Saplantı

6. Bölüm

"Babanı sevmiyorsun galiba. Tamam sen bilirsin sevgilim... Geldiğinde onun cansız bedeni ile karşılaşacaksın." Gözlerim doldu çaresizce eve tekrardan girdim. Yine telefonum çaldı. Aghh artık yeter telefonum hiç susmuyordu. Ama bu sefer arayan iş yerimdendi. Patrondu bu. Telefonumu açtım ve patron kaç gündür gelmediğim için kovulduğumu söyledi. Bir de buna üzülemezdim. Kendimi yatağa atıp uyumaya çalıştım her şey berbattı. Gözlerim yavaş yavaş ağırlaşıyordu.
Uyandığımda saat akşam 8'di. Agh lanet olası alkol krizim yine gelmişti. Mutfak dolabına gittim ama hiç alkolüm yoktu. Galiba deliriyordum. Sonra babam birden öksürmeye başladı. Öksürük sesi ile yanına gittim. Ama o sırada sağlıklı düşünemiyordum. Alkol krizim gelince kendimden bile nefret ediyordum. Babamı suçlamaya başladım. İlaçlara para yatırdığım için şimdi hiç alkolüm yoktu ama eğer babam ölürse ilaç parası diye bir şey kalmazdı. Babama bağırmaya başladım. Hemde deliler gibi. O kadar bağırıyordum ki dışarıdan sesim duyuluyordu.
"HEPSİ SENİN YÜZÜNDEN! YATALAK OLMAN BENİM Mİ SUÇUM BU BENİM Mİ SORUNUM İĞRENÇ YARATIK. ALKOL İSTİYORUM. ALKOL İSTİYORUM. AGHH BİR GEBERMEDİN GİTTİ PİSLİK HERİF!"
O sırada elime koltuğun yastığını alıp babama bastıracaktım. Babam çok korkmuştu. Gözleri kocaman olmuş, korkudan inleyip titriyordu. Gözlerinden yaş akıyordu. Elimdeki yastığı bıraktım ve masadaki vazoyu yere fırlatıp öfke dolu hir çığlık attım.

Baran'dan:
Sevgilimi izlemek için yine evlerinin sokağına gittim. Hemen karşısına çıkmak istemiyordum. Onu biraz daha tanımak istiyordum. Deli oluyordum ona. Biliyorum eminim o da beni çok seviyordu. Sadece beni kıskandırıyordu. O uyumadan evlerini izlemeyi bırakmıyordum. Odasının ışığı ne zaman kapanırsa o zaman ben de gidiyordum. Ben onsuz yaşayamazdım. Evet evlerinin oradaki sokağa gittim. Evden onun sesi geliyordu. Çok fazla bağırıyordu ve bir şeyler kırıyordu.
Diğer birkaç komşu da sokaktaydı ve o eve bakarak konuşuyorlardı.

"AA şu alkolik kız yine alkol krizine girdi!"
"Her gece alkol için bir erkekle birlikte oluyor."
"Burdan gitmesi lazım onların hep birlikte onları burdan def edelim."

Sevgilim bir alkol bağımlısıydı. Alkolü sevdiğini biliyordum ama böyle bir bağımlı olduğunu şuan öğreniyordum. Delirmişti. Dışardaki komşular onun bir orospu olduğunu söylüyorlardı. Deliye dönüyordum bu sözleri duyunca. Belimdeki silahı çıkartıp onları öldürebilirdim derken bir anda Gül balkona kollarında babası ile birlikte çıktı.

"GEBER PİSLİK HERİF! SENDEN NEFRET EDİYORUM! YÜRÜYEMEYEN BİR BABAM OLMASINDANSA HİÇ OLMASIN! GEBER! SANA BAKMAKTAN ÇOK SIKILDIM!"

Zavallı adam Gül'ün kollarında ağlayarak inliyordu. Yanılmıyorsam adam konuşamıyordu. Babası hapse girdikten sonra çıkınca yetimhaneden Gül'ü alıp büyütmüştü. Gül ise sırf babası yatalak diye onu öldürmeye çalışıyordu. Dünya gerçekten adaletsizdi.

"NEFRET EDİYORUM SENDEN! NEYE BAKIYORSUNUZ APTALLAR? HEPİNİZDEN NEFRET EDİYORUM! KENDİMDEN NEFRET EDİYORUM! NEFRET EDİYORUM!"

Babasını atmaktan vazgeçti ve kendini tokatlamaya başladı. Koşarak evlerine girdim. Anahtarı bende de vardı. Barda dans ederken çantasından çalıp kendime de birtane yaptırmıştım.

