AN EPISTOLARY:
Zaira, a girl who downloaded an app for her language lessons, where she connects with a mysterious user named ziLo. Little does she know, ziLo is actually Zion Chester Lopez, a world-famous singer keeping his identity a secret to find...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kaagad kong naramdaman ang mainit na sikat ng araw mula sa aking noo at balat.
By instinct kusa akong napabangon ng wala sa oras‚ at tumambad sa akin ang isang hindi pamilyar na kurtina. Kulay black ito na may halong kulay beige.
It's all minimalist. Pinilit kong bumangon ng mapansin na hindi na gaanong masama ang pakiramdam ko. Hindi na mabigat ang katawan ko at hindi na masakit ang ulo. Naramdaman ko din ang pamamawis ng katawan.
Panigurado'y bumaba o kaya naman ay wala na akong lagnat.
Kung sa bagay iba din pala kapag parang hindi ka sanay uminom ng alak‚ pero bukod doon‚ masama talaga ang pakiramdam ko‚ bago pa ang araw nang kahapon.
Pero ngayon ramdam ko ang pag-ayos ng pakiramdam.
"Omg!! Finally you're awake!!"
Agad akong napabalikwas ng bangon ng marinig ang nakakagulat na sigaw ni direk buboy.
I knew it. This is direk's house.
How come that I am here.
"D-direk?" Agad akong nagtaka at nakaramdam ng kaba ng makita ang bakas na paghihisterya sa muka ni direk.
He immediately sat beside me at agad binuksan ang cellphone.
Agad niyang pinakita ang isang soft copy ng kung ano man.
"Ano 'yan--"
Agad naputol ang sasabihin ko ng magsalita kaagad siya.
"Dalian mo ng umuwi at mag-ayos ka na‚ pack your things‚ we have flight today going to Boracay. Faster‚ that's our next shooting place."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kaagad nanlaki ang mata ko sa sinabi ni direk‚ at saka lang nag sink in sa akin na meron nga palang scene sa commercial na kailangan ay sa Boracay.
Gusto kong magreklamo dahil bakit hindi nalang ako ginising ng kusa at hinintay pa talaga ako ang mismong magising.
"God Direk‚ wait for me." Naghihisterya na ako papalabas ng bahay ni direk‚ pero hindi na nagreklamo dahil wala ng oras para doon.
He handed me my purse and my car keys‚ I was thankful for that dahil madali nalang akong makauwi ngayon sa amin‚ dahil ang kotse ko ay nasa bahay ni direk.
