Pilav Üstü Aşk - Mafya -

6.Bölüm: Kizum

Bu bölümden çok büyük şeyler beklemeyin lütfen. Sadece küçük ama önemli noktalar var. Ona göre okursanız sevinirim. Çerezlik bölüm yani

★

Annemin evine doğru yol aldım.

Siteye girmeden önce Selim abiye selam verdim. İçeri girip arabayı evin önüne bıraktım. Yan evde Buğra ve ailesi ile kalıyordu.

Anahtarım ile eve girdim. İçeri girdiğim an burdan gitmek istedim çünkü burda durmak beni rahatsız ediyordu.

Annem ve babam ayrıldıklarından beri panik ataklarım olmaya başladı. Çok ani yerlerde oluyor. Ben bile neden olduğunu tam olarak anlamıyorum. Kendimi kilitlenmiş hissediyorum. Ellerim ve tizlerim titriyor. Neyin geçirdiğini bem bile bu yaşıma geldim, bilmiyorum.

Evde ses seda yoktu. Annem galiba terzicideydi. Annem babamdan sonra terzi dükkanına girdi ve orada çalışmaya başladı. Kendisi için.

Odama çıkıp kapıyı açtım. Bıraktığım gibi duruyordu. Dolabın üstündeki büyük bavulları çıkardım ve içine ihtiyacım olan kıyafetlerden koydum. Konser için ne giyeceğime karar vermemiştim ama şurdaki şortlardan birini giyerdim.

Çalışma masama yöneldim. Yastığımın altından günlüğümü alıp içine tıktım.

Sıra makyaj masasına geldiğinde oradan bir şey almamın gerekli olmayacağını düşündüm. Kullanmıyordum ve boşuna yer kaplıyordu. Allık ve lipbalmları makyaj çantasının içine koyup, iki elime iki bavul alıp aşağı inmeye çalıştım.

Aşağıdaki kapı açılmıştı. Büyük ihtimal annem gelmişti. Pardon, artık annem miydi bilmiyorum.

Elime çantamı alıp aşağıya indim. Yanından suratına hiç bakmadan hızlıca geçtim. Arabanın bagajına eşyaları koymaya başladım.

O da peşimden geliyordu.

"Çilek neden böyle yapıyorsun? İstediğim bir adamla evlenmenin neresi suç?"dedi. Kendince haklıydı.

"Anne konuşup kalbini kırmak istemiyorum."dedim soğuk bir sesle.
Kapıya doğru yürüyordumki annem kolumdan tuttu.

Anneme dizlik atamazdım.

"Çilek bana bir cevap vereceksin!"dedi sinirli sesiyle. Annemden hiç korkmamıştım. Hep ondan korkmamı istemişti ama asla becerememişti.

"Vermezsem nolur?"dedim sinirli bir sesle.
"Vermezsem ne olur anne? Ne yapmamı bekliyorsun ya! Yanağını öpmemi falanmı bekliyorsun? Sen bana o adamı arkadaşım diye tanıttın! Bana suçlu muamelesi yapma! Şu yaşıma kadar hep bir gürültü! Annem olmadın sen benim. Senin fikirlerin, denin kararların ve hiç biri umrumda değil"diyip elimi ondan kurtardım.

Odama doğru yürüyüp son iki bavulumuda elime alıp odadan çıktım.

"Çilek yapma."dedi yalvaran bir sesle.
"Anne ne oldu da sen böyle oldun? Helallik falanmı isteyeceksin? Yok çünkü o bende."dedim. Eşyaları arabaya yerleştirdim ve tam karşısında durdum.

"Tamam haklısın ama anne yüreği işte."dedi acıklı bir ses ile.
"Tamam anne, umarım bir daha görüşmeyiz. Hakkımı helal falanda etmiyorum ne halin varsa gör."diyip arabaya bindim.

Annesi hakkında doğru düzgün ağlamayan ben, arabayı eve sürene kadar hıçkıra hıçkıra ağlamıştım.

★

Saat 5 gibiydi. Bütün eşyalarımı yerleştirmiş bomboş oturuyordum. En iyisinin buraları biraz tanımam olduğunu düşündüm.

Burası merkezdi zaten. Buraları biliyordum fakat gitmediğim yerlerde vardı. Aşağı inip, evde olmayacağım hakkında danışmaya haber verdim.