Harundan..
"Dönme dolaba da mı binsek?" diye sordu. Hayır, binemezdim.
"Ne gerek var ya? Başka birşey deneyelim?" dedim.
"Ama ben hep binmek isterdim ona. Lütfen lütfen" dedi çocuk gibi.
Anlayamazdı. Yükseklik korkum olduğunu söylediğim an bana gülerdi.
"Ben sevmiyorum" dedim.
"Neden? Kim sevmez ki?" diye sordu. Off niye ısrar ediyor ki.
"Ya seninle binmeyip kiminle bineceğim? Zaten diğerlerine de ilk seninle bindim. Gel buna da binelim. Hadi nolur" dedi elimi tutup çekiştirerek.
"Hayır Yaren! İstemiyorum!" diye bağırdım. Keşke bağırmasaydım.
"Sıkıldın değil mi benden? Acıdığın için getirdin zaten buraya. Tahammülün kalmadı artık. Keşke deseydin Harun. Keşke kendini mecbur hissetmeseydin. Ben alışığım zaten. Arkadaşım olmadan da yaşaya bilirim. Merak etme beni" diyip gitmeye başladı.
Nereye gidiyordu? Nasıl böyle düşüne bilirdi?
Büyük adımlarla yanına gidip kolundan tuttum. Kendime çektim. Burnu burnuma değince ikimiz de yutkunduk.
Gözlerime ardından dudaklarıma baktı. O dudaklarıma bakınca ben de bakışlarımı onun dudağına indirdim. Dudaklarını yaladı. Off hayır. Yapma şunu bana. Dayanamam.
Geri çekilmek istedi. Ben de izin verdim. Kolunu bıraktım.
"Sana acımadım. Seninle gerçekten arkadaş olmak istedim. Ona binmek istemememin sebebi ayrı" dedim.
"Sebebi ne peki?" diye sordu.
"Gülmeyeceksin ama" dedim işaret parmağımla onu göstererek.
Başını olumlu anlamda salladı. Dikkatle dinlemeye başladı.
Derin bir nefes alıp verdim. Bakışlarımı başka yöne çevirdim.
"Benim yükseklik korkum var" dedim.
Gülmesini hatta kahkaha atmasını bekledim ama bir ses duymadım. Dayanamayıp bakışlarımı ona çevirdiğimde bana bakıyordu.
"Kusura bakma. Bilmiyordum. Zorlamamam gerekiyordu" dedi.
Bu kadar mı yani? Yargılamayacak mıydı? Dalga geçmeyecek miydi?
"Ama gülmedin?" dedim.
"Bunda komik ne var ki? Fobi ne zamandan beri gülünüyor?" diye sordu.
Ama bu kız neden bu kadar iyimser?
"Bilmem. Gülersin sanmıştım" dedim elimi enseme atıp masaj yaparak.
"Sen bana gülmüş müydün?" dedi. Polis siren seslerinden bahsediyordu.
"Hayır, neden güleyim?" dedim.
"Aynen. Ama hiç mi deneyemezsin? Belki atlatırsın? Hem ben de korku tünelinden korkuyordum. Bak atlattım sayende" dedi.
Bu tatlılığı nasıl geri çevirirdim? Ama elimde değil. Binemezdim.
"Atlatamam" dedim.
"Hiç mi binmedin?" diye sordu.
"Hayır binmedim" dedim dönme dolaba bakıp başımı iki yana sallayarak.
"Denemeden bilemezsin ki. Hadi nolur, hatırım için" diyerek beni çekiştirdi.
"Yaren yapmasana" demem nafileydi. Çoktan dönme dolabın önüne gelmiştik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Aşka İnandır (+18)
Romance"Polislerden neden korkuyorsun? Yoksa suçlu musun?" diye sordum. Şaşkınca bana bakıyordu. Sinirle bileğini çekti ve "Değilim!" diye bağırdı. Neden böyle bir tepki verdi ki şimdi? ☆☆☆ Babası tarafından terk edilen genç erkekle komşuluğuna taşınmış k...
