Saplantı

8. Bölüm

Okuldan:
Can ve Leyla yalnızdı. Birlikte konuşuyorlardı.

Can:"Leyla, Gül'e bir bakalım mı sence ne dersin?"
Leyla:"Onun üstüne bilmiyorum belki de fazla gittim. Ceren'den nefret ediyorum. Hiç kimse ne kadar kızsam da Gül'ün yerini dolduramıyor zaten."

Birden Ceren tüm iticiliği ile yanlarına gelip:
"Gül diye birisi yok. Mert benim hem beni bir adam aramıştı. Gül onunla birlikteymiş. Herkes kendi çapında mutlu. Bu kadar üstelemeyin."
Can:"Bir adam mı?"
Ceren:"Evet."
Küçümseyici bakışları ile Ceren konuşmasına devam etti.
Ceren:"Adam karanlık birine benziyor. Ağzında korkunç bir iz var, elleri de yara bere içinde. Bir psikopata benziyor. Tam Gül'e layık.

Leyla ve Can birbirlerine şaşkın şaşkın baktılar.

Ceren:"Bak Leyla, tarzına bakan senden bir bok beklemez ama sen mantıklı bir kızsın Gül kendini bu adamı satmıştır. O bir orospu en yakın arkadaşı olarak bunu en iyi sen biliyorsun."
deyip umursamaz bir şekilde yanlarından ayrıldı.

Leyla:"Bir gün bu kızı öldürüp hapse gireceğim."
Can:"Takma onu. Bence Mert'de Gül'e inat olsun diye Ceren ile birlikte oldu. Ama Gül'ün tamamen okulu bırakacağı aklına gelmedi. Zaten şuan Ceren ile zorla birlikteymiş gibi davranıyor baksana."

Gül'den:
Alkol krizim yine gelmişti. Deliriyordum. Çıldırıyordum. Bağırıyordum.

"ÖLMEK İSTİYORUMM! BARAN! SENİ KENDİ ELLERİMLE ÖLDÜRECEĞİM! BANA ALKOLÜMÜ VER!"

Baran bağırmalarım üzerine yanıma geldi ve dik dik bana baktı.

"SENİ HİÇ BİR ZAMAN SEVMEYECEĞİM. HADİ BABAMI ÖLDÜR! HADİ MERT'İ ÖLDÜR. HADİ ÖLDÜR BENİ ÖLDÜR!"

Baran:"Demek beni sevmeyeceksin ha?"

Saçlarımı bir psikopat gibi okşadı. Ama sorun onun psikopatlığı değildi benim bu halim ondan bin kat daha ağır bir psikopatlıktı.

Baran:"DEMEK BENİ SEVMEYECEKSİN HA?!"
Kafamı duvara sertçe vurdu. Ardından da karnıma bir tekme attı. O bana vurdukça korkmak yerine daha çok vahşileşiyordum. Bir hayvanın canlı canlı bağırsaklarını çıkartıyorlarmış gibi sesler çıkartıp deliriyordum. Baran masanın üstüne koyduğu alkol şişesini alıp kırdı ve kırık cam parçasını eline aldı.

