Strefa 18+
Ten rozdział zawiera sceny erotyczne
Czytasz na własną odpowiedzialność
Stella
Nathan złapał mnie za rękę i schylił się do Lucky'ego.
Wziął go pod pachę, a ja patrzyłam na to z niedowierzaniem.
-Nagle go polubiłeś?- zapytałam cicho, wciąż czując się słabo.
-Jednak pies nie jest taki głupi jak myślałem- wymamrotał, ruszając do drzwi.
Już chciałam ruszyć za nim, ale znów pojawiły się mroczki przed oczami, więc z powrotem usiadłam na łóżku.
Zamknęłam oczy i odetchnęłam.
-Ej, dobrze się czujesz?- zapytał Chris, gdy Nathan oddał mu psa i przy mnie kucnął.
-Spójrz na mnie- rozkazał mi, a ja od razu to zrobiłam.
-Zaraz mi przejdzie- odparłam cicho.
-Jesteś słaba, bo prawie nic nie jadłaś- powiedział, biorąc mnie na ręce.
Ziewnęłam, pozwalając, żeby zaniósł mnie na dół.
Gdy trafiliśmy do kuchni posadził mnie na krześle i zaczął otwierać poszczególne szafki kuchenne.
-Gdzie Alice?- zapytałam opierając podbródek na dłoni.
-Chyba już nie wróci przez rodzinne sprawy. Będę musiał załatwić catering lub kogoś na jej miejsce- wyjaśnił, przygotowując kaszę.
Po około 10 minutach miałam przed sobą talerz z kaszą i warzywami.
Chłopaki zajęli miejsca na przeciwko mnie i od razu zabrali się za jedzenie.
Po chwili Nathan spojrzał na mnie i zmarszczył brwi, widząc, że nie jem.
-Czemu nie jesz?- zapytał, wbijając we mnie przenikliwy wzrok.
Spuściłam wzrok na swój talerz i nadziałam marchewkę na widelec.
Jadłam powoli, nie mając na to totalnie ochoty.
Wiedziałam, że Nathan i tak mnie zmusi.
Po krótkim czasie wstałam i odstawiłam talerz z resztą jedzenia, którą nie byłam już w stanie w siebie wcisnąć.
-Najadłaś się?- zapytał, obejmując mnie w talii i opierając podbródek na czubku mojej głowy.
Stanęłam na palcach, przybliżając usta do jego.
-Spadam do siebie- usłyszałam za sobą Chrisa.
Po chwili rozległo się trzaśnięcie drzwiami.
Pocałowałam Nathana, podgryzając i ciągnąc za jego dolną wargę.
Odsunął się, wzdychając.
-Muszę pracować. Mam dużo papierów do przejrzenia- odparł, a ja kiwnęłam głową i ruszyłam schodami na górę.
-Nie bądź na mnie zła- warknął.
-Nie jestem- wymamrotałam pod nosem.
Poszłam do swojej sypialni, a Lucky po chwili przybiegł za mną.
Usiadłam na małym dywanie, a szczeniak położył się przede mną, wystawiając brzuszek.
Zaczęłam go głaskać, tonąc w przemyśleniach.
-Co mam zrobić, Lucky? Nie mogę być ich marionetką- mruknęłam pod nosem.
W tamtym momencie, patrząc na Lucky'ego tarzającego się w puszystym, drogim dywanie coś mi się przypomniało.
Podeszłam do szuflady, wyjmując z niej kartę kredytową.
-Weź ją. Na pewno kiedyś ci się przyda- nalegał.
-Nie chcę twoich pieniędzy, Nathan. Nie zależy mi na nich- odparłam.
-Wiem, że ci na nich nie zależy, ale chcę, żebyś ją miała w razie potrzeby- powiedział, a ja wzięłam od niego kartę.
Prychnęłam do siebie.
-Chyba jestem w potrzebie- mruknęłam, uśmiechając się do siebie.
