❤️စက္ကူပန်း 21
အပိုင်း~၂၁
" ပါမောက္ခ....ဒီအသက်အရွယ်ရောက်တာတောင်
ရှင်ရဲ့တဇွတ်ထိုးဆန်တဲ့အကျင့်ကလုံးဝမပြောင်းလဲ
ဘူးနော်..."
နံ့သာကလေသံမာမာနဲ့ပြောတော့..သူလန့်သွားပြီး
ဖက်ထားတာကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
ပြီးမှမျက်နှာကိုလိုက်ကြည့်ပြီး..
" စိတ်ဆိုးသွားတာလား...ကိုယ်ကဒီအတိုင်းမင်းကို
တွေ့တော့စနောက်ချင်တာနဲ့..."
နံ့သာကမျက်နှာထားပိုတင်းကာ..
" အခု လူကိုစနောက်ပြီး ဖက်တယ်လို့ပြောနေတာ
လား.."
" မဟုတ်...မဟုတ်ပါဘူး ဖက်တာကအတည်ပါ.."
" ပါမောက္ခ....
ရှင်ကလေရာထူးသိက္ခာကိုမထောက်ဆေးရုံကြီးမှာ
ဒီလိုလုပ်နေလို့ဖြစ်မလား ဟမ်.."
" ဒါဆိုဆေးရုံမဟုတ်တဲ့နေရာမှာတွေ့ကြရအောင်
ဒီညနေဆိုဘယ်လိုလဲ...အားလား?"
နံ့သာကသူ့ကိုဒီလိုအဓိပ္ပါယ်နဲ့ပြောတာမဟုတ်ဘူးလေ..ဒါကိုလိုချင်ရာပဲဆွဲတွေးနေတဲ့ပါမောက္ခအား
စိတ်တိုလာရ၍...
" မအားဘူး..."
" ဒါဆို မနက်ဖြန်ကော...မနက်ဖြန်..."
နံ့သာကသူ့ကိုစိတ်တိုပြီးသွားကိုကြိတ်ပြီးအခန်းပြင်
သို့ပြန်လှည့်ထွက်သည်။
"မဟုတ်ဘူးလေ၊ မနက်ဖြန်ကျအားလားလို့...
နံ့သာ......နံ့သာ......"
အခန်းပြင်မှာထပ်ပြီးဓာတ်မှန်ဆရာဝန်နဲ့တိုးတော့
နံ့သာမျက်နှာကိုဝှက်ပြီးအမြန်ပြေးထွက်လာရသည်။
စောညီညီ...စောညီညီ..သူ့အသက်ကဘယ်လောက်မို့လို့ဒီလောက်မဆင်မခြင်လုပ်ရတာလဲ...
သူ့ကိုယ်သူအထက်တန်းကျောင်းသားများမှတ်နေ
သလားမသိ..ငါ့နှယ်။
>>>>>>>>>>>>>>>>>
" ဘယ်လိုလဲအစ်ကို.ဆွေးနွေးတာအောင်မြင်လား"
သူကဉာဏ်ဝင်းကို နံ့သာနဲ့ဆွေးနွေးစရာရှိလို့ဆိုပြီး
ဂျင်းထားတာကြောင့်ဖြစ်သည်။
" အင်း ၅၀ရာခိုင်နှုန်းလောက်ပေါ့...."
တကယ်တော့သူလည်းပြေရာပြေကြောင်းပြောမလို့ပါပဲ။ဒါပေမယ့်သူဝင်လာတော့ကျောပေးရပ်နေတဲ့နံ့သာကိုမြင်တော့..အတိတ်ကလိုအကျင့်တွေပေါ်လာပြီးဖက်လိုက်မိတာဖြစ်သည်။
စိတ်တော့တကယ်ဆိုးသွားပုံမရပါဘူး။
BẠN ĐANG ĐỌC
My Ex-husband is Professor /စက္ကူပန်း
Lãng mạn"ရှင်သာ ပါမောက္ခဆိုပြီး အာဏာပါဝါလာမပြနဲ့နော်" " မပြောတတ်ဘူးလေ..ငါကပါမောက္ခပဲ..." >>>>>> " စူးခင်းလမ်းမှာလိုက်မလာနိုင်ရင် ပန်းခင်းလမ်းကြမှ မမျှော်လင့်နဲ့..." " ရှင့်ကိုမျှော်နေတယ်ထင်လို့လား အံ့သြဘ.. ဒီမှာ ရှင်မေ့နေပြီထင်လို့သတိပေးလိုက်အုံးမယ်... ကျမပ...
