Beni Aşka İnandır (+18)

31. Bölüm - "ÖNYARGI"

Harundan..

Yaren evine inmişti. Ben de inecekken annem izin vermedi. Ve belki de 1 saati aşkın süredir çenesini çekiyorum..

"Büyümüş! Çocuk falan da yapıyor! Lan çocuk senin neyine?! Yaşından utan bee!"

Sağolsun kendimi 60 yaşında hissettim..

Sağ elimle alnıma masaj yapıyor, tek kelime dahi etmiyordum. Çünkü etseydim daha çok uzanacaktı. Ama ben şuan Yarene gitmek istiyorum. Anne bir yakamı bıraksan artık.

"Yakanı bırakacağımı düşünüyorsan nah bırakırım. Rüyanda bile göremezsin. Duydun mu beni?!"

Kadın içimi okuyor olacak ki sağolsun yakamdan düşmeyeceğini sesli bir şekilde bana belirtti.

"Ben senin içini biliyorum içini! Şuan bir susmuyor diyorsun değil mi? Susmam tabi!"

Al işte..

"Aklım almıyor yaa aklım almıyor! Bunu nasıl yaparsın?! O kıza nasıl yan gözle bakarsın!"

Tam 1 saatir yaptığı gibi yine başa sardı. Vol bilmem kaç..

"Anne lütfen yeter artık! Gece kızla yatıp sabah terk etmişim gibi davranıyorsun!"

"Terbiyesiz!" deyip masayı sildiği sarı bezi yüzüme fırlattı. Bunu yapmasaydı iyiydi..

Öğürdüm. Evet evet öğürdüm çünkü çok iğreniyorum bu bezden. Çok kötü kokuyor diyorum, yoo mis gibi diyor. Burnumda mı sorun var acaba?

"Ne öğürüyorsun be?! Senden temiz!"

"Aynen. O yüzden leş kokuyor." Kalkıp lavaboya gittim. Yüzümü yıkadım. Koku burnumdan gitmişti. Rahatladım. Huzura kavuştum resmen. Kulaklarım sinyal veriyor sessizlikten. Onlar bile dayanamadı bu hakaretlere.

Arkamı döndüğümde Yarenin dünkü kıyafetlerini gördüm. Sırıttım. Aklıma gece geldi. Dudağımı ısırdım. Ne çıkmıştı onun içinden öyle ya? Benden bile fena. Tişörtünü kokladım. Kokusu burnuma dolunca gözlerimi kapattım. Daha 1 saat geçmişti ama özlediğimi farkettim. Ben onu zaten görmedim her saniye özlüyordum. Yanına gitmeliydim şuan. Katlayıp lavabonun kenarına koydum. Sonra pantalonunu katladım. Onun üstüne koydum. Sütyeniyle kilotunu da elime aldım. Dolabıma yerleştirdim. Zaten temizdi. Maça giderken giymişti. Geldiğinde de çıkarmıştı. Bende kalsındı. Zaten bir süre sonra kendisiyle beraber herşeyi benimle kalacaktı.

Odamdan çıkıp dış kapıya yöneldim. Ayakkabılarımı giyerken annem başımın üstünde dikildi.

"Nereye?!"

"Bebeğimin yanına."

"Hadsiz! Ukala!"

Anneme hava öpücüğü atıp evden ayrıldım. Arkamdan söylendiğini duyuyordum. Merdivenleri inerken başka bir ses daha duydum. Bir erkek sesi bağırıyor. Sonra da her zerresine aşık olduğum gibi sesine de aşık olduğum kadının sesi geliyor. Merdivenleri indikce sesler yaklaşıyordu ve daha rahat duyuluyordu. Adımlarım daha da hızlandı.

"Ödeyeceğim diyorum!"

"Bana ne?! Ya hemen öde ya da defol git! Zaten günde bir erkek sokuyorsun eve! Harunu bitiyor, Orhanı başlıyor! Hareketlerine dikkat et! Benim evim pavyon değil!"

"Ben de sürtük değilim gerizekalı! Siktir git şuradan!"

Yarenin katına indiğimde Yarenin kapıyı kapatmaya çalıştığını gördün. Lakin evin gerçek sahibi yani Tarık abi(!) buna engel oldu.

"Düzgün konuş! Ama haklılar tabi. Şimdi tadından da yenmez senin."

Bunu demesiyle ensesine yapışmam bir oldu. Kafasını tuttuğum gibi duvara vurdum. "Şimdi seni öyle güzel benzeteceğim ki, tadından gerçekten yenmeyecek."