ZEMHERİ.[10]

71 3 7
                                    

"Görünmez bir mezarlıktır, zaman

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Görünmez bir mezarlıktır, zaman..."

-Atilla İlhan-

[][][][][]

D.E.Y.

"Üzeyir?"

"Cimcime?"

Ben Züleyha'ya el salladıktan sonra bu tarafa doğru gelmişti ama Çınar ile birbirlerine sesleniş şekilleri bir saniye için şaşırıp kalakalmama neden olmuştu. Züleyha bir an için Çınar'a baştan aşağı bir bakış atıp en son yüzüne çıkardığı bakışlarını kaçırmadı ve konuştu.

"Hayırdır sen?" Ellerini de önlüğünün cebine koyunca bana garip gelmiş olacak ki dudaklarımdan kaçan kıkırtıya engel olamadım.

"Siz birbirinizi nereden tanıyorsunuz bakayım?" Bir annenin evladına gösterdiği sabrı, ben burada iki yetişkin insana karşı gösteriyordum şuan.

"Liseden tanışıyoruz cimcime ile Deniz. Çok çok yakın arkadaşım olur kendisi." Abartı ya da alay ile söylediği belli olan sözcükler Züleyha'nın pek de hoşuna gitmemişti ama sonradan yüzüne kondurduğu gülümsemeden açık veriyordu.

"Ben kilolu bir obezdim, sen de gözlüklü ineğin teki. Mükemmel arkadaşlık değil miydi ama bizimkisi?" Çınar Züleyha'nın bakışlarının farkına varmış olacak ki çekinmeden tekrar eleştirilerine başladı.

Çınar'dan ya da Züleyha'dan onlar kantine varana kadar duyduklarıma göre lisede Çınar kilolu ve kimsenin yanına yaklaşmak istemediği çocuk, Züleyha ise gözlüklü ve çalışkan, aynı zamanda sivilceleri olan kızmış. Abartmaları ile nerdeyse kitaplara konu olacak bu ilişkileri İlyas ile beni onlar çay içmek için kantine ulaşana kadar güldürmüştü.

Geçmişte yaşadıkları maceraları onları derin bir sohbete çekerken biz de asansöre binip benim odama çıktık.

"Cerrah Deniz Yalçın. Neden Ece'yi kullanmıyorsun?" Masamın arkasında kalan dolaptan ilk yardım kitini çıkarmak üzere uzattığım kolum, söyledikleri ile bir süre havada kaldı.

ZEMHERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin