မေတ္တာ / ေမတၱာ

2.

U.

အပိုင်း ၂

ရှောင်းကျန့်ကျောင်းဝတ်စုံကိုသပ်သပ်ရပ်ရပ်ဝတ်ဆင်ပြီးကျောင်းသွားဖို့အဆင်သင့်။

"တီလေး သားကျောင်းသွားပြီ"

"မဟုတ်တာတွေဝယ်မစားနဲ့နော်"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ကျန့်ကျန့်နေဦး"

အပ်ချုပ်စက်အနားကနေ တီလေး ထလာတယ်။ ဟုတ်တယ် တီလေးကစက်ချုပ်တတ်တယ်။ ယောကျ်ားလုပ်စာအသာလေးထိုင်စားလို့ရနေပေမယ့် တစ်ဖက်တစ်လမ်းကအပိုငွေရှာပြီး စုတန်သည်စု အေးအေးချမ်းချမ်းနေတယ်။

"အင်္ကျီတွေသေးပြီး ဘောင်းဘီတွေတောင်တိုသွားသလိုပဲ ကျန့်ကျန့်ထွားလာတယ်"

ရှောင်းကျန့်ကို​ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ပြီး

"နောက်ရက် ကျောင်းဝတ်စုံအသစ်တွေ ဝယ်လည်းဝယ်ပေးမယ် ချုပ်လည်းချုပ်မယ် သွားတော့သွား ကျောင်း နောက်ကျနေမယ်"

ရှောင်းကျန့် အိမ်ရှေ့ကလမ်းသွယ်ထဲခြေချမိတော့ ​ဝမ်ရိပေါ်လေးဖြတ်သွားတာနဲ့ကြုံတယ်။ ဒီနေ့တော့ ဝမ်ရိပေါ်က အသစ်ဖြစ်ဟန်တူတဲ့ကေ​ျာင်းဝတ်စုံဖြူဖြူနဲ့ သန့်ပြန့်နေကာ ဆီပြောင်နေအောင်လိမ်းထားတဲ့ဆံပင်ကို ခွဲကြောင်းပေါ်အောင်ဘေးခွဲထားတဲ့ပုံစံက ရယ်ချင်စရာ ချစ်စရာ။ ရှောင်းကျန့်ကိုမြင်တော့ခပ်ချီချီလေးလက်ပြသွားပြီးသူ့အဖေလို့ထင်ရတဲ့ဦးလေးကြီးရဲ့စက်ဘီးနောက်မှာပါသွားတော့တယ်။ ပြုတ်မကျအောင်သေချာကိုင်ထားဖို့ ရှောင်းကျန့် အော်ဟစ်ပြီး သတိလှမ်းပေးချင်လိုက်တာ။

ရှောင်းကျန့်တို့ရပ်ကွက်လမ်းသွယ်ကလေးကနေ လမ်းမကြီးဆီကိုလျှောက်၊ လမ်းမကြီးကနေ ဆယ်မိနစ်လောက်လမ်းလျှောက်ရင်ကျောင်းကြီးကိုရောက်ပါပြီ။ ရှောင်းကျန့်တို့ရပ်ကွက်ထဲကကျောင်းလေးက မူလတန်းအထိပဲရှိတာ။ ကျောင်းကြီးကတော့ မူလတန်းကစပြီးအထက်တန်းအထိရှိတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ကျောင်းကြီးလိုပဲခေါ်ကြတာ။ ကျောင်းကြီးမှာပဲမူလတန်းကစတက်ကြတဲ့သူတွေရှိသလို ရပ်ကွက်ကျောင်းလေးကနေမူလတန်းအောင်မှ ကျောင်းကြီးမှာအလယ်တန်းကစတက်ကြတဲ့သူတွေလည်းရှိပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် 'စာသင်ကျောင်း' ဆိုတဲ့နေရာတိုင်းက စာလုပ်ရတာပါပဲ။