Yarenden..
Koşarak apartmanın merdivenlerine yöneldim. İnanamıyorum adamın yanağından öptüm. Yanlış anlamadı değil mi? Sonuçta arkadaşlar birbirini yanağından öperdi.
Ama ben bir tek yanağından öpmemiştim..
"Salaksın kızım! Ne diye karşılık verdin adama! Ne diye yaklaştın!" diye söylendim kendi kendime.
Allahım! Çok utanıyorum! Bu gün hem en güzel, hem de en rezil günümdü.
"Bir de adam ayrılınca yeniden yapıştım ona!" dedim kendi kendime.
İkinci kez kafasını dağıtmak için öpmüştüm onu. Dönme dolapta en zirvedeydik ve aşağı bakacaktı. Baksaydı muhtemelen panik atak falan geçirirdi. Ama illa öpmeliydim diye birşey de yoktu. Sarıla da bilirdim mesela.
Acaba ne düşünüyordu benim hakkımda. Kötü mü düşünüyordur?
Ama o benim arkadaşım. Kötü düşünmezdi. Öyle değil mi?
Elimi dudağıma götürdüm. Bu benim ilk öpüşmemdi. Ve dönme dolapta, en zirvede olmuştu.
Ve biz ikimiz de dönme dolaba ilk kez binmiştik. Acaba onun da ilk öpüşmesi miydi? Bence değildi.
Aman bana ne ki? Neden onu düşünüyorum?
Tüm bu düşüncelerimden kurtularak evimin olduğu kata geldim.
"O bana bir hediye verdi. Ben de ona versem mi? Ama ne?" diye düşünmeye başladım. Bulamadım.
Karnımın acıktığını hissettim. Hayret! Kan değerim düşük olduğundan acıkımca başım dönerdi. Ama ben tüm gün birşey yemememe rağmen açlık hissetmemiştim. O kadar çok eğlenmiştik ki..
Cebimden anahtarı aldım. Kapıya yaklaşınca aralı olduğunu gördüm.
Nee?! Kulpu da kırıktı!
Kapıyı açtığım an koridorda birşey yere düştü. Birisi hızla mutfağa geçmişti.
"Ağğhh!" diye bağırmamla bana doğru koştu. Elinde bıçak vardı. Kalbim korkudan çırpınıyordu.
Beni ittirip yere düşürdü.
"Hırsız var!" diye bağırdım.
Bir ses duydum. Çok tanıdık. Harundu..
Alt kattaki merdivenlerden duymuş olacak ki bana seslendi.
"Yaren!" diye bağırmasıyla gözlerim doldu.
"Harun! Yardım et!" diye bağırdım.
O sırada hırsız merdivenlerden yukarıya tırmanmıştı. Harun koşarak geldi. Ayıcığı, çiçekleri ve pamuk şekeri yere bıraktı.
"Nerede?" diye sordu.
"Yukarı çıktı" dedim.
Harun hemen merdivenlere yönelip yukarı çıktı. Ben ise yerden kalkmadan ağlamaya başladım. Ya o bıçağı bana saplasaydı?
Duraksadım. Bir dakika. Ya Haruna birşey yapsaydı?
Hemen ayağa kalkıp merdivenlerle çatıya çıktım. Hırsız kaza merdivenleri ile aşağı indi.
"Sen dur! Senin belanı sikmezsem bana Harun demesinler!" diye bağırdı Harun ardından. Arkasına döndüğünde beni gördü.
"Onu bulup geleceğim" dedi. Yanımdan geçecekken kolundan tuttum.
Dolu gözlerimle ona baktım. "Gitme" dedim fısıltı gibi çıkan sesimle.
Sonra ağlamaya başladım. Yüzümü avuçlarının arasına alarak gözyaşlarımı sildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Aşka İnandır (+18)
Romance"Polislerden neden korkuyorsun? Yoksa suçlu musun?" diye sordum. Şaşkınca bana bakıyordu. Sinirle bileğini çekti ve "Değilim!" diye bağırdı. Neden böyle bir tepki verdi ki şimdi? ☆☆☆ Babası tarafından terk edilen genç erkekle komşuluğuna taşınmış k...
