Yarenden..
Kahvaltı yapıyorduk. Aras Harunun kucağındaydı.
"Bu pankekleri kim yaptı? Ellerine sağlık." dedi Harun.
"Ben yaptım abiciğim, teşekkür ederim." dedi Hülya da.
Harun çiğnerken duraksadı. "Sen mi yaptın? Berbat olmuş."
"Az önce öyle demiyordun ama?"
"Ben karım yaptı sanmıştım. Onun yaptığı her şey güzel oluyor."
Hülya anneme döndü. "Nankör evlat görüyor musun anne? Yemedin yedirdin, içmedin içirdin. Sonda da hanımköylü oluverdi."
Harunun kaşları alayla kalkmıştı. Annem güldü sadece.
Masadaki herkes Harunun Hülya ile dalga geçtiğini, Hülyanın onları da şaka amaçlı dediğini biliyordu.
Hülya ayaklandı. "Ben doydum, sizlere afiyet olsun. Okula gideceğim."
"Derslerini boşlama o lavuğa göre." dedi Harun çay bardağını kafasına dikerken.
Hülya sırıttı. Aras ağzında bir şeyler gevelemeye başladı.
"Yine var mı şundan?"
"Hepsini sen yedin zaten. Azıcık bırak akşam Ferit geldiğinde yesin."
"Feritciğine yeniden yaparsın bana ne?" Anneme döndü. "Utanmıyor yaa bu. Abisinin önünde saçma sapan konuşuyor."
Hülya omuz silkti.
"Ağuğu cıbıdı cıbıdı.."
"Ne diyorsun halacığım?"
"Babama pankek verin diyor." dedi Harun.
"Öyle bir şey demedi, kıvırma."
"Cıbıdı diyor işte. Cıbıdı pankeke diyor." Harun destek istemek için bana döndü. "Değil mi Yaren?"
"Aynen." dedim.
Hülya bize pis pis baktı. "Beni dikkatle dinle abi. Olur da ben geldiğimde pankekleri bulamazsam yengeme tüm aşk hayatını anlatıp aranızı bozarım."
"Sen beni tehdit mi ediyorsun? Ayrıca benim aşk hayatımın bütünü yengen. Başka da aşkım olmadı."
Erimemem lazım..
"Ama sevgililerin oldu."
"Yani onları sevmesem de oldu. Zaten Yaren biliyor. Nesini anlatacaksın."
"Sılayı anlatırım." Gözkırptı.
Harunun kaşları kalktı. "Saçmalama. Yarene ne ondan?"
"Ben diyeceğimi dedim. Akşam görüşmek üzere." Hava öpücüğü attı Haruna.
Harun kınayıcı bakışlarla baktı ona. "Nankör!"
"Ajijii cıbıdı cıbıdı!"
"Evet. Halan gerizekalı."
Kahkaha attım.
"Duyuyorum!" diye bağırdı koridordan Hülya.
"Napim?" Harun bir zeytin attı ağzına.
Serçe parmağımı bala bandırıp Arasa uzattığımda parmağımı emdi. "Güzel mi annem?"
Aras güldü.
"Hoşuna gitti baksanıza." dedi annem.
Gülümsedim. Daha birkaç ay önce bana evlenip anne olacaksın deselerdi gülüp geçerdim. Ama şuan evliydim ve çok mutlu bir ailem vardı. Bir masada ailemle oturmayı hep hayal ederdim. Çok uzak bir duyguydu bana göre o zamanlar. Hep annemle geçerdim masaya. Sonra yalnız..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Aşka İnandır (+18)
Romance"Polislerden neden korkuyorsun? Yoksa suçlu musun?" diye sordum. Şaşkınca bana bakıyordu. Sinirle bileğini çekti ve "Değilim!" diye bağırdı. Neden böyle bir tepki verdi ki şimdi? ☆☆☆ Babası tarafından terk edilen genç erkekle komşuluğuna taşınmış k...
