Cruel king || yoonmin

"Al kellesini"✓

Biraz kendime geldiklen sonra kapıdan ayrılmıştım. Utanç hissi hala yakamı bırakmamıştı. Gerçekliyine inanamıyorum Kral ciddi ciddi beni öpmüştü.

Beni öpmüştü.

"Ağğğğğ" çığlık atarak evin içerisinde koştururken Taehyung lavabodan çıkıp 'Kafana taş mı düştü' dermiş gibi bakıyordu.

"Jimin sen iyimisin, aklını mı kaçırdın?" Galiba kaçırmıştım. Yani bunun başka açıklaması olamazdı.

"Öptü, Kral beni öptü" Yeni yetme ergenler gibi sevinip zıplarken Taehyung'un değişen suratını da görmüştüm.

"Ne? Ne diyorsun" Kolumdan tutup beni kendisine çekerek durdurdu. Şaşkınlıktan ağzı açık kalmıştı ciddiyim.

"JİMİN SEN ŞAKAMISIN" Bu kez de demin beni durduran kendisi değilmiş gibi benim yerime geçerek mutluluk krizine girmişti. Üzerime atlar gibi beni nefessiz bırakarak sarılmıştı.

"Öpüştünüzmü? Peki nasıldı? Romantikmiyidi yoksa ateşli mi? Kesin ateşliydi Kral o sonuçta!" sorularını art arda dikmişti Taehyung.

Taehyung'un tepkisine sakince gülerek "Yanağımdan öptü" demiştim. Yüzünü asarak koluma bir yumruk iliştirmişti.

"Öf heveslenmiştim ama ya. Olsun ilerde o da olur değil mi?" Bana kaş göz yaparak sırnaştığında onu iteklemiştim.

"Ya yürü git burdan hadi uyumaya" demiştim kurtulmak için. Küçük öpücükten irelisini düşünmek midemi karıncalandırıyordu. Güzel ama ilk defa tattığım bir histi. Kral ve ben olurmuyduk hiç? Kimse bilmiyordu. Ama hayatın ve belkide zamanın bize neleri getireceğini bilemeyiz değil mi?

********

"Açın kapıyı Kral'ın emridir"

Sabah uykumu almış bir şekilde uyanmayı bekliyordum ama hayır. İşler beklediğim gibi gitmemişti. Sabah saatlerinde daha güneş tam doğmadan kapımız alacaklı gibi çalınmaya başlamıştı.  Öyleki bir an kapının kırılacağını düşünmüştüm.

"TaeTae kapıyı vuruyorlar kalk" demiştim uykulu halde. Aynı anda da üzerimi giymeye çalışıyordum. Sonunda kapıya ulaşıp kapıyı açtığımda elindeki kılıçları bana doğru uzatan bir kaç iri bedenli ve kamufle olunmuş adamlar vardı.

"Ne oluyor burda" Taehyung konuşmaya başlamıştıki kolumdan tutulup sertçe çekilmemle kısa bir çığlık attım.

"Bırak beni ne yaptığını zannediyorsun" demiştim ama beni dinleyen yoktu. Aksine elindeki soğuk silahı boğazıma dayayarak yürümemi sağlamıştı.

"Kralın emri dedim size! tek kelimeyle kafanızı alırım" Soğukkanlılıkla cevap vermişti. Korkudan tir tir eserken neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Atlıya bağlanmış arabanın kapısını açıp beni içeri atmışlardı. Küçük demirleri olan pencereden Taehyung'un arkamızca geldiğini görüyordum.

"Jimin! Hayır götürmeyin onu" diye bağırmıştı. Kapıyı ne kadar zorlasam açamıyordum. En sonunda pes edip sırdımı kenara yaslayarak bacaklarımı kollarım arasına alarak ve yüzümü dizlerime gömerek ağlamaya başladım.

Böyle geçen 15 dakikanın sonunda sarayın bahçesine girmiştik. Kapıyı açıp aynı şekilde çuvalmışım gibi brni alıp sürükleyerek Kral'ın önüne attılar. Başımı kaldırıp Kral'ın gözlerine bakmıştım bana yardım etmesini umarak. Ama gözlerinde başka birşey görmüştüm.

Nefret

Nefret içinde bakıyordu bana. Tiksinirmiş gibi. Hayal kırıklığı, kötü olan her duygu vardı gözlerinde. Oysa dün çok güzel bakıyordu şefkatle, sevgiyle. Peki ne değişti bir gece içinde.

"Benden gizlettin!" demişti sert sesiyle. "Ölmelisin!" Aynı şekilde bir daha konuşmuştu. Ölmek mi?

"Hayır, hayır ben birşey yapmadım, inan bana yapmadım" avazım çıktığı kadar bağırmıştım. Duymaz diye bir daha bağırmıştım "Ben birşey yapmadım, öldürme beni yapmadım"

Ağlayıp bağırmam umrunda değildi. O an sanki kalbime tonlarca taş koymuşlarmış gibi hissetdim. Kalbim o taşlar arasında kalıp tuzla buz olmuştu geriye sadece bir hiç kalmıştı.

Bir gölge hissetdim tepemin üzerinde. Kafamı kaldırdığımda tam yanımda iri ve kaslı, kel korkunç bir insan duruyordu. Elinde de hayatımda göre biliceğim en büyük kılınç.

"Yoongi, yapma" son kez yalvarmıştım. Ama benim ölümüme sebep olan saniyeler sonra başımı bedenimden ayıran kılınç değildi. Sevdiğim, ilk gördüğüm andan aşın olduğum adamın dudaklarından sevgi sözcükleri yerine dökülen kelimelerdi. Sadece iki kelime

"Al kellesini"

Ve harakete gecen kılınçla gözümü sım sıkı kapamıştım. "Seni seviyorum" diye fısıldamıştım. Her kes öldür sevdiğini değil mi?

Küçük bir ses ve bedenimden ayrılan kafam....

********

Bir anda bu bölümü yazarken buldum kendimi kesinlikle planlanmış birşey değildi.

Yorum ve oy atın deriltmeyin beni. Sakaaa