"ဝမ်လေး ရိပေါ်သတိထားစမ်း"
"ကော~~ဗိုက် အင့် နာတယ်~~"
"အဲ့လိုဟာတွေကြောင့်မပတ်သက်ဖို့ပြောခဲ့တာရိပေါ်ရယ် "
မေ့မျောသွားသော ရိပေါ်အား ပွေ့ကာဆေးရုံသို့အပြေးသွားရသည်
"ဇေး "
"ဟုတ်ကဲ့ ဗိုလ်ချုပ်"
"အလုပ်ပြီးပြီဆိုတော့ အသက်ဆီသွားမယ်"
"ကောင်းပါပြီ"
"ပြီးတော့ငါကဗိုလ်ချုပ်မှမဟုတ်တော့တာကွာ မခေါ်ပါနဲ့တော့"
"ကျနော့်အတွက်အမြဲဗိုလ်ချုပ်ပါပဲ "
"ဟွန်းးး"
"ပြောလို့ကိုမရပါလား*
ဘာမှမသိတဲ့ မြို့အုပ်ကတော့ သူ့အသက်ရှိရာ ပြဇာတ်ရုံလေးသို့........သို့သော်ပြဇာတ်ရုံရောက်ရောက်ချင်းကြားလိုက်ရသည်ကားအသက်ကဆေးရုံမှာတဲ့လား
"ဘာ!!!ဇေးးအခုချက်ချင်း စုံစမ်း စမ်း"
"ဦးလေး ဝမ်ရိပေါ်က အခုဘယ်ဆေးရုံမှာလည်း"
"#$&$#&&မှာ"
"ကျေးဇူးပါ "
"မြို့အုပ်ရဲ့ အမျိုးသမီးက သိပ်လွန် လွန်းတယ်"ဟူသော ဦးလေးရဲ့စကားကြောင့်ယန်မေလီ လက်ချက်မှန်းသူသိလိုက်ပြီ
"တောက် !!!"
"ယန်မေလီ မင်းက ဒီတိုင်းအေးဆေးကိုမနေနိုင်တာလား"
ရှောင်ကျန့်ဆေးရုံရောက်တော့ ကုတင်ထက် ပတ်တီးအဖွေးသားနှင့်အသက်က လဲလျောင်းနေတယ် အနားမှာလာရပ်နေတဲ့ ဆရာဝန်အား
"ဘယ်လိုဖြစ်တာ စိုးရိမ်ရလား"
"အခုတော့စိတ်ချသွားရပါပြီ ဒါမယ့် "
"ဒါမယ့်ဘာဖြစ်လဲ"
"လူနာမှာက အစာအိမ် ဖြစ်ဖူးတယ် ပြီးတော့အရှင်းပျောက်သေးတာမဟုတ်ဘူး လွန်ခဲ့တဲ့ လအနည်းငယ်ကလည်းအကလေ့ကျင့်ရရင်း မတော်တဆဒဏ်ရာရဖူးတယ် ဒဏ်ဖြစ်နေတဲ့ဗိုက်ကိုထပ်ခါထပ်ခါ အရိုက်ခံရတဲ့အခါ လူနာရဲ့ဗိုက်ကပိုဆိုးတာမျိုးပေါ့ ဗိုက်အနားသားတွေရောင်နေတယ်အခုတော့အမာတွေစားမရသေးဘူး သူကအထူးဂရုစိုက်ရမယ် ဘာလို့ဆိုတခြားယောကျာ်းတွေထပ့်ပို၍နုနယ်လို့
YOU ARE READING
မြို့အုပ်မင်းရဲ့မူပိုင်
Fanfictionဗီလိန်မင်းသမီးနာမည်ပြန်ပြောင်းထားပါတယ် အရမ်းဖတ်ချင်တယ်ပြန်တင်ပေးဆိုတဲ့ညီမလေးကြောင့်ပြန်တင်ပေးဖြစ်တာပါ မဖတ်ရသေးရင်ဖတ်ကြည့်ပါဗျ
