BEYLERBEYİ HAZERANİ

KATRE

Geldikkk bizzzz .
Nasılsınızzzz,ben iyiyim sizde hep iyi olunnn . Sevdiğiniz bir bölüm olması dileğiyle..

Xanemir ~Gul Sinemê 🎶

~

Onu dinlemeyip kazanın olduğu yere kadar gelmiştim .Ne bütün arabaları kapıdan çekmesi bir işe yaramıştı ne de etrafıma etten ördüğü duvar kâr etmişti .Aşiretlerimden biri kan ağlarken ona rağmen, benim evde oturamayacağımı elini deldiğimiz adamın üstünde hakkıyla göstermiştim.

Avreş ,Eren ,Şafak ve diğerleri de peşime takılabilmek için araba bulmakta epey gecikmişti.
Hazerani'ye beni oraya getiren atın gölgesinde durumu anlattığımda anca gelebilmişlerdi.Hazerani bana yansıtamadığı öfkesini onlardan çıkarmış ardından hepsini Bager Ağa'nın emrine verdi.

O öfkeli anlarında bile güzel ata olan ilgisi yüreğimi sızlattı .Atı güzelce sevip konağımıza getirmeleri içinde bir adamını tembihleyince tek odağım o oldu .

Eğer beni hastanedeki Xanilere götürmezse yine bir yolunu bulup çıkacağımı bildiğinden bizi önce Lorin'i Xani'nin de bulunduğu hastaneye götürdü .

Lori'm iyiydi.Ama durumu ağır olan çok kişi vardı . Hanım ağa olan arkadaşıma ve Xanilerime hep yanlarında olduğumuzu, sorumlularına bu vahşetin hesabını ödeteceğimizi söyledim.Keza sözümüzü çoktan tutmaya başlamıştık; Hazerani daha yerdeki kanlar kurumadan sorumluları Bager Ağa'ya teslim etmişti .

Oradan ayrılmak zor oldu .
Ama Lorin ısrarla gitmemi istedi .
Beni sık sık durumdan haberdar edeceğini söyleyip , bebeğim için dualar etti . Mardin'in çarşaflı hanım ağasının ,masmavi dualarına daha doğmadan kavuşan bebeğim için buruk bir mutluluk kazandım.

Vedalaştıktan sonra Lorin bizi aracımıza kadar uğurladı.

Ama araca bindiğimizden beri Beylerbeyi yüzüme bakmıyordu .
Ara ara arabanın aynalarından bizi takip eden korumaların sistematik araç düzenini izledim.Fakat bir yerden sonra son model siyah araçların arabamızı bir kuşun kanatlarıymış gibi düzenle takip eden süratli tekerleklerini aydan izlemek ya da yol boyunca yatan beyaz çizikleri takip etmek sıkıcı bir hal almıştı .

Yüzümü ona doğru çevirdim .
Ama bana göz ucuyla bile bakmıyordu .Israrla onu izlemeye devam ettim .Eninde sonunda benimle konuşacaktı değil mi?

"Baksana bana Hazerani."

"Bakamam ."

"Neden ki ?"

Gözlerini yüzüme çevirdiği gibi duduklarının bir dua edercesine aranladığını farkettim.Allah'ım aklımı koru diyordu kesin...Yüzünü hızla yola çevirip ,direksiyona iki eliyle sıkı sıkı sarıldı.

"Ulan yüzüne bakınca kızamıyorum!"

Buruk bir şekilde güldüm .

"Hazerani,bakmayınca da kızamıyorsun ki."

Bıkkın bir nefes verip ,penreceden dışarı baktı kısa bir an .Sonra güzelim gözleri yola döndü .Aracı çok yavaş kullanıyordu.Öyle ki bu denli yavaş kullanmakta epey zorlandığını görüyordum.