AN EPISTOLARY:
Zaira, a girl who downloaded an app for her language lessons, where she connects with a mysterious user named ziLo. Little does she know, ziLo is actually Zion Chester Lopez, a world-famous singer keeping his identity a secret to find...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"You need to stay." Malamyos na pagkakasabi ni Chester, habang hinahawakan ang buhok ko.
Nakaupo padin ako sa lap niya at nakayapos ang kamay sa leeg.
"Nahihiya ako sa family mo." Malungkot na pagkakasabi ko ng marealize na hindi magandang panahon ang unang pagkikita ko sa pamilya niya.
Wala siyang iba pang sinabi doon. Kung ako ay nalulungkot sa kadahilanang iyon, paano pa kaya siya.
Namutawi ang katahimikan sa pagitan naman habang nakayakap ako sa kanya.
I like his scents. It's so manly and addictive.
"My mom knows about you." Marahang pagkakasabi nito.
Nanlaki ang mata ko doon at kinalas ang kamay sa kaniyang leeg. Tumitig ako dito at nakitang namumungay ang mata niya.
"How?" Marahang tanong ko.
Nakita ko ang bahagyang pag ngiti nito, the pain as well can't be hidden.
"She knows that 6 years ago, I was so addicted on my phone, Alam niyang hindi ako mahilig doon lalo na't I'm already a public figure. And to see me being so addicted to it, She already knows."
Tinitigan ko ito at hindi makapaniwala sa sinasabi niya.
"Alam niya ding pink hair girl." He smirked.
Napasimangot ako at muli siyang niyakap.
"I'm so glad I introduced you to her before she died, sadly hindi manlang kayo nakapag-usap ng personal." Siya at hinalikan ako sa sintido. "I love you." Random na pagsasalita niya.
Hindi ako nagsalita doon. I'm so sad about that fact. Sana nakita ko manlang siyang buhay.
Wala akong alam sa kahit anong status ng pamilya ni Chester, I didn't know anything about him.
"The woman, with a girl earlier, sino 'yon?" pagtatanong ko.
"She's my older sister and my niece. It's just me and my sister left, our father died years ago too."
"I'm so sorry to hear that--"
"I know that they're proud of us. Luckily they got to experience a better life before they died you know, that's everyone dream for their parents." pagpuputol niya sa akin, halatang ayaw ng marinig ang madaming paghihingi ko ng tawad, thought hindi niya naman ako pinipigilan.
Tumango ako at malungkot na napangiti. Hinaplos ko ang buhok niya.
Tumingala siya at hinarap ang muka sa akin. Nilapit ko ang muka ko at marahan siyang hinalikan.
