ជីមីនគឺជាក្មេងប្រុសដ៏កម្សត់ម្នាក់ដែលរស់នៅក្នុងមណ្ឌលកុមាកំព្រាជាមួយប្អូនប្រុសបង្កើតម្នាក់ឈ្មោះ ជេក្យុង។ ជីវិតរបស់នាយនិងប្អូនគឺរស់នៅដោយលំបាកវេទនាក្រៃលែង ប៉ុន្តែដោយសារតែអត្តចរិកដ៏សែនស្លូតបូត មានចិត្តអំណត់អត់ធន់ជាមួយការងា បូករួមនឹងទឹកចិត្តស្រឡាញ់មើលថែប្អូនដោយមិនគិតពីខ្លួនឯងទើបធ្វើឲ្យចិត្តរបស់គ្រួសារមួយទោទន់ហើយក៏ទទួលយកពួកគេទៅចិញ្ចឹមតាំងពីពួកគេមានអាយុ១៥ឆ្នាំមកម្លេះ។
#ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង
+៥ឆ្នាំកន្លងផុតទៅ
ម៉ូតូដឹកទំនិញមួយគ្រឿងត្រូវបានបើកជារឿយៗដោយដៃកម្លោះតូចជីមីន ជិះឆ្លងកាត់មនុស្សម្នារជាច្រើនកន្លែង មិនយូរប៉ុន្មានម៉ូតូក៏ត្រូវឈប់ចតនៅ ខាងមុខសួនកុមារមួយកន្លែងក្នុងទីក្រុង។
បន្ទាប់ពីឈប់ដាក់ម៉ូតូបានស្រួលបួលហើយ នាយក៏ចាប់ដកដង្ហើមធំដើម្បីបញ្ចេញភាពហត់នឿយចេញពីក្នុងខ្លួន មុននឹងឈោងដៃដោះមួកសុវត្ថិភាពចេញពីក្បាល រួចក៏ងាកទៅចាប់ប្រអប់មួយចេញពីហិបក្រោយខ្នងមក រួចដើរសំដៅទៅរកនារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយគយគន់ក្មេងៗលេងប្រលែងគ្នាលើកៅអីសាធារណៈ។
«សុំទោស នេះជារបស់ដែលអ្នកនាងកម្មង់»
«ចាស៎អរគុណ» នាងងាកទៅទទួលយករបស់ដោយញញឹមរួចដើរចេញពីទីនោះទៅរៀងៗខ្លួន។
ក្រឡេកមកមើលទិដ្ឋភាពនៅក្នុងសួនវិញម្ដងគេឃើញមានក្មេងៗជាច្រើនកំពុងរត់លេងសស្រាក់សស្រាំនៅសួនកំសាននេះ ប៉ុន្តែអ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ជាងគេនោះគឺក្មេងប្រុសម្នាក់កំពុងឈរផ្លុំពពុះសាប៊ូឲ្យក្មេងស្រីរត់លេងនៅមាត់ផ្លូវយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ពួកគេធ្វើហាក់ដូចជាគូរស្នេហ៍ដ៏ផ្អែមល្ហែមនឹងគ្នាណាស់អញ្ចឹង។
«នៅក្មេងខ្លួនប៉ុនចៃសោះ ធ្វើដូចជាមនុស្សធំចេះមាមស្នេហាអីឯណា» ជួនជាចៃដន្យរាងស្ដើងដើរចេញមកក៏ប្រទះឃើញពួកក្មេងៗទាំងពីកំពុងលេងប្រឡែងសើចសប្បាយជាមួយគ្នា ទើបធ្វើឲ្យគេអស់សំណើចជាខ្លាំងដល់ថ្នាក់លាន់មាត់ស្ដីឲ្យតិចៗទៀតផង។
