Tek Ailem (TAMAMLANDI)

25.bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Medya: Yaşlı Amca- İstanbul Beyfendisi

Keyifli okumalar

Sabah gözlerimi yavaş yavaş açtım. Başta nerde olduğumu kavrayamadım ama anılar yavaş yavaş belleğime gelmeye başladı.

Kafamı yandaki hasta yatağına çevirdiğimde Ceyhun ve Pamirin birbirlerine sarılarak yattığını gördüm. Gülmemek için kendimi tutarken başımı başka yöne çevirdim. O sırada saatin kaç olduğunu bilme isteğiyle elimi komodinin üstündeki telefona attım.

Telefonu aldığımda ise tuşa basarak ana ekranın açılmasını sağladım. Saat otomatikmen karşıma çıkmıştı. Saat 07.49 du ve benim canım çok sıkılıyordu.

Uyumak istiyordum ama uykum olmadığı için uyuyamıyordumda. Can sıkıntısıyla oflarken yanımdaki hasta yatağındaki hareketliliği farkettim.

Başımı o tarafa çevirdiğimde Pamirin hareket etmeden sadece tavanı izlediğini farkettim acaba ne düşünüyordu.

Pamire "ne düşünüyorsun?" diye sordum. Benim sesimi duymayı beklemediği için irkilip bana döndü bana bakınca gülümseyerek "sen uyanık'mıydın farketmemişim" dedi başımı belli belirsiz sallayıp "önemli değil" dedim.

Pamir bana "sen nerelisin?" diye sordu. Neden sorduğunu bilmiyorum "buralıyım yani Ankaralı"dedim.

Pamir başını anladım dercesine sağladı ve birden bire "ceyhunla ne zamandır sevgilisiniz?"diye sordu. Dudaklarımı büzüp "sahte sevgili olduğumuz zamanı bilmiyorum ama gerçek sevgili olduğumuzu soruyorsan dün'den beri" dedim. Kaşlarını şaşkınlıkla havaya kaldırıp "sahte sevgilimi? " diye sordu. Omuz silkip "uzun mesele belki başka zaman anlatırım" dediğimde gülümseyerek başını salladı.

Pamir "biliyormusun ben anne ve babamı hiç görmedim sadece küçücük bir tane fotoğrafları var" diyince neden bana bunu anlatdığını bilmiyorum ama başımı salladım. Pamir sözüne devam etti "Sen çok şanslısın anne ve babamı gördün" diyince bende alaycıl bir şekilde sırıttım "Bende çok şanslı sayılmam aslında ailemi dokuz yaşında kaybettim" dedim. Bana gülümseyerek bakıp "emin olki onları sadece fotoğraftan görmekten iyidir" dedi.

Dudağını büzüp "Bilmiyorum benim bu hayattaki tek ailem Aleyda ve Ece" dememle başını sallayıp gülümsedi. Bu gülümsemede acı vardı.

Uzun süren bir sessizlik oldu ardından Ceyhun hareket etmeye başlamıştı. Ceyhun yerinde kıpırdarken yavaş bir şekilde gözlerini açtı.

Gözlerini açar açmaz başını ona yaklaştırmış ona gülümseyerek bakan pamiri görmeyi beklemiyordu. Pamir sırıtarak "günaydın uyuyan güzel" dedi.

Ceyhun garip bir varlık görmüş gibi Pamire bakarken "hoşt be "dedi ve pamiri omuzlarından iterek kendinden uzaklaştırdı.

Pamir üzülmüş gibi yaparken "kalbimi kırıyorsun" dedi ağlamaklı bir sesle ama daha çok burnuna su kaçmış bir insanın sesi gibi çıkmıştı.

Ceyhun ona kaşlarını çatarken "zaten dün gece adam akıllı uyuyamadım senin yüzunden" dedi ve ayağa kalktı.

Benim onları izlediğimi farkedince gülümseyerek bana bakıp "günaydın, bugün nasılsın" diye sordu. Gülümsemesine karşılık verdim "günaydın , daha iyiyim" dedim.

Yanıma geldi ve elini saçıma koyup okşamaya başladı. Neden bunu yaptığını bilmiyorum onunda bildiğini sanmıyorum ama saçımı okşaması iyi hissettirmişti.

Pamir hızlı bir şekilde "Ceyhun sen bize yemek getirsene" dedi. Ceyhun kaşlarını çatarken "kalk al eşşeğinmi var senin"diye kızdı. Pamirde "ya hiç olurmu ben seni eşşekle niye aynı konumda tutimki yani eşşeğin konumu daha yüksek" dedi kendini gülmemek için tutmaya çalışırken.