SELAMLARRR
Bence bu sefer bölüm gec gelmedi hih?
Kontrol etmeden atiyorum hatalar olabilir kusuruma bakmayin:)
Yine konusmami bolum sonu yapacagim keyifli okumalarrr
Güneş Hanım'a bakarken küçük bir gülümseme bahşetmeye çalıştım.
"Küçükken akrabalarımla yaşadığım bir sorun. Anlayacağınız üzere çok önemli bir şey değil."
Önemli bir şey değil.
Bana dolu gözlerle bakarken yanıma adımladı ve ne olduğunu kavrayamadan kollarını sardı bedenime.
Sarılması ile öylece kalırken nasıl bir tepki vereceğimi kestiremiyordum. Kollarımı dolamalı mıydım?
Yavaşça geri çekilirken Taner Bey ortamıza girip ellerini belimize koydu ve salona doğru adımlamaya başladı. Abi takımının yanında geçerken Aksel'in sinirli bakışlarını yakalamıştım.
"Bu kız evimizde kalmaya devam mı edecek?" Güneş Hanım ne kadar küçümser bir bakış atsada devam etti. "Anne tanımıyorsunuz bile! Bize ne yapacağını bilemeyiz."
"Sen uyurken odana girip yastıkla boğacağım." Sessizce mırıldanmama rağmen Adin ile göz göze gelince duyduğunu anlamam uzun sürmemişti. Adin kocaman gülümserken, Araf "Şuna bakın bir de alay ediyor." diye bağırdı.
Oğlum bi' yakanı tutsam elimde kalacaksın ne hareketler bunlar ya.
"Bak bücür eve geldiğimden beri pis pis bakıyorsun çok olmaya başladın. Hayır yani saygımdan sesimi de çıkaramıyorum ama yeter artık."
Ve evet sayın seyirciler çirkefleşmek sahneye giriyor!
"2 günde şımarmışsın sen. Anne ben bu kızla aynı evde yaşamak istemiyorum."
"Sanki ben çok yaşamak istiyorum sizle! Eve geldiğimden beridir küçümseyen bakışlar, laf sokmalar, gizliden gizliye yapılan o iğrenirmiş gibi ağız bükmeler. Birkaç gün önce hayatım boka dönüyor, tanımadığım insanlarla yaşamaya başlıyorum. Bunlar bana bir şey mi yapar, nedir, nesidir demeden eve geliyorum. Sanki ailemden ayrılmam yetmezmiş gibi bir de burada zorbalığa uğruyorum ama yeter artık. Sizin oyuncak bebeğiniz değilim kendinize gelin ve karşımda lütfen şu ergence hareketleri bırakın. Zaten zorken bir de sizin yüzünüzden daha da berbat oluyor."
"Hayatı değişen bir sen değilsin!" diye bağırdı Araf. "Bizim içinde zor. Yeni birine alışmak, onunla yaşamak bizim içinde zor! El bebek, gül bebek gibi yaşamıyoruz. Her gün kahvaltı sofrasında, akşam film izlerken koltukta göremiyorum, sabah günaydın diyemiyorum artık ablama."
"Tamam ama bu sanki benim hatammış gibi davranmanıza gerek yok. Oturup sizi öldürecekmişim gibi bakıyorsunuz. Siz bana karışmayın, bende size."
Araf yüzüme bön bön bakarken, Adin benimle gurulanıyormuş gibi göğsünü kabartmıştı. Alaz ve Aral dışında Arden ve Aksel'in kaşları çatılmıştı.
Güneş Hanım önce suratıma hüzünlenerek baktı ardından gülümsedi.
Gözlerimi ondan kaçırırken Aral'ım tedirgince bana baktığını gördüm. Suratımı yumuşatırken Güneş Hanım'ın söyledikleri ile hızla ona döndüm.
"Çocuklar, Laçin'in babaannesine hak veriyorum. Bence Laçin'inde tatile ihtiyacı var. Şehir dışında yazlığa gitmeye ne dersiniz?"
"Bunlarla mı gideceğiz?"
