~ 30 ~

580 19 19
                                    

Pov: Felix
Cały tydzień po tym jak wróciliśmy z wypadu pod namioty spędziłem tylko z rodziną. Dzisiaj jest 15 sierpnia. Dopiero co wróciliśmy ze zwiedzania całej wyspy i nie tylko. Obejrzeliśmy chyba wszystkie atrakcje, zabytki i ważne budynki jakie tylko się tutaj znajdują. Nie mam planów na dzisiejszy dzień. Wydaje mi się, że zaraz po prostu pójdę się porządnie wyspać za ten i poprzedni tydzień, a potem zobaczę o której się obudzę. Jest dopiero 13:24 ale co z tego?

Chwilę później leżę już w łóżku i natychmiast zasypiam. Budzi mnie wibrowanie telefonu.
—————

Hyunjin🌌

Hej
Co tam?
Słyszałem że koniec zwiedzania
Jak było?
Chcesz coś razem porobić?
Han cały czas spotyka się tylko z tym Lee Knowem i masakryczne mi się nudzi
Proszę pomóż🙏😫

Boże święty!
Człowieku
Obudziłeś mnie

Wybacz
Nie chciałem
Jak możesz spać?

Może dlatego że od tygodnia dzień w dzień jestem na nogach od 6 do 23 w takim słońcu bez chwili odpoczynku
Przepraszam
Lekko się zdenerwowałem

Lekko?
Dobrze nic się nie stało
To ja przepraszam że cię obudziłem

Wsumie to nawet lepiej
Nie myślałem że tak długo będę spał
Już 20:30

No
Ile spałeś?

7 godzin

Przyzwoicie

XD
Co do tego że Han spotyka się z Lee Knowem to chyba dobrze
Fajnie że znalazł sobie miłość

Mhm😒

Co to za emotka?

Cieszę się że znowu się zakochał do tego w typie który wydaje się być mega spoko
Nie wydaje sie
On jest
Po prostu...
Kocham Hana jak przyjaciela i trochę mnie boli to że już nie jestem na pierwszym miejscu

To że jesteś na drugim miejscu to nic nie znaczy
Han cie kocha i zawsze będzie kochał

Podkreśl że po przyjacielsku
Bo to źle brzmi wiedząc że podobają mu się chłopaki

Mhm

A co do tej drugiej kwestii?

Jakiej drugiej?
Ty tych pytań mi tyle naspamiłeś
Nie wiem na które odpowiadać

Na wszystkie
Po kolei

Ok
Co tam? ---> Nic. Śpie
Jak było? ---> Oprócz tego że umieram to nawet fajnie
Chcesz coś razem porobić? ---> Chętnie

Tylko 3

Fakt
Wydawało się ich więcej

Co chcesz robić?

Ty zaproponowałeś to ty wymyśl

Plaża?

Tak

Przyjść po ciebie?

Nie
Spotkajmy się na wejściu

Dobrze
To bądź tam o 21

Spoko

Mniej niż trzy

Mniej niż trzy

—————
Chyba trochę się stresowałem. No jednak to miało być pierwsze takie wspólne spotkanie od czasu naszego "zbliżenia". Chciałem tam pójść bardzo. Chciałem powiedzieć mu, że go kocham. Chciałem go pocałować, a potem nie wypuszczać ze swoich objęć aż do rana. Niestety to nie mogło się tak skończyć. Żyjemy w normalnym świecie, a nie w żadnym amerykańskim filmie. Choć bardzo bym tego chciał. Wtedy życie byłoby piękniejsze. Mógłbym być ze swoim ukochanym, miałbym tyle przyjaciół ile tylko zechce i nie męczyłyby mnie już nigdy te beznadziejne pytania bez odpowiedzi. To by było po prostu cudowne.

Zszedłem na dół. Olivia rozmawiała z mamą w kuchni ale jak tylko mnie zauważyły szybko zamknęły temat. Obgadywały mnie? Nie... Nie wiem.

- Wychodzę - powiedziałem sięgając po buty.
- Nigdzie nie idziesz - zatrzymała mnie mama.
- Dlaczego? - żuciłem buty z powrotem na podłogę.
- Robimy wieczór filmowy - wyjaśniła mi siostra.
- Chyba żartujesz - spojrzałem na nią błagalnie.
- Nie. Bez dyskusji.
- Jestem umówiony.
- To to odwołaj kochanie - mama złapała mnie za ramię - Spędźmy razem ten wieczór. Wiem, że bardzo was wymęczyłam tym tygodniem zwiedzania, dlatego możemy teraz się odprężyć na kanapie.
- Ale...
- Żadnego ale! - krzyknęła Olivia prowadząc mnie na kanapę. Nie mogłem nic zrobić. Westchnąłem, wyłożyłem się na kanapie i napisałem do Hyunjina, że nie mogę przyjść. Zaczął pytać dlaczego i czy coś się stało, dlatego musiałem mu wyjaśnić całą sytuację, która miała przed chwilą miejsce. Brunet wszystko podsumował jednym zdaniem "No to miłego wieczoru filmowego <3". Mimo, że tego nie widziałem to po prostu czułem, że jest bardzo zawiedziony i smutny. Dlaczego? Może wcale tak nie jest? Czemu tak myślę? Pewnie po prostu to mi tak bardzo na tym zależało i sobie wmówiłem, że jemu też. Przecież Hyunjin to tylko przyjaciel. Do tego heteryk. Dlaczego, więc miałby być podekscytowany spotakniem się ze mną? Staję się coraz bardziej żałosny.

♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎♥︎♡︎

670 słów

Stay at Home [Hyunlix]Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz