El değse dikişsiz yaraya çok acır,sevgilim.Ağır söz bile
daha çok kanatır.
Aşk Şeriatı'nın kuralıdır bu:
Seven sevdiğine kesik bir yürek bırakır .
Ben sana ; belimdeki silahı ,dik başımı ve tenimin ardındaki canı da bırakıyorum.
Buyur al !
Beylerin...
Geldik :) Çok uzun bir aradan sonra yine Hazerani ve ailesi ile buradayızzz. Bu özel bölüm bence sizleri şaşırtacak hele de kimden okuduğunuz.
Çünkü bölüm aslında Hazerani 'den değil Şir Yezdan'ın paranormal kitabından alınmış bir bölüm gibiiii :)
Böyle yazmamın sebebi Efraz'ı tanımanız ....
Neyseee onları konuşuruzzz... Umarım seversinizzzz.
Bu arada Lorin kitabımı yeniden yazıp ,yeni haliyle yayınlamaya başladım .Göz atıp yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çook sevinirimmm .Kumul'un anne babasını okumak isteyenler vardı burdan haberdar etmek istedim .
Yayındayız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✨
Alırsa beni cehennem ,yalnız senin için yanacağım. İblisin tahtını olurda omuzlarsam fani canın hiç yanmasın çünkü ben hakiki mabudu sana bakarken buldum .Ama birgün ebediyetimi satıp gözlerin için ömür alacağım.
Yine beni gözleriyle kapı dışarı etti fakat bu kez