ရှောင်ကျန့် သူ့ရဲ့အကသမားလေးမနိုးခင် အလုပ်ကိစ္စရှိတာကြောင့်အိမ်ပြန်လာခဲ့ရတယ် အခုမှပြောင်းလာတဲ့သူ့အတွက်အလုပ်တွေရှိတယ်မလားလေ အိမ်မပြန်ချင်လည်းပြန်ရပေဦးမယ်ပေါ့
"မောင် ညကပြန်မလာဘူးနော်"
ရှောင်ကျန့်အပေါ်ထပ်တက်မလို့ရှိသေး ပြောလာတဲ့သူကြောင့် စိတ်ထဲရှုပ်မိသည်
"အလုပ်မအားလို့"
"ဘာလဲမောင် အလုပ်က ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့အတူအိပ်ရတာလား"
"အဲ့ဒါငါ့စောက်လုပ်လေမင်းအပူပါလား"
"မောင် မေ့လီကမောင့်မိန်းမ ကြင်သူ"
"ဟားဟား အိမ်သူဟုတ်လား သိပ်ရီရတာပဲ မင်းက"
"မောင်ဘာဖြစ်ချင်တာလဲ"
"မင်းမျက်နှာမမြင်ချင်တာ ရှင်းရှင်းပြောရရင်မင်းရှိတဲ့အရပ်တောင်ခြေမချချင်ဘူး"
"မောင်!"
"အလကား ဉစ္စာမက်တဲ့မိန်းမ"
"မောင်တော်လိုက်တော့ မောင်အရမ်းလွန်နေပြီ"
"ငါလွန်တာလားမင်းလွန်တာလားဟမ် ဘယ်သူက သတင်းအမှားတွေလွင့်ပြီးအတင်းယူခဲ့တာလဲ မင်းပဲလေယန်မေ့လီ"
"မောင် မေ့လီက မောင့်ကိုသိပ်ချစ်တာ"
အနားလာကာ ရင်ဘက်ကအင်္ကျီစကိုကိုင်လို့ ပြောလာသောသူမကိုရှောင်ကျန့်တကယ်မကြည်ပါ"
"မင်းဖယ်လိုက်တော့ ငါအိမ်ပြန်လာတာကိုစိတ်ညစ်ရအောင်မလုပ်နဲ့ ဖယ်"ဆိုကာ တွန်းထုတ်သွားသော မောင်က တကယ်သူမကိုမုန်းတီးနေသူ
"နင်တို့ကဘာကြည့်တာလည်းကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်မလုပ်ဘူး "
စိတ်တိုတိုနဲ့ဘေးကရပ်ကြည့်နေသောအစေခံတွေကိုအော်ထုတ်လိုက်တယ်
"ရိပေါ်ပြန်ချင်ပြန်လို့ရပြီနော်"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
"ရိပေါ်စကားခဏပြောချင်လို့"
"ဟုတ်ကဲ့ အကိုဟောက်ရွမ်း"
"မြို့အုပ်မင်းနဲ့ကြည့်ပေါင်းနော် ရိပေါ် သူကဘယ်လိုပုံစံလည်းမသိဘူးလေပြီးတော့ချမ်းသာတဲ့မျိုးနွယ်တွေမလားသွားမနွယ်မိရင်အကောင်းဆုံးပဲ"
YOU ARE READING
မြို့အုပ်မင်းရဲ့မူပိုင်
Fanfictionဗီလိန်မင်းသမီးနာမည်ပြန်ပြောင်းထားပါတယ် အရမ်းဖတ်ချင်တယ်ပြန်တင်ပေးဆိုတဲ့ညီမလေးကြောင့်ပြန်တင်ပေးဖြစ်တာပါ မဖတ်ရသေးရင်ဖတ်ကြည့်ပါဗျ
