Kitabın taslak bölümlerini sıraya dizerken elim kaydı çoktan yayınlanmış olan baştaki bölümlerin yerini oynattım sanırım ⊙﹏⊙∥ Hangisini önce yazdığımı ben de bilmediğim için sanırım yeni okuyucular 'Ne oluyor lan buraya ne ara geçtik?' Tepkisi verene kadar sırası değişen bölümleri göremicez dlepspwğğwğw belki de değişmemiştir ya ama emin de değilim neyse. Tarihten de çok belli olmaz çünkü ilk ne zaman yazmaya başladığım ya da ne zaman yayınladığım pek de işime yaramaz. Bölümün üzerinde zaten tarih yazıyor ama o son güncelenen tarih olduğu için işime yaramiyorkspspsğs Ay bu arada o bölümleri düzenlerken fark ettim 9 eylülde 23 nisanda bölüm atmışım ama kutlamamışım (╯°Д°)╯︵ ┻━┻ Ama şöyle bir açıklamam var ki genelde birkaç gün önce hatta bazen haftalar önce bölümü yazmaya başlıyorum ilk ilham geldiğinde sonra gittiği yere kadar yazıp yayınlamadan çıkıyorum yani tam o tarihte yazmaya başlasam günleri kutlardım ama arada kaynıyor işte dpspwğwşwğw
Sözünden dönmemekte demir gibi bir iradeye sahip olmakta benim gibi olun! ulan 1 ay önce size veda etmiştim bir süre gelmicem demiştim beni niye sürekli buraya çağırıyorsunuz olum dayanamayıp geliyom sonra. Hüğğ mezuna kalcam integral girecek seneyeki sınavda... Sınav demişken tyt matın ağzına sı... Ulan ayt mat bile senden daha şirin onu geçtim ayt fizik bile daha şirin lan köpek! Asabımı bozuyor benim. Tyt mat kapatılsın. Bu kadar bela bir ders olamaz. Mal gibi problemleri yapamıyorum hâlâ dkspspğspsğs
Neyse arkadaşlar ben bu bölümü çoktan yazmıştım ve yayınlamak için zamanının gelmesini bekliyordum çok da okumadan değiştirmeden yayınlıyorum umarım sorun yoktur.
♡♡♡
"Düştüm mapus damlarına öğüt veren bol olur.
Düştüm mapus damlarına öğüt veren bol olur.
Toplasam o öğütleri burdan köye yol olur.
Toplasam o öğütleri burdan köye yol olur."Uyanışımın üzerinden ne kadar süre geçti bilmesem de bir süredir yattığım yerden boş bakışlarla tavanı izliyordum. Yapabildiğim tek şey önceki hayatımda oradan buradan duyduğum mapus şarkılarını söylemekti. Çok fazla da bilmiyordum bu yüzden hız kesmeden Gülşen'e geçtim.
"Dile kolay ama zor. Hasretini bana sor. Bu nasıl bir geri sayım? Yerinde sayıyor her gün. Bineyim arabaya. Bir varayım oraya. 300 bin yıl, gibi geliyor bana... ŞU SON 3 GÜN!"
'Şarkı söylemeyi bıraksan da bir çözüm mü üretsen?' Dedi son kalan beyin hücren. Kalan sağlar bizim derler ya, yok öyle bir şey. Kalanlar ne yazık ki benim değildi. Ben sağ kalamayanlarca yönetiliyordum. Nitekim bu bilinçaltı teybini de o açmıştı. Yoksa kafamda bedavaya konser veren ben değilim. Hep diyorum, kim oturttu bunu koltuğa? Bu nasıl beyin hücresi? Milletinki çalışıyor benimki anca eğlence peşinde. Saatlerdir uyuyorum bu beden dinginliğinin ruhuma da yansıması lazım. Tüm algılarım açık düşünmem lazım artık! Ama yok!
Oflayıp yatakta sol tarafıma döndüm. Götüm uyuşmuştu zaten, biraz da sol kolumu felç etmeliydim.
Yattığım yerden içinde bulunduğum odada gözlerimi gezdirdim. Bir tutsak için koşullar gerçekten de iyiydi. Banyosu vardı, bahçeye bakan camı vardı. Yatağı rahattı. Makyaj masası da vardı, aynası ile birlikte... Servis camı tarzı bir yerden sabah içeri kahvaltı tabağı koymuşlardı. Kalkıp ne var diye bakmaya üşenmiştim ama dolu görünüyordu. Yani nasıl desem? Tatil gibi bir esaret. Bir de internet çekse tadından yenmez. İsveç'in hapishaneleri, işinize bakın koçum! Her türlü önceki hayatımdan daha konforlu bir yaşam...
Ben de bir kızdan hoşlansam ve onun da benden hoşlanmasını istesem kızı böyle beş yıldızlı bir otel çakması zindana koyardım herhalde. Etkileyici bir jest. Yine de o kadar kolay kazanılmam. Kolyeler, mücevherler ya da konforlu odalar... Beni parayla kandırabileceğini mi sanıyor? Doğru düşünmüş... demek isterdim. En azından dostane ya da masumca bir yaklaşımı olsaydı bu jestler hoşuma giderdi ama şimdi yalnızca tiksiniyorum. Beni avcundaki titrek bir kuş mu sanıyor? Kuş bile olsam ne olur bilirsiniz, bülbülü de altın kafese koymuşlar ama ille de vatanım demiş. Benim vatanım artık mutlu olduğum yerdir ve burada da mutlu değilim. Vini'yi saymazsak. Sanırım işler sarpa sardı çünkü Vini'nin evi burası. Onu evimden ayıramam. Ama daha fazla da burada kalamam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalet kız, cep problem ve var olmayan babası
FantasyÖldüm. Ve gözlerimi açtığımda bir çocuk taciriydim. "E ebesinin a-" ~ Daha önce hiç öldükten sonra yeni bir hayat şansı hak eden ve başka bir bedende gözlerini açan insanların hikayelerini duydunuz mu? Duymadıysanız endişelenmenize gerek yok. Size...