Cruel king || yoonmin

Beni öptü✓

Gece yorgun Taehyung'a birşey söylemeden uyumuştu Jimin. Ne kadar uyuya bildise o kadar uyumuştu. Çünkü Kral anısızın Jiminin düşüncelerini zapt etmişti. Zar zor düşüncelerinden sıyrılarak uyumuştu o gece. Sabah sa arkadaşının söylenmeleriyle başlamıştı güne. Jimin dün olanlarını anlatdığından beri Taehyung yerinde duramıyordu. Heyecanla etrafda koşturuyordu.

"Ya sen nasıl arkadaşsın dün nasıl uyudun bunu bana anlatmadan. Kos koca Kralla konuşmuşsun burda sus pus oturuyorsun." diye mızmızlanıyordu.

"Hadi ama Taehyung küçük bişey işte" demişti Jimin ama nafile. Arkadaşının kafasına yer yastıklarını atarak onun haksız olduğunu söylüyordu.

"Hadi artık gidelim geç kalıcam" demişti Jimin. Taehyung ona hak vererek elindeki yastığı yerine bıraktı.   Hazırlanıp dışarı çıkmışlardı. Daha güneş yeni açıyordu. Etrafı ferah koku sarıp sarmalamıştı. İnsan huzura eriyordu. Kuşların sesi ve temamen yem yeşil olan orman insanı düşüncelerinden koparıp uzaklara götürüyordu. İlk bura geldiğimde Taehyung'un neden böyle merkezden uzak yerde yaşadığını merak etmişti Jimin. Ama sebep apaçık ortadaydı.

Gittikce çoğalan insan sesleriyle şehir merkezine gelmiştiler bile.  Etrafta koşturan çocuklar, erzak, ziynet eşyaları satan standlar doluydu.

Dün olduğu gibi yine tahtın etrafı insanlarla kaplıydı. Ama bu sefer daha gergin bir hava vardı. Taehyung ve Jimin insanların arasına karışarak öne geçmebilmişlerdi. Birkaç dakika bekledikten sonra herkesin görmek istediyi beden gelmişti. Herkes Kralın gelmesini selamlamak için karşısında diz çökmüştü.

Bir kişiden başka.

Park Jimin olduğu yerde kenetlenmiş doğruca Krala bakmıştı. Ne o kadar insanı fark etti ne de diz çökmesi için yalvar yakar eden arkadaşını. Aklı fikri karşısında tüm heybetiyle duran Kral'daydı.

Eğilmeyen tek insan olması direkt olarak Kralın gözüne batmasını saklamıştı. Kral doğrudan çocuğun gözlerinin içine bakmıştı. Kralın bakışları altında Jimin'in imi titriyordu. Eriyip gidiyordu sanki, kalbi öyle atıyorduki etrafındakı insanların sesini duymaması mümkün değildi.

En sonunda arkadaşı zorla da olsa Jimin'in yakasından çekiştirip diz çökmesini sağlamıştı. Jimin o anda kendine gelip çabucak arkadaşına uymuştu.

Taehyung "Delirdinmi sen Jimin?" diye arkadaşını azalıyordu. Ama Jimin'in aklı hala Kralın bakışlarında kalmıştı.

Kral Min Yoongi boğazını temizleyerek konuşmaya başlamıştı.
"Değerli halkım umuyorum ki hepiniz yaşamınızdan razısınız. Ve bildiyim kadarıyla hepiniz kuralları, eğer çiynenirse sonuçların ne olucağını biliyorsunuz" Stabil ses tonuyla konuşmuştu. Bir kaç saniye sessiz bekleyip konuşmasına yeniden devam etti.

"Ama bakıyorum ki aranızda bu kuralları hiçe sayanlar var. Getirin!"

İki kişi bir insanın kollarından tutarak getiriyordu. Adam çırpınarak kurtulmaya çalışsa da nafile. Sürüklenerek tam Kralın önüne bir çuval misali atılmıştı. Elini kılıncına atıp çıkarmıştı. Adam ne kadar yalvarsa, ne kadar Kral'ın ayaklarına kapansa da Kral'ın zerre umrunda değildi.

"Bu size bir ders olsun!" demişti Kral.

Onca insanların önünde adamın kafasını havaya uçurmuştu. İnsanlar buna alışık olduğu için seslerini çıkarmamıştılar ama içlerinde ilk kez böyle zalimliye böyle caniliye şahit olan bir kişi vardı. Gördüyü sahneyle anında elini ağzına kapatarak çığlık atmıştı. Öyle bir çığlıktı ki orda bulunan her kes çocuğu duymuştu.