PANZEHİR

9. Zehir misin yoksa Panzehir mi?

Merhaba hepiniz tekrardan hoş geldiniz...

Beni takip edebileceğiniz sosyal medya hesaplarım
Instagram : @nemesisyazar
Twitter : @nemesisyazar

Bölüm ile ilgili yorumlarınızı Twiter'da #PanzehirV etiketli ile de paylaşırsanız çok mutlu olurum. Yorumlarınızı ve düşüncelerinizi oradan da takip edeceğim.

Kitabımızın resmi hesabı da açıldı. Alıntı, görsel ve soru cevaplar için sizi bekliyorum.
Instagram: @panzehirofficialpage

Şaşırdınız şaşırdınız biliyorum. Ama dediğim gibi elimden geldikçe hızlı bölüm atacağıma söz verdim. Bunun için çabalıyorum. Sizden tek istediğim bu yolda benimle birlikte olmanız. Motivasyonumun olması için tek ihtiyacım olan şey bu çünkü. Geçen bölüme oy vermediyseniz oy vermeyi unutmayın lütfen. Ve bu bölüm satır arası yorumları biraz daha arttırırsanız eğer mutlu olurum. Yorumları gördükçe daha hızlı yazıyorum.

Eğer beni Instagram ve diğer sosyal medya hesaplarımdan da takip ederseniz bölüm için ve kitap için hem görsel hem alıntı hem de playlist paylaşıyorum haberiniz olur.

Beni buradan da takip etmeyi ve alma verme dengesi için beğenip yorum yapmayı unutmayın!

Bölüme geçmeden buraya okuduğunuz saati yazar mısınız?

Keyifli okumalar...

Bölüm şarkıları;
En dibine kadar - Dedublüman
İz - Femrez
Criminal- Sof

⚖️

Vuslat Ece'nin güncesinden...

Bugün yine gelmedin sevgilim. Hayatın benden çaldığı sana yine kavuşamadım. Seni gördüğüm ilk gün bizi birbirimize bağlayan o görünmez ip birbirine dolandı. Ben kayboldum Devrim. Biliyorum sen beni cennette görmek istersin ama deli bebeğini cehennemde ara. Sana ihtiyacım var. Bana her şeyin güzel olacağını söylemene ihtiyacım var. Çünkü ben nasıl anne olunur bile bilmiyorum ki Devrim. Ya bir hata yaparsam diye çok korkuyorum. Hem fazla vaktimiz de kalmadı artık. Karnım çoktan büyümeye başladı bile. Sen de gör istiyorum bu halimi. Duvara attığım çektikler yüzü bulmadan gel olur mu? Sana sensizliğin acısını anlatamam belki ama küçük bir çocuğun annesine son bakışı kadar acı vericiydi dersem anlarsın biliyorum. Bu hisle daha ne kadar yaşarım bilmiyorum tek bildiğim sana kavuşana kadar aldığım her nefesin bir hiç olduğu...

🔗

Devrim  Ahver ile tanıştığımız ilk an anlamıştım soluğumu saran sonun sahibi olacağını. Gözlerinde fırtınalar kopan o adamı; kıyametimi getireceğini bilerek sevmiştim. Hiç olacağımı bile bile çok sevmiştim.

Bir güz yağmurunun serpintisi altında başlamıştı kıyametim.

Ben kendime en büyük kötülüğü o gün yapmıştım. Hiç olmamam gereken bir yere adım atarak işlemiştim ilk günahımı. Yangınım olan o gözlerde aradığım anlamı bulmasaydım eğer elim yasak olana uzanmazdı. O gün kaderin kalemi kırılmış ve solumdan verilen deftere de cehennemin kapılarının benim için aralandığı mürekkebin kızıllığıyla yazılmıştı.

Devrim Ahver; hayatımın en büyük kumarıydı. Ben ise kötü bir oyuncuydum. Olasılıkları hesaplayamayacak kadar amatör ve belki de onun da dediği gibi gözü karaydım.