Under the same sky

Chapter 12

Chapter 12: Date

I grimaced as I wear the tight-fitting black top and leggings Dark had given me. I don't know why he still wants me to wear this even though it is not that necessary.

Tumigil na ang malakas na buhos ng ulan kaya inaya ako ni Wayne na mag jogging daw. At first, I refused dahil maputik ang daan pero ang sabi niya ay hindi daw kami magjajogging sa maputik na daan, doon daw kami sa labas ng resort kung saan sementado ang daan.

Agad naman akong pumayag dahil na rin sa kabagutan. Matapos ko kasing magkape ay hindi na ako nakatulog pa kaya nanood nalang ako ng vampire series sa cellphone ko.

"Hindi ka pa ba tapos?" rinig kong sambit niya sa labas.

"Five more minutes please!"

I hurriedly fix every curls formed at the shirt that I'm wearing and tied my hair into ponytail. Bahagya ko pang sinulyapan ang mukha sa salamin bago lumabas. Some boys may find this kind of habit irritating but this is so necessary for us being a girl, for the state of being formal.

Agad na nakita ko ang iritadong mukha ni Wayne. Natigilan pa nga ako sa suot niyang itim na hoodie. Unfair din naman kasi, he wants me to wear this outfit tapos simpleng hoodie lang sa kanya, ganon pa man ay hindi ko nalang pinansin.

We started going down to the building. Walang masyadong tao kaming nadatnan, liban nalang sa mga janitor na maaga pang naglilinis. I can't believe this is how well organized they are, halatang malaki talaga ang respeto nila kay Wayne.

We started jogging the moment we reached the ground. Nagreklamo pa ako dahil hindi naman ito ang plano pero ang sabi niya ay para daw mas mabilis kaming makalabas sa resort. Wala na akong nagawa kungdi sumabay nalang din.

We reached the resort's exit. And for the first time in a while, I feel like I am a dog who has given a chance to get out from the prison.

Instead of jog, I run as fast as I can to reach the road, agad naman akong tumigil nang marating ito. Hindi ko alam kung bakit nagmumukha akong ignorante nang makita ito, siguro ay dahil ilang linggo na akong hindi nakakita nito.

I miss this. The greenish grass at the side of the road and the trees with it. This looks so damn attractive.

Nature... it's been awhile since I appreciate your beauty.

"Bakit mo ako iniwan?"

Napatingin ako nang magsalita si Wayne, nakanguso ito. Ngumiti ako at sinalubong siya ng isang mahigpit na yakap. The warmest hug I could ever give in this cold morning.

"Thank you, Wayne" I whispered

Hindi siya gumalaw, he seemed so shock. Aalis pa sana ako sa pagkakayakap nang hapitin niya bewang ko at niyakap ako pabalik.

I hear him whisper through my ear, "Pleasure milady"

We keep hugging, not minding how long it'll last. I realized our relationship have been improving, hindi na katulad ng dati na puro lang away-away. Now we're being this close.

"Dark?"

"Hmm?"

"Hindi kapa ba tapos?"

"Hindi pa"

Agad ko siyang tinulak at nagsimula na magjogging. A great smile formed in my lips as I feel the freedom in this place. 

This is... interesting.

"Huwag mo na ulit akong iwan sa susunod, baka ikaw ang maiwan ko"

Dark's serious tone caught my attention. He was jogging right beside me, hindi naman masyadong mabilis ang pagtakbo ko kaya malaya niya akong napapantayan.