm ederek ve orada oturanları umursamadan mutfağa girdim. Lakin adımımı atar atmaz içeride ağzına sarmaları tıkayan abimle göz göze geldim.
"Hey! Bana da bıraksana." Sinirle bağırırken hiçbir şey umrumda değildi.
Ağzı dolu olan abim konuşmaya çalıştı ama tek yapabildiği mırıldanmaktı.
Hızlıca tencereyi alıp karşısına oturdum. O bana gözlerini pörtleterek bakarken sarmalarımı yiyordum.
Allah'ım hayatta ki en güzel şey!
Annemin limon koyduğu taraflardan yemeğe çalışırken içeriden annem bana bağırdı.
Abime dönüp "Görüyor musun ünlü oldum. Herkes beni çağırıyor." dedim.
"Tabi canım tabi. Boş yapma bacaksız." Elimi hızlıca kaldırıp kafasını şaplak attım ve koşarak salona doğru yöneldim.
Arkamdan mızmızlandığını duyabiliyordum.
Sen pis, sen şeytan.
Sırıtarak salona girdiğimde yine tüm bakışlar bana döndü.
"Yemek güzel miydi kızım?"
"Ellerine sağlık annem güzel olmuş da şu an abim içeride tüm tencereyi bitirmek üzere."
Annemin bakışları çok yavaş bir şekilde mutfağın kapısına döndü. Sırıttım ve kendimi babamın yanına bıraktım.
O sırada hâlâ aralıksız bana bakan Akyel ailesi konuşmaya başladı. "Merhaba kızım."
Kafamı hafifçe eğerek selam verdim. O ise konuşmaya devam etti.
"Seni abilerinle tanıştırmak istiyorum. Aslında evimize davet edecektik seni ama birkaç sorun oluştu." dedi ima ile yanındaki sarışın oğlana bakarak.
Ona devam etmesi gerektiğini söylerken tanıtmaya başladı. Tekli koltukta oturan ve aralarında en büyükleri gibi duran oğlanı gösterdi. "En büyük abin Aksel. 28 yaşında ve mimar." Siyah saçları ve kahverengi gözleri vardı. Başımla selam verdim.