Baran:"Demek sen, alkolü herkesten daha çok seviyorsun ha?"
Kırık camı elinde sallayarak:
"O halde alkole sor bakalım kime ait olduğunu?"
Alkolün camını göz hizasına getirdi sonra benim pijamamı indirdi ve ardından külodumu. Sonra yanıma çömelip cama bakarak:
"Gül seni çok seviyormuşş. Eğer Gül sana aitse A harfi yaz bana aitse B harfi yaz."
Kalçamdan tutarak kalçamın hafif üstüne yan kısmıma B harfi çizdi. Çok canım yandı ve bitkin bir şekilde ağzımdan şu kelimeler çıktı:
"Sevgilim..."
Baran gözlerime kızgın bakışlarını kalçamdan çevirdi ve şaşkın bir ifade ile bana baktı. Gözlerim kapanıyordu:
"Sevgilim..."
Parmağını dudağıma koyup okşayarak konuşmamı bekledi. Nefes nefeseydim gözlerim doluydu bir kedi yavrusu gibi bakarak:"Yalvarırım bir şişe içmeme izin ver. Kendime engel olamıyorum sevgilim." dedim.
Gözleri dolmuştu diğer elini kalçamdan çekince kan içindeydi eli. Hemen ayağa kalkıp odadaki pansuman çantasını aldı. Bu oda genel olarak depo ya da kiler gibiydi. Babam salonda yatıyordu.
Oraya tentürdiyot döktü ve pamukla bastırdı. Ağzımdan acı bir inlemeli sesi duyuldu. Bağladığı ellerimi çözdü. Halatın izleri ellerimde idi. Altım tamamen çıplaktı. Beni yatağıma götürdü. Kapıdan bir şey için çıkacaktı ki elinden tuttum. "Öp beni." dedim. Çok şaşırdı. Yavaş yavaş yüzüme eğildi ve yüzümü okşayarak beni öptü. Ellerine ellerimi koyarak: "Baran... Benim hakkımda çoğu şeyi biliyorsun ama ben seni bilmiyorum tanımıyorum. Sana aşık değilim."
Baran öfkelenmeye hazırlanıyordu ama bir yandan acele etmeyip konuşmamın bitmesini bekliyordu.
"Ben insana duyulan aşk nedir bilmiyorum Baran. Çoğu kişiden hoşlandım. Senden de öyle. Ama benim tek aşık olduğum şey alkol."
Baran iç çekerek sordu:"Nasıl alıştın alkole?" dedi.
Gözlerimi tavana dikip düşündüm. Sonra cevap verdim:"Yalnızdım. Arkadaşa ihtiyacım vardı. Mahalledeki ve okuldaki alkolik kişiler ile arkadaş oldum. Tuhaf ama onlar arkadaşlarına çok içten davranıyorlar. Belki de karşı tarafı alıştırmak için. Şuanda çok fazla alkolik arkadaşım var."
Baran:"Ne istiyorsun benden şuan peki?"
Ben:"Baran, kimsin ne iş yapıyorsun gerçekte bilmiyorum ama ben sana göre biri değilim. Ben bu bataklıktan kurtulamam çünkü bu bataklığın kendisi benim artık."

Baran beklemediğim bir cevap verdi. "Ben iyi okullarda eğtim aldım. Hiç hayal edemeyeceğim yerleri gördüm istediğim her şeyi elde ettim. Daha da zengin olmak için karanlık işlerle de uğraştığım doğru. Ama evet haklısın Gül sen bana göre değilsin. Çevremde benimle birlikte olmak için bir telefonuma bakan bir çok kadın varken evet sen bana göre değilsin."

Bir iki saniye durup cama baktı.

"Keşke senden vazgeçebilsem Gül. Keşke iğrenç görsem seni. Keşke çok çirkin olsan. Ama hayatımda gördüğüm en güzel kadın sensin Gül."
Ben:"Benden daha güzelini bulsan vazgeçer misin benden?"
Baran:"Gül senden daha güzeli yok anlıyor musun? Benim gözlerimde senden daha güzeli yok. Sen kendin söylemiştin bana mücadele etmeyi sevmem diye. Ben pes etmem Gül ne olursa olsun pahası ne olursa olsun ben pes etmem. Ama sen benim aşkıma yenik düşeceksin."
Ben:"Baran bir şişe daha alkol-"
Baran:"Artık alkol yok Gül." Eliyle kalçamı işaret ederek:"Alkol seni istemiyor. Sen bana aitsin. Alışmayı başardığın gibi vazgeçmeyi de başarırsın sen. Zaten senin için asıl zor olan alışmak değil mi? Senin için hep vazgeçmek kolay olan değil miydi?"

Ona yine delirip bağırırdım ama gücüm yoktu. Bu gece kaçıp benim mekana gidecektim. Acaba Mert gerçekten Ceren ile mutlu muydu? Beni gerçekten unutmuş muydu? Bunca yıllık arkadaşız ama Leyla bir kalemde cidden beni silebilmiş midir? Kendimi bu düşüncelerden sıyırıp üstümdeki tişörtü de çıkardım. Çırılçıplaktım. Çıplak daha rahat uyuyordum. Ardından tekrar Baran içeri girdi. Hiç sormadan yanıma yattı. Ona sarılıp gözlerimi kapattım. O da saçlarıma gömülmüş bir şekilde gözlerini kapattı.