Crossover | ✓

CHAPTER 39

Elena's POV (May)

"You must be having a difficult time, don't you? This is the first time I've felt this way. Now I can truly claim to be superior to you," masayang sambit ni Misty

Kasalukuyan niya akong tinuturuan ng martial arts. Nang nalaman kasi ni Lola Diane na 'di ako marunong nagalit siya. Dapat daw sa isang Elena Perez ay alam ang lahat.

"Elena, you were the greatest of the bunch! I created you flawlessly in every way! You're supposed to be perfect! And now you can be defeated by Misty?! What's the worst you can go?!" galit na singhal ni lola Diane

"Hey, old hag! What do you mean even me? I am not weak you know," inis na sigaw ni Misty.

"What did you call me again Missy?" mataray na sambit ni lola

Nakita ko ang pagbago ng ekspresyon ni Misty parang nagsisisi siya sa sinabi niya kaya mabilis niyang itinuod ang atensyon niya sa akin sabay sipa sa aking kaliwang paa.

"As for your punishment, you must teach Elena everything until she defeats you once again." utos niya, halatang irita sa nangyayari. "Winter, you must teach her from the start because her communication and social skills have considerably deteriorated."

Napatayo naman si Winter na nanlalaki ang mata, "What?! That's a pain grandma! I have no time for such—ok fine." Ibinalik niya ang kanyang tingin kay Misty. "I'll really kill you Misty."

"Where's the pride of Elena Perez? I can't believe you let a low-life species defeat you," pagpaparinig ni Winter.

"Shut up kiddo!" inis na sigaw ni Misty

"Who are you calling a kid? Stupid!" galit na sumbat ni Winter

Lumingon sa akin si Winter bago binatukan si Misty. Mula sa unang pagkikita namin at simula ng makasama ko sila ay napapansin kong laging nagtatalo ang dalawa ngunit pansin mo na malapit at komportable sila sa isa't isa.

"Elena, I'm going to teach you during my vacation or in my spare time," sambit niya pero ang huli ay pabulong lamang na 'di ko naman narinig "I can't believe I'm going to educate my older sister, who is far superior to me before."

"Ano 'yon Winter?" tanong ko

Umiling lamang siya at kinuha ang manika niya at naglakad palayo.

"Are you ready Elena?" paghahamon ni Misty

Parang may bumara sa lalamunan ko. Ang lakas ng pintig ng puso ko. Pumosisyon na ako. Napaka lakas ni Misty, so ibig sabihin ba mas malakas pa ang tunay na Elena?

Isang alaala ang biglang pumasok sa aking isipan... "Tsk, kahit saan ka pa mapunta pabigat ka talaga. Wala ka talagang kwenta mas mabuti pa talagang hindi ka nabuhay. Malas ka talaga!"

"Oops! Hey, are you alright?!" patakbong lumapit sa akin si Misty

Napahawak nalang ako sa sikmura kong sumasakit. Napaubo ako sa kirot, nakita ko ang pagkamot ni Misty sa ulo niya.

"You were spacing out, what's with you?" tanong niya bago bumuntong hininga. "Hey, hey! Did I really hit you that hard?" natatarantang tanong sa akin ni Misty

Wala na akong pakealam. Tama si Tatay. Mahina ako, walang kwenta at malas. At nadamay pa ang mga Perez sa kamalasan ko, nadamay pa si Elena. Isang pagbabadya ang alaala ko, pinapaalala nito na kahit anong gawin ko. Kahit gustohin kong bagohina ng lahat ay wala akong kakayahan. Tama si Tatay...

"Ugh, you are so frustrating can you please stop crying," histerikal na utos ni Misty.

Tinakpan ko nalamang ang aking mga mata. Dito naman ako magaling... ang umiyak. Isang magandang panaginip ang maging si Elena Perez pero bali-baliktarin man ang mundo, ako si May Gonzales at hinding hindi magiging Elena Perez. Nagulat ako ng maramdamang may yumakap sa akin.