"2 days to go!!" Napatakip ako sa tenga ng marinig nanaman ang bunganga ng pinsan kong napaka-ingay.
Ilang araw na siyang sumisigaw tuwing umaga at tilang nag c-countdown dahil malapit na ang concert ni Chester. Pero kailangan ba talagang sumigaw? Siya na nga actually yung alarm clock ko.
"Ahh! Ang ingay mo!!" Sumigaw ako at dahil inaantok pa.
"Wow!! Sorry ha‚ tanghali na kasi madam‚ sorry at magigising ka eh pa hapon na. Pasensya na talaga madam. Hindi ko naman kasalanan na lagi kang puyat sa kausap mo sa telepono."
Nanlaki ang mata ko at gusto nang bumangon at puntahan siya at kumprontahin. The audacity.
"For your information‚ hindi ako puyat kagabi!" Sumigaw ako at nainis.
"Hmm okay‚ sabi mo eh! Ow! I want you so bad‚ I want you so bad‚ I want you so bad‚ I want you so bad." Siya at kumanta nanaman ng kahit anong kanta ni Chester.
Napailing ako at pinilit bumangon. Parang naka set na sa utak at kamay ko na ang unang gagawin pag gising ay damputin ang cellphone at tignan ang kung sino mang nag chat doon.
Is that serious? Umaabot kami ng 13 hours para sa sleep call?
What's the meaning of this?
Nakita ko ang pag seen niya pero hindi ang pag rereply. Magtitipa na sana ako ng panibagong chat‚ nang magulat ako ng biglang mag vibrate ang telepono ko.
Wow‚ di pa kuntento sa thirteen hours?
YOU ARE READING
The Day We Met
Short StoryAN EPISTOLARY: Zaira, a girl who downloaded an app for her language lessons, where she connects with a mysterious user named ziLo. Little does she know, ziLo is actually Zion Chester Lopez, a world-famous singer keeping his identity a secret to find...