(ဤအပိုင်းသည် အဟမ်းအဟမ်း အပိုင်းဖြစ်တာကြောင့် မကြိုက်ရင်ကျော်သွားပါ အသက်ပြည့်မှဖတ်ကြပါ အသက်မပြည့်လည်းဖတ်မှာသိနေပါတယ်)
"ပြွတ်စ့် ....အွန့်......အွန်းးး"
"ဟင့် .......အင်း...."
ရိပေါ်အိပ်နေတုန်းသူ့အား တစ်ယောက်ယောက်က အပေါ်မှဖိကာ အတင်းဖိညစ်နေသလိုမျိုးခံစားရတယ် ပါးစပ်ကလည်းတစ်ခုခုကိုစားနေသလိုလို မျက်လုံးသာမဖွင့်သေးပေမယ့်စိတ်ထဲတွင်တော့ သူ့အားဘီလူးစီးသည်ဟုထင်နေမိသည် ကြောက်စိတ်လေးဝင်လာမိပေမယ့် ရင်းနှီးသောရနံ့ကြောင့် မျက်လုံးကပြူးကျယ်လာသည်
"ဟင် ရှောင်း ~~အာ့ ဟ"
"အင်းးးးအသက်ရာ"
"ဟင့် ဒါ ~~ဒါက တစ်မျိုးကြီးပဲ အရမ်း~~ဟင့် အင့် မကိုက်နဲ့ "
"ဟားရူးတော့မှာပဲ"
"ဘယ်လိုကြီး အာ့ ~လုပ်နေတာလဲ~"
"ဟင်းး အသက်ငယ် ကျုပ်တို့အတူတူနေရအောင် အသက်ငယ်ရဲ့ အပျိုရည်ကိုကျုပ်ကိုပေးပါ "
ရီဝေဝေအကြည့်တို့က ဆွဲဆောင်နေတာမို့ စကားပင်ပြန်ပြောဖို့ရာမေ့နေခဲ့သည် တဖန်ပြန်လည်ထိဆက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းများ
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"အွန်းးးးးပြွတ်စ့် ပြွတ်စ့်~~ "
"အာ့ နာတယ် အရမ်းမကိုက်ပါနဲ"
မြို့အုပ်ဟာ ရိပေါ်ရဲ့ ရင်ဖက်မှ ပွင့်ဖက်နှစ်လွှာအားကိုက်လိုက် စို့လိုက်လုပ်နေသည်ကား နို့ငတ်နေသောကလေးငယ်လို လက်တစ်ဖက်ကအငြိမ်မနေဘဲ လွတ်နေတဲ့ ပွင့်ဖက်လေးအားဆုတ်ကာချေသည် ကျန်တစ်ဖက်သည်လည်း ခါးအောက်ပိုင်းမှ တင်စိုင်နှစ်ခုကြားကိုပွတ်သပ်ကာ စိတ်ကြိုက်နှိပ်နယ်နေလေသည် ရိပေါ်သည်မှာ မြိာ့အုပ်မင်းရဲ့ လက်ကြမ်းကြီးများအောက် အလဲလဲအပြိုပြို
YOU ARE READING
မြို့အုပ်မင်းရဲ့မူပိုင်
Fanfictionဗီလိန်မင်းသမီးနာမည်ပြန်ပြောင်းထားပါတယ် အရမ်းဖတ်ချင်တယ်ပြန်တင်ပေးဆိုတဲ့ညီမလေးကြောင့်ပြန်တင်ပေးဖြစ်တာပါ မဖတ်ရသေးရင်ဖတ်ကြည့်ပါဗျ
