Pilav Üstü Aşk - Mafya -

10. Bölüm: Lunapark 2/2

Medya: Koyver kendini. BU ŞARKI HARİKA BİŞİ💃🏻
(şarkıyı kısık sesle dinleyin yoksa kitaba odaklanamiyor insan snsmndksns)
Ayrıca son kısımlara uymuyor şarkii!!

Lunapark'a geldiğimizde Melis ve Yiğit atlıkarıcaya doğru koştular. Buğra jeton almaya gitti. Ben ve Zeynep koşarak onların yanına gittik.

Atlıkarıncadan sonra çarpışan arabalara bindik. Yiğit ve ben, Melis ve Zeynep'tik. Buğra tekdi.

"Çilek abla sen süremiyorsun bırak bak şimdi ben nasıl sürüyorum."dedi. Dreksiyonu ona bıraktım. İlk önce boş bir yerde drift attı. Sonra herkesin arasından geçip Zeynep'lerin yanına sürdü. Onların arabasını Melis sürüyordu.

Zeynep'ler ile yan yanaydık.
"Naber bebeğim. Diyorumki bugün bir kahve içmeye gidelim."dedi Yiğit Melis'e
"Kahve sevmiyorum ben Yiğit."dedi Melis ve daha hızlı sürdü. Kendisini arkada kalmayı yediremeyen Yiğit'de hızlıca sürdü.

"Tamam o zaman ne yiyelim?"dedi Yiğit.
"Zıkkım yiyelim Yiğit!"dedi Melis gülerek.
"Çok alındım Melis hanım. Bu kadar yakışıklı bir çocuk reddedilirmi-"diyemeden bir arabaya çarptık.

Zeynep ve ben kahkahalarla gülüyorduk. Yiğit'in karizması çizilmişti.

"Noldu kaptan? Karizman mı çizildi?"dedim alayla.
"Hayır bir kere. Ben hep havalıyımdır."dedi

Arabalar durdu. Bu oyun bitti anlamına geliyordu. Arabadan indik. Buğra yanımıza geldiğinde gülmemek için kendini zor tutuyordu.
"Noldu Yiğit? Kazandım diye nefesin kesildi dimi?"dedi Melis
"Senin yanında benim nefesim zaten kesiliyor Melis."dedi Yiğit
Melis Yiğit'in omzunu ittirip Buğra'nın elini tuttu.
"Ya Buğra abi! Kardeşine sahip çık. Sinirlerimi bozuyor."dedi Melis
Zeynep'de Yiğit'in elini tuttu.
"Hadi Pamuk şeker almaya gidelim."dedi Buğra. "Eveet!"dedi Zeynep ve Melis

Standa doğru yürüdük. Normalde pamuk şeker çok severdim fakat atlıkarıncadan dolayı midem bunalmıştı. Dördüde pamuk şeker almıştı.
"Dönen yuvarlığa binelim!"dedi Melis
"Evet!"dedi Buğra

Benim yükseklik korkum vardı. Dönme dolapa binemezdim.

Ben sıranın kenarında olup biteni izliyordum. Acayyip kalabalık ve uzun bir sıraydı. Önümdeki adamın yanında sarı saçlı küçük bir kız duruyordu. Şaşırmıştım çünkü kızın saçları pembe kurdeleyle sabitlenmişti.

Sıra çok kalabalıktı ve ordaki görevliler insanları içine resmen içine fırlatıyordu. Gelişi güzel oturuyordu herkes.

Bizimkiler ileri gittikçe bende ileri gidiyordum. Önlerinde sadece o adam ve küçük kız kalmıştı. Birden bir el beni tutup dönme dolabın içine attı. Ardından kapı kapandı. İçerideki birine çarptım. Kollarımdan tutup beni yere toslamaktan kurtardı.

Hemen düzelip adamın suratına bakmadan "Pardon."dedim.

Aşağı bakıp Zeynep'lere seslendim. Sadece 1 metre falan kalkmıştık. Zeynep'in yanında Hazal duruyordu.

"Hazal?"diye mırıldandım. Hızlıca arkamı döndüm.

Mavi gözler bana bakıyordu. Geri aşağı bakıp "Zeynep şurdaki sarı saçlı kıza sahip çık!" diye seslendim. Yükseklik korkum vardı.

Zeynep kafasını 'tamam' dercesine sallayıp onunda elini tutup bir kapsülün içine girdiler.

Arkamı dönüp ona baktım. Oturma yerine oturmuş aşağı bakmaya korkuyordum. Gözlerimi kapattım.

"Benim inmem lazım."dedim. Ellerim, dizlerim ve sesim titremeye başlamıştı. Korkudan aklımı kullanamıyordum.

"Hey iyimisin?"dedi bir ses. Ellerimi tuttu. Titrememi her şekilde hissediyordu.
"Çilek, iyimisin?"dedi endişeli bir sesle.