The Killer who's Obsessed with Me

Kabanata 47

"I'M HERE TO see Mr. Reynard."

Sa loob ng isang mataas na gusali. Pagkarating sa front desk, kaagad iyon binigkas ng isang estrangherong babae kasunod ang mga tauhan nito sa likuran.

Tall, and sophisticated. She's pretty. Lahat ay napapabaling dito ng tingin.

Maamo man ang mukha nito, pero wala itong kangiti-ngiti sa mga labi.

"Pasensya na po, ma'am. Pero sino po ang tinutukoy niyo?"

She scanned the girl's face at first, saka nanliit saglit ang mga mata.

"You're new.. you don't know me, I see. I am not looking for my fiancé. I'm here for Arthur Zalome Reynard. Your chairman."

"Yes, ma'am. Do you have an appointment with the chairman, today?"

"No. It's urgent. Call him."

"Pasensya na po ulit, we can only call for his secretary. If you would give me a moment, ma'am."

Inabot ng employado ang telephone at may kinausap dito saglit.

"The secretary is asking for your name, ma'am."

Tumaas ang isang sulok ng mala-rosas nitong labi.

"Vivian. Vivian Simone. Tell her that."

*******

NAKATANAW SA kabuuan ng isla. It's been a month. Pero hindi parin siya sanay sa kagandahan nito.

Jane sighed and gripped on the railings of the yacht. Nahihilo siya sa bawat galaw ng yacth pasabay sa alon. Huminto lamang sila sa parte na medyo malalim para sa yate, kaya malapit parin sila sa isla.

Nakarinig siya ng kaluskos. Napansin niya ang nakapatong na sunblock sa mesa na nasa tabi niya, na kanina wala naman. And then she felt his presence behind her.

Pinatong din nito ang mga kamay sa railings ng yate, kinulong siya sa pagitan ng mga kamay nitong iyon.

Umihip sa kanila ang hanging dagat.

Nakasilong sila sa parte na may atip kaya naman medyo natiis niyang manatili rito ng matagal sa labas.

"You woke up early. Ano'ng ginagawa mo rito?" Nagsalita ito.

Mas lumapit ito sa kanya hanggang sa dumikit ang likod niya sa katawan nito. Kaagad na lumukob ang panlalaking pabango nito na sobrang pamilyar na sa kanya.

Na kahit nasa maraming tao pa sila, makikilala niya ito kagaad base sa pamilyar nitong amoy.

"It's almost 9 o'clock in the morning," Sagot niya naman. "Magtatanghali narin.. Matthew, everyone would be awake right now."

Inangat niya saglit ito ng tingin saka muling tumungo sa isla.

"But I wasn't, though."

His hand slowly snakes around her waist, saka pumasok iyon sa loob ng blusa niya. Humimas sa impis niyang tiyan. Bumulong ito sa tainga niya pagkatapos.

"Someone didn't bother to wake me up. I was looking for you, nandito kalang pala. Akala ko tumakas kana."

Nadama niya ang pagdampi ng labi nito sa kanyang leeg. At ang mainit nitong hininga roon. The ironic thing is, Matthew has the softest lips..

..and she's getting addicted to it. But she wouldn't tell him that, of course.

Besides, it's been a week since the last time na may nangyari sa kanila. Sa sumunod na mga araw ay hanggang halik, konting hawak at ang pagtaas lamang ng tensyon sa pagitan nila ang nangyayari. Katulad ngayon.