• madden / kwon jiyong, lee seung hyun •

schmerz

Harin'den,
Sızdığım koltukta gözlerimi açtıktan sonra saate bakıp olduğum yerden kalktım ve kalkmamla birlikte yerde olan boş şişeleri devirdim. Hızlıca duş alıp hazırlanmam gerekiyordu bu yüzden apar topar duşa girdim. Duştan çıkıp odama geçtim ve dolabımda kalan bir iki parça kıyafete baktım. Diğerleri çantada olduğu için odadan çıkıp çantayı aldım ve geri döndüm. Aynanın karşısına geçip kıyafetlerimi denedikten sonra siyah bir etek ve salaş bir gömlekte karar kıldım çünkü başka bir şeyim yoktu. Tüm kıyafetlerim parça parça birilerinin evindeydi.

Sade ve buğulu bir makyaj yaptıktan sonra makyaj masasından kalktım ve askılı siyah çantamı aldım. Kartımı ve işime yarayacak her şeyi koyduktan sonra şirkete giriş yapabilmem için gereken yaka kartımı da aldım. Kapının önüne gelip siyah topuklu ayakkabılarımı giydikten sonra telefonumu alıp dışarı çıktım. Saate baktıktan sonra taksi çağırdım ve şirketi tarif ettim. Vardıktan sonra parayı ödeyip indim ve giriş yaptım.

Jiyong'a onun haberlerini benim yaydığımı söylemesi aklımdan çıkmıyordu ve her seferinde biraz daha sinirleniyordum. Onu görmezden gelip sadece işime odaklanmaktı bugünki amacım.

Uzun bir aradan sonra buraya gelmek beni germiş olsa da yüzümdeki stresi maskeledim ve odamın olduğu kata çıktım. Bu seferde odamın anahtarımı unutmuştum. Sinirle asansöre binip aşağı indim ve kızlardan birine sordum.

H: Seungri geldi mi?

Kız kafasını salladıktan sonra aptal gibi düz bir şekilde Seungri dediğimi fark ettim.

H: Teşekkürler.

Yanlarından ayrıldım ve odasına yürümeye başladım. Bilgisayarının başında otururken içeri girişimle beraber kafasını kaldırdı. Yüzündeki ifade aklıma öpüşmemizi getirmişti ve bu da yanaklarımın kızarmasına sebep olmuştu.

S: Hoş geldin.

H: Anahtarımı unutmuşum.

S: Çekmeceden alabilirsin.

Eliyle yanındaki çekmeceyi gösterdiğinde derince iç çektim.

H: Bir metre bile yok çekmeceyle aranda.

S: İstemiyorsan alma.

Sırıtarak gözlerini tekrar ekrana döndürdü. Yanına gidip çekmeceyi açmaya çalıştım.

H: Kilitli.

Sandalyesini bana doğru döndürüp ayağa kalktığında çok yakınlaşmıştık. Bana doğru biraz daha yaklaştı ve bunu yaparken gözlerini gözlerimden ayırmadı. Sonra arkamda duran dolaplardan birinden anahtarı aldı ve geri çekilip bana verdi. Yakınlaşmamızın yarattığı etkiyle olduğum yerde kalmıştım.

S: Odanın anahtarı.

Kafamı sallayıp kapıya yöneldim.

S: Neden geldin şirkete? Gelmezsin diye düşünüyordum.

Ona dönüp sorusunu cevapladım.

H: Yaşattıklarınızın beni sömürmesine izin vermemek için geldim.

S: Beni her gün göreceksin ama.

H: Sen de beni göreceksin.

S: Bunun benim için sorun olduğunu düşündüren nedir?

H: Hiç.

S: Odana çık, işlerini hallettikten sonra geri dön. Planını ayarlayacağım.

Son söylediği beni zamanda geriye götürmüştü resmen. Henüz bu kadar yıpranmamışken planımı ayarladığı zamanlara. Odadan çıkıp kendi odama gittim ve biriken şeylere baktım.
Bir sürü görüşme talebi ve toplantı vardı ama biz kendi sorunlarımızla uğraştığımız için hepsinin günü
geçmişti. Tek tek geri dönüş attıktan sonra şirketten uzak kalma sebebi olarak ne diyeceğimi öğrenmek için Seungri'ye mesaj attım.