ANLAYAMAZSIN / ningrina /yejisu/2shin (ryuna) /winselle

17. Bölüm

YEJİSU BÖLÜMÜ

LİA'DAN

"uyanmadı mı?"

"hayır efendim bu gün de uyanmadı."

"yaşayacak mı emin değilim. 7 yıldır uyuyor. Uyanmalı ama uyanmıyor"

"efendim ümidinizi kaybetmeyin lütfen. Uyanacak eminim."

"diyelim ki uyandı. O zaman ne olacak? Eski biz olacak mıyız? Ben tekrar ona aşık olacak mıyım?"

"siz ondan asla vazgeçmesiniz efendim"

"umarım serin. Umarım"

Diyerek elimi silip serin'e uzatmıştım. Uyanacak mı bilmiyordum ama uyanacağı hakkında içimde bir his vardı. Bu his olur da gerçek olursa herşey değişirdi.

._.

"nerede kaldın özledim"

Diyerek bana sarılmıştı yeji.

"küçük bir işimi hallettim"

"pek te küçük durmuyor. Ağlamışsın belli"

Küçük değildi. En önemli işimdi.

"önemliydi biraz ondan"

Dediğimde ben de kollarımı ona sarmıştım. Onun kokusu ile aynıydı yejinin kokusu. Farkları yoktu.

"kokunu özlemişim"

"sen kendi kokunun farkında değilsin herhalde. Ben her gün o kokuyu koklamak için nelerimi vermezdim."

Dediğinde gülmüştüm.

"hadi bırakda oturalım. Ayakta kalmayı sevmiyorum"

Dediğimde bir müddet ayrılmak istememiş fakat sonra ayrılmak zorunda kalmıştı. Oturduğumuzda neden ağladığımı sormuştu.

"niye ağladın anlat bakalım. Kim üzdü benim güzelimi?"

"eskiden sürekli güldüren biri"

"ha bir de arkadan bıçaklayan biri"

"anlatayım mı? Sıkılabirsin ama"

"senin hiçbir şeyinden sıkılmam güzelim. anlat hadi"

Dediğinde anlatmaya başlamıştım.

"eskiden çok yakındık onunla. Her şeyimiz aynıydı. Asla ayrı kalmazdık"

Kalamazdık

"sonrasında o taşınmak zorunda kaldı. Geri geleceğine söz verdi ama gelemedi."

Gelemedi

"beni unuttu sandım. Fakat o beni unutmamıştı. Unutmak zorunda kalmıştı."

"nasıl yani aşkım"

"uçurumdan düşmüştü. Bu yüzden komalık olmuştu. Ben daha 4 yıl önce öğrendim."

"daha derken? Kaç yıldır komada?"

"7 yıldır. 7 koca yıl."

"yuh. Şimdiye kadar uyanması ya da ölmesi gerekmiyor muydu?"

"öleceği söylenmişti bana. Ölmedi. Bir şekilde tutundu ve ölmedi. Hala savaş veriyor. Kazanacak mı bilmiyorum."