Hayalet kız, cep problem ve var olmayan babası

Atla aşağı Rapunzel, takla da at

Rev'in istediğinde zeki olabildiğinin sayılı örneğini daha önce görmüştük. Aynı zamanda sonunu düşünmeden hareket ettiği zamanları da gördük. Bu yüzden aslında Rev değişmedi. Sadece bir zahmete girerek düşünmeye karar verdi. İstediğinde zekice hareket edebiliyordu ama istemiyordu. Tek fark, artık istiyor. Aslında çok da zeki olduğunu söyleyemem. Gerçekten sadece biraz düşünmeye başladı sospwpğsşwi

Seçim arifesi oy verme kombinimi belirlediğim sıra gelen ilhamla ortalığı karıştırmak için bir bölüm atayım dedim. Şaka.

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

Lara'nın intihar mektubunu okuduğumdan beri... Yediğime bin pişman olduğum yemek bile mideme oturdu. Kraliçeler yüzünden zorbalığa uğradığını okusam belki her şey daha kolay olabilirdi. Çocukluğundan beri tacize uğradığını öğrenmek beni öyle bir sarstı ki... Saatler geçti, akşam yemeğim bile geldi ama ben hala kımıldamadan oturuyorum kafamı meşgul eden düşüncelerle.

Küçücük bir çocuktu. 13 yaşında... Nasıl... Nasıl bu kadar zalim olabilirler? Hiç kimse mi yoktu kurtaracak? Zalim bir değil iki değil... Bu saraydaki herkes yıllarca bu tacize sustu. Veronica'nın dediği gibi. Güç kimdeyse haklı odur. Bu çarpık düzenin çarkı sadece elinde güç olanın lehine dönüyor. Öldüğüm dünyada da aynıydı. Öldükten sonra yine aynı çirkin düzene mi denk geliyorum? Bendeki de nasıl bir şans arkadaş!

Dünyanın çivisi çıkmış. Durumun ciddiyetini bunu söyleyen kişinin bir insan taciri ve dolandırıcı olmasından da anlayabilirsiniz! Neyse, bu şaka da sıktı artık. Öncesi için sorumluluk almasam da bundan sonra attığım her adımdan sorumluyum. Artık gerçekten kendime geldiğim zamandayız.

Evet, ana odaklanalım. Ana ve geleceğe... Şu anki durumu gözden geçirmem ve bir çözüme ulaşmam gerekiyor. Ben neleri halledemedim bunu mu halledeceğim felsefemi bir köşeye bırakacağım şimdilik.

Önce bu zindandan çıkmam lazım. Tamam illa ki çıkacağım ama çıktığımda kralın gelip parmağıma yüzük takmayacağının garantisi yok. Bu hücreden kurtulup başka bir boyunduruğun altına giremem. Öyle ise kurtulmuş sayılmam. Sadece hapishane odam değişir. Beni asmadan da o ipi boynuma geçirirler. Tüm hayatımı boynumdaki o tasmayla geçiririm. En azından şu anki koşullar daha tercih edilesi. Penceresi bile var! Bu da büyük bir saçmalık. Korkuluk ya da büyü bariyeri falan beklemiştim ama elimi dışarı çıkarıp salladım, hatta yetmedi kendim de aşağı sarktım ama hiçbir güç beni durdurmadı. Hatta az kalsın düşüyordum zor kurtuldum. Hangi koğuşun camında parmaklık olmaz?

Burada bir akıllı insan yok gerçekten! Tüm bu zaman aptalca davranmama rağmen hayatta kalmamı da bu açıklıyor zaten. Belki de koşullar iyi olduğu için kaçmaya teşebbüs etmeyeceğimi düşündüler kim bilir? Doğru, normal şartlar altında deli mi dürttü beni de kaçayım? Normal şartlar o günlüğü bulana kadar geçerliydi tabii...

Aslında şimdi düşünüyorum da o günlüğü bulmam da ilginç bir tesadüf. 5. Kraliçe öldüğünden beri buraya kimse girmedi mi? Nasıl günlüğü böyle ortalıkta olabilir? Bulmak için zorlanmadım bile. Açtığım ilk çekmecede karşıma çıktı. En azından üstünü bir toz tabakası kaplamış olsa ve üfleyip o tozları kapağından uçurarak gizemli bir sahnede bulunsaydım daha heyecanlı olurdu. Reyting alırdı en azından. Filmlerde öyle olur. Kitabın kapağındaki tozu öksürerek temizlerler ve gerilim müziğinin aniden yükselmesiyle şok edici bir yazı ile karşılaşırlar: Bunu yazan tosun okuyana kosun... gibi şeyler. Ben ise elimi attığım gibi direkt buldum. Üstelik sakıncalı bir günlük. Kral hem benim beğenimi almak istiyor hem de beni en çirkin yönünün açıkça yazıldığı bir günlüğün olduğu odaya geçiriyor. Hani odaya kimse girmemiş olsa anlarım. Odanın hiçbir yerinde toz yok. Masada ve çekmecelerde bile! Benim için hazırlanmış gibi temiz oda ve kıyafetler var.