Tek Ailem (TAMAMLANDI)

36.bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Keyifli okumalar

Medya: Anıl Berke - Zor

Biz Ceyhunla oturma yerine otururken yan taraftan patırtı geldi ardından da "la olum hayırdır bizemi iş koyuyon" diyen birini duydum.

İnsanlar çığlık atmaya başlamıştı.

Ben o tarafa baktığımda iki genç çocuğun tartıştıklarını gördüm. Yaklaşık yirmi yaşlarında gibilerdi.

Derin bir nefes aldım. Ordaki İnsanlar ordan uzaklaşıyor ve köşeye geçiyordular. Ceyhunun elinden elimi çektim ve kavga olan tarafa doğru ilerledim.

Gençler birbirini omuzlarından itiyordular. Aralarına girdim ve elimi kaldırıp "sakinleşin" dedim. Kavga edenlerden kısa olan "sanane abla işine bak" dedi.

Bende asker olduğumu belirten kimliği ikisinede gösterdim ve kısa olana bakarak "işine bakıyorum zaten" dedim.

İkisi kavga etmeyi bırakmış bana şaşkınlıkla bakıyordular. Ben "niye kavga ediyorsunuz?" diye sordum.

Uzun olan "bende bilmiyorum bir anda bana bağırdı" dedi.

Kısa olan "bana öyle bakarsan tabi bağırırım " dedi. Uzun olan "ya sen ne anlatıyor ya" dedi. Kısa olan ise tam kavga için ileriye adım atmıştık onu engelledim.

Ben "kavga etmeyi kesin burası bir hastane" dedim. Uzun olan başını salladı .

Kısa olan "seninle görüşücez olum illa görürüm seni ben bir yerde" dedi ve uzaklaştı.

Uzun olan bana bakarak "abla teşekkürler ya adam bir anda bana saldırdı " demesiyle başımı salladım. Ben "önemli değil bida böyle bir şey olursa polise gitmelisin " dedim.

İnsanlar kavganın bittiğini anlamış olucaklarki eski yerlerine oturmaya başladılar.

Bende demin oturduğum yere yani Ceyhun'un yanına gidip tekrardan oturdum.

Ceyhun "niye kavga ediyormuşlar?" diye sordu. Ben "biri birine bakmış öbürü de niye bana bakıyorsun lan diyerek kavga çıkarmış durum bu" dedim.

Ceyhun "sadece bir bakma yüzünden mi ?"dedi.

Bende başımı salladım "evet sadece bir bakma yüzünden" dedim.

Ceyhun başka bir şey demedi bu yüzden bende demedim ve beraber doktoru beklemeye başladık.

Beş dakika gibi bir süre bekledikten sonra doktorun odasının kapısı açıldı ve doktor kucağında Dolunaya beraber çıktı.

Doktor , dolunayı benim kucağıma verdi. Ceyhun "durumu neymiş?" diye sordu. Doktor "önemli birşey değil bebeklerde sık sık ateş yükselmesi olabiliyor ben size reçete yazdım. Reçetede yazdığım ilaçları alıp içirirseniz bir şeyciği kalmaz" dedi.

Elindeki reçeteyi Ceyhun'a vermişti. Ben "teşekkür ederiz" dedim. Doktor gülümseyip "önemli değil" dedi. Bizde hastaneden çıktık ve arabaya bindik. Dolunay kucağımda uyuya kalmıştı. Ceyhun "yolda eczane olucaktı Doktorun yazdığı ilaçları alırız" dedi. Bende onu başımla onaylarken birde "tamam " dedim.

Yolculuk sessiz geçti. Ceyhun eczanenin orda durup ilaçları almıştı ama biz Dolunayla arabadan inmemiştik.

Ceyhun eczaneden gelince ilaçları bana verdi ve arabayı eve sürdü.

Bir kaç dakika sonra eve varmıştık. Biz arabadan indik ama Ceyhun "ben arabayı park edip gelicem" demişti. Bu yüzden onu beklemedim ve anahtarla içeriye girdim.