Pilav Üstü Aşk - Mafya -

12.Bölüm: Bowling

Hoş geldinizz
Medya: Alp ve Zeynep

★

“Hayır.”dedi Aras.

Sanırım buradan çıkmam kolay olmayacaktı.

“Ne yapacaksınız?”dedim
“Sakin ol. Asla bir kadına zarar vermeyiz.”dedi Ayaz. Titreyip bir adım geriye çıktım.

Ne kadar cesur dursamda içimde bir korku vardı. Buradan nasıl kurtulacaktım bilmiyordum.

“Oturmak ister misin?”dedi Ayaz.
Yandaki tekli koltuğa oturdum. Onlarda karşıma oturdular.

“Bir şey diyeyimmi? Çok sıkıldım. Hem anlatmıyorsunuz hemde bilmediğim bir şeyi anlatmamı bekliyorsunuz.”dedim.

“Çocukluğun nasıl geçti?”dedi Aras.
Ona neydi?

“Çocukluğum nasıl mı geçti? Gayet güzel geçti! Oldumu? Sabah denize gider, akşam arkadaşlarımla takılırdım.”dedim tek nefeste.

“Bakın,”diye başlayıp derin bir nefes aldım.
“Benim dolandırıcılarla işim olmaz. Bir dakika..." Diyip düşündüm. "Ateşle bir ilgisi yok değilmi?”dedim kısık bir sesle. Kardeşimin bu işlere bulaşmasını istemezdim.

“Hayır. Abin bizi ilgilendirmiyor.”dedi Aras
“Peki. Ya neden ben? Patronunuzu çağırın ya! Ben sizinle anlaşamıyorum.”dedim sitemle kollarımı bağlarken.

Aras Ayaz’a doğru gözleriyle bir şeyler anlattı.

“Çilek gidebilirsin.”dedi Ayaz.
“Siz benimle dalgamı geçiyorsunuz?!”dedim sinirle.
“Gitmek istiyordun zaten.”dedi Aras.
“Karşıma bir daha çıkmayın.”dedim ve ayağa kalktım.

“İstersen bizim çocuklara söyleyeyim bıraksınlar seni.”dedi Ayaz arkamdan.
“İstemez.”dedim kapının kolunu açarken.

“Çilek inat etme işte. Bisikletinle sen gidene kadar akşam olur.”dedi Aras.
Haklıydı. Katları dolaşmaktan kaç saat geçmişti. Kabul etmelimiydim? Evet.

“Bilemiyorum. Ne siz nede ben size güvenmiyoruz.” dedim
“O zaman bu son olsun.”dedi Ayaz.

“Pekâla.”dedim.
Onların suratlarına baktığımda ikisininde gülümsediğini gördüm. Bu kötü bir gülümseme değildi. Samimi bir gülümsemeydi. Fakat onlara yüz vermeyecektim. Göz devirip odadan çıktım.

★

Şu an bir Jip’in önünde Aras’la birlikte eve gidiyorduk. Onun götüreceğini bilmiyordum.
Bana yalan söylemişti.

“Neden anlatmıyorsunuz?”dedim
“Zamanı gelince öğreneceksin çünkü.”dedi
“Ama ben şimdi öğrenmek istiyorum.”dedim
“Çok sabırsızsın.”dedi Aras.
“Yoo ne alaka.”dedim ve sustum.

“Çilek cebindeki anahtarı ver.”dedi Aras
“Efendim?”dedim anlamayarak.
“Tutku hanımın odasında çekmeceden anahtar aldın. Önemli bir anahtar o.”dedi.

Hadi canım!
“Ay pardon ben onu unutmuşum.”deyip cebimden anahtarı çıkartıp vitesin oradaki yere koydum.

Evin önüne geldiğimizde Aras’a iyi günler dileyip arabadan indim.

Eve girip tekrar kıyafetlerimi değiştirecektim. Zeynep’lere kalmaya gidecektim. Öylesine.

Eve çıkıp kıyafetlerimi değiştirdim. Çantama üç beş bir şeyler koyup evden çıktım. Bisikletimi Aras getirmişti. Bisiklete binip sürmeye başladım.

★

Burası Zeynep’lerin eviydi. Alya ablam ve Çınar abi ile yaşıyordu Zeynep. Alya abla annem, Melis kardeşim, Çınar abi ikinci babam olmuştu.