"KENDİMDEN NEFRET EDİYORUM! ÖLMEK İSTİYORUM!"

Ev savaş alanına dönmüştü. Tam kendini atacakken onu yakaladım. Nefes nefeseydi gözlerini kocaman açıp bana baktı. Onu bu halde görünce perişan oldum. Gözleri alkol için kararmıştı. Hemen tanıdı tabikide beni.
"Seni sevmemi istiyor musun?"
Birden böyle demesi beni çok şaşırtmıştı.
Derken dudaklarıma yapıştı ve beni tutku dolu öptü. Gerçekten bu oluyor muydu? Acaba bunu onu kurtardığım için mi yapiyordu? Ve gözlerime yine o baştan çıkarıcı bakışları ile bakarak "Hatta benimle bu gece sevişmek ister misin?"
Gözlerimi iyicene ona dikip "Ne istiyorsun?" dedim. "Bana üç şişe alkol alıcaksın." dedi. Teklifini kabul ettim. Babasını yatağına tekrardan yatırmıştım. Zavallı adam çok korkmuştu. Gece tam üç şişe alkol alıp arabamla evlerine geldim. Gül geldiğimde makyaj yapmış üstünde sadece ipek pembe önden bağlamalı kısa geceliği vardı. Beni görünce kendinden emin bir şekilde ayağa kalktı. Çok güzeldi. Onu istiyordum. Dudaklarımı tutkuluca öptü. O tapılası göğüslerine ellerimi attım. Ahh aşırı mutluydum. Gül hiç umursamıyordu beni. Onun odasındaydım. Alkol için deliriyordu. Hemen bir şişe açtı ve kafasına dikti. Güzel yüzüne güzel vücuduna bakıyordum. Alkol içince biraz kendine gelmiş olmalı ki toparlanıp yanıma geldi ve kucağıma oturdu. Üzerindeki pikeyi de fırlatıp tamamen beni vücudu ile başbaşa bıraktı.

Gül:"Fotoğrafta daha genç gösteriyorsun."
Ben:"Evet o benim 22 yaşımdaki halimdi."

Hâlâ kendinde değildi.

Ben:"Çok kolay oldu. Bu kadar kolay olacağını tahmin etmezdim açıkcası."
Gül:"Ne çok kolay oldu?"
Ben:"Çok güzelsin Gül ama çok aptalsın. Seni elde etmem bu kadar kolay olacağını bilmiyordum."
Çok mutluydum adeta bir zafer kazanmış gibi hissediyordum. Ardından Gül'ün beni delirten sözleri kulağımda yankılandı.
Gül:"Zor olduğumu kim söyledi? Herkesin elde ettiği biri elbette kolay olur."
O an gerçekten delirdim ve Gül'e sağlam bir tokat attım.
Ben:"Ne dedin az önce sen?"
Gül adeta bir psikopat gibi gülerek "Herkesin elde ettiği bir orospuyu elde etmek zor olmasa gerek." dedi. Saçlarından tuttum ve yalvarana kadar dövdüm onu.
Ağzı burnu kanıyordu. Kollarımda o güzel küçük bedeni vardı. Bayılmıştı. Onu yatağa yatırdım ve deli gibi öpmeye başladım vücudunu. Ahh Gül çok güzelsin. Sonra ise gözüm o küçük pürüzsüz güzel amına ilişti. Gül yediği dayaktan çok bitkindi. Umrumda değildi. Bana bir daha bu şekilde konuşamayacaktı. Çok korkmuştu. Pantolonumu açıp deliğine girdim. Çok güzeldi her yeri. İçine boşaldıktan sonra kulağına fısıldadım.
"Artık benimsin."
Gül'ün çok zayıf bir iradesi vardı. Eğer onu korkutmaya devam edersem benden kaçması imkansızlaşırdı. Kurnaz biri değildi. Beni sevmediğini biliyordum. Ama madem beni kendi aşkının kölesi haline getirmişti o halde o da benim kölem olacaktı. Ben onun sahibi olacaktım. Kaçamayacaktı benden. Bütün ipleri elime almıştım. Lakin beni bitiren tek şey Gül'ün alkol bağımlılığı idi. Benim ona bağımlı olduğum gibi o da alkole bağımlıydı. Bugün gördüm gözlerinde... Alkolü kendisinden canından bile daha çok seviyordu. Onu birtek bu konuda durduramayacağımı biliyordum. Ne yapıp edip onu tedavi ettirmem gerekti. Çok korkmuştum bugün gerçekten kendine bir şey yapacak diye. Acaba onu bu illete kim alıştırmıştı? Ona bunu kim yaptıysa öğrenip onların hayatını alacaktım.