sınav kağıdı | hyunlix✓

bolum 13

Bolum Sarkisi: Batuhan Kordel-Sicak Sarap

hyunjin'den
İki hafta geçmişti. Felix hastaneden çıkalı tam olarak iki hafta olmuştu. Evinde kalıyordu, arada bir onu görmeye gidiyordum.

Ama ilk taburcu olduğu gün söyledikleri aklımdan çıkmıyordu. Taburcu edildikten sonra Felix'i evine getirmiştim, beraber sarılarak uyumuştuk. Üstümde bakışlarının ağırlığını hissetmiştim bir ara, gözümü açmamıştım. Burnundan gülmüştü, daha sonra fısıldayarak söylemişti kalbimi tekleyen o iki kelimeyi:

Seni seviyorum..

Nefesim kesilmişti, her ne kadar belli etmesem de göğüs kafesim sıkışmıştı. Her şey yerine oturmuştu. Defterdeki yazı, sayfaların arasındaki fotoğraf.. Felix'in beni sevdiği ihtimalini hep düşünmüştüm ama gözardı etmiştim. O akşam söylediği iki kelime ise her şeyi açıklığa kavuşturuyordu.

Felix'in ikinci kez hastaneye kaldırılışından önce "Felix, sana söylemem gerek bir şey var" demiştim. Açacaktım kendimi ama birden Sunwoo'lar ortaya çıktı, mahvettiler, her şeyi.

Felix'i öyle görür görmez içimde dayanılmaz bir duygu yoğunluğu hissetmiştim. Bir kez daha anlamıştım o zaman, içimdeki hissin ne olduğunu.

Onunla hastanede iki gün kaldık ve bir saniye bile yanından ayrılmadım, heo yanında durdum. Bu ona olan duygularımın ortaya çıkışı oldu.

Felix hastaneden çıktığından beri okula gelemiyor, fakat bugün gelecek. İçimde gereksiz bir heyecan, karnımda kelebekler var. Neşeyle hazırlanıyorum bugün, onu göreceğim diye.

Aslında iki hafta boyunca sürekli olarak evine gitmiştim ama bu sefer farklı hissettiriyordu. Elini sadece uyurken ya da yarı uykuluyken tutuyordum. Uyanıkken tutmaya cesaret edemiyordum, karşısında aptal gibi davranırım diye.

Üstüme ince, siyah bir tişört, altıma ise krem rengi bir kargo pantalon gitmiştim. Şu hayatta en çok sevdiğim şeyler arasında kargo pantalonuma da vardı. Tabii Felix birinciydi de neyse.

Hava güzeldi bugün, üstüme ceket alma gereği duymamıştım ama yine de aldım. Hava koşulları pek belli olmuyordu ve ben işimi şansa bırakmazdım.

Cüzdanımı da alıp evden çıktım. Kahvaltıyı Felix'le bir kafede edecektik. Kulaklarımı taktım, hoş bir şarkı açtım. Şarkı sözleri çok anlamlıydı, melodiyle sözler çok güzel bir uyum sağlıyordu.

Ahh, o güzel gözlerin
Döndürüyor başımı
Lütfen seni izlerken
Hor gör bu telaşımı.

Tut elimden gidelim,
Bu şehirde huzur yok
Sıcak şarap içelim
Ne de olsa vakit çok.

Dayanamıyorum, hayallerim çok ağır
Bana yardım et, kime konuşsam sağır.

Sözler kafama kazınırken şarkı çalmaya devam ediyordu.

Bana neler yazdırdın, hiç farkında mısın?
Özelsin, benimsin, bu da en büyük şansım
İnsanlar konuşuyor, ama hiç duymuyorum
Aklım fikrim hep sende, karşı koyamıyorum.

Şarkının sözleri Felix'e olan davranışlarımı çağrıştırıyordu bana. Bize yazılmış gibiydi şarkı.

Dayanamıyorum, hayallerim çok ağır
Bana yardım et, kime konuşsam sağır..
(Batuhan Kordel-Sıcak Şarap)

Şarkı son bir melodiyle biterken tekrar oynattım şarkıyı. Melodisi aklıma Felix'i düşürüyordu. Kafeye yaklaşmak üzereyken şarkı kaçıncı defa tekrarlıyordu kulaklarımda hiçbir fikrim yoktu. Sadece tekrar ve tekrar dinliyordum.

Kafeye girdiğimde gözlerim Felix'i aradı. Arkalarda, cam kenarına bakan yere oturmuştu, ilgiyle dışarıyı izliyordu. Yüzümde bir gülümsemeyle ona doğru ilerledim. Karşısına oturduğumda ancak fark etmişti beni.

"A, hoşgeldin Hyunjin." dedi gülümseyerek. Cevap verdim tatlı yüzünü incelerken.

"Hoş buldum."

Bir süre kulaklıklarıma baktı, kulaklıklarımdan tekini çıkartıp ona uzattım. Eline alıp dikkatle sağ kulağına taktı. Şarkı baştan sona çalarken gözlerini kapatmıştı, müziği yaşıyordu sanki.

Müziğin son ezgileri de solarken gözlerini açtı, kulaklığı uzattı.

"Çok güzelmiş.." dedi içinden gelerek.

"Tıpkı senin gibi..."

"Hm?"

"A-a, yok bir şey. Kahvaltıları söyleyelim mi?"

"Hm, olur."

Söylediklerimi duymamış olmasının rahatlığıyla garsona el ettim..
__________________________

dun gecen bolumde sinav girecek demistim, yarin toptan girecek aq. iki tane sinavi art arda koymuslar bayilicam. bi de 'zor sorduk cok calisin' diyo amk hocalari. bari bonus filan bisi koysaydin puan ekleseydin de nasiplenseydik. butun gece calistim simdi aklimdaki her sey uctu gitti aq. ortalamam dusucek kesin

neyse cok kendimden bahsettim. nasilsinizz, hayat nasil gidiyor?

benimki bok gibi okudugunuz uzere. ama bir sanal arkadas edindim cok kafa dengi. su sinavlar arasinda moralim duzeldi. su an bu bolumu okuyosan tesekkurlerr. lunarence

hayalet okuyucu olmayin lutfen bolumu oylamayi ve satir arasi uorum yapmayi unutmayinn

bir diger bolumde gorusuruzz