U.
အပိုင်း ၇
ရှောင်းကျန့် ၁၇နှစ်၊ ရိပေါ် ၁၁နှစ်။
ဒီနှစ် ရှောင်းကျန့်တို့တန်းခွဲဘီ(B)ကို ကျောင်းသူအသစ်ကလေးတစ်ယောက်ပြောင်းလာခဲ့ပါတယ်။ ယန်လိဟွာဟာ ရွယ်တူမိန်းကလေးတွေကြားထဲအတော်လေးထင်းနေခဲ့တာမို့ တစ်ပတ်အတွင်းနာမည်ကြီးသွားသူ။ ကျောင်းရဲ့အလှဆုံးပန်းလေးတွေထဲကတစ်ပွင့်ဟာ ရှောင်းကျန့်ကိုတော့အရေးတယူရှိတယ်။
သူငယ်ချင်းမိတ်ဆွေဖွဲ့ချင်နေတဲ့ယောကျ်ားလေးအတန်းဖော်တွေအမြောက်အများရှိပေမယ့် လိဟွာကတော့ ခပ်အေးအေးခပ်ကုပ်ကုပ်ကလေးနဲ့စာကောင်းကောင်းလုပ်တဲ့ရှောင်းကျန့်ကိုပဲ သူငယ်ချင်းလုပ်ဖို့ရွေးချယ်ခဲ့တယ်။
"နင်က...ရှောင်းကျန့်နော်"
အားလပ်ချိန်မှာတော့ အဲ့ဒီပန်းကလေးကရှောင်းကျန့်ထိုင်ခုံအနားရောက်လာခဲ့တယ်။
"အင်း အတန်းဖော်လိဟွာ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"နင်ငါ့နာမည်ကိုသိတယ်ပေါ့"
"နင့်ကို သိပါတယ်"
အပြုံးတစ်ပွင့်နဲ့ကောင်လေးက သူမကိုမျက်ခုံးလေးတစ်ဖက်ချစ်စရာကောင်းအောင်ပင့်ပြလာတယ်။ အဓိပ္ပါယ်ကရှင်းရှင်းလေး 'ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ' တဲ့။
"ငါက ဒီနှစ်မှာဒီကျောင်းကိုပြောင်းလာရတာလေ နောက်ပိုင်းငါမသိတာရှိရင်နင့်ဆီလာမေးလို့ရလား နင်ကစာတော်မယ့်ပုံပဲ"
ဒါကိုတော့ရှောင်းကျန့်တို့လက်ခါရပြီ။
"ငါ့အဆင့်တွေက သာမန်ပါပဲ"
ရှောင်းကျန့်က စာညံ့လွန်းနေတာမဟုတ်ပေမယ့် စာတော်လွန်းနေတာမဟုတ်တာလည်းအမှန်ပဲ။ သူ့အဆင့်တွေကမနိမ့်လွန်းမမြင့်လွန်းတဲ့အနေအထားမှာပဲရှိတာ။
"နင်ကစာလုပ်ပါတယ် အဲ့ဒါ...ငါမေးစရာလေးရှိလို့"
"ငါသိသလောက်တော့ဖြေပေးမယ်နော် နင်အထင်ကြီးနေသလို ငါကဘာမှသိပ်သိတာမဟုတ်ဘူး တကယ်ပြောတာ"
"စာမေးမှာမဟုတ်ပါဘူးဟ ဒီမှာ အသင်အပြကောင်းတဲ့ကျူရှင်ဝိုင်းဖြစ်ဖြစ် စာကျက်ဝိုင်းဖြစ်ဖြစ် နင်သိလားဟင်"
YOU ARE READING
မေတ္တာ / ေမတၱာ
Fanfictionအဝါရောင်တွေစွန်းထင်းသွားတဲ့ မေတ္တာထုတစ်ချို့။ အဝါေရာင္ေတြစြန္းထင္းသြားတဲ့ ေမတၱာထုတစ္ခ်ိဳ႕။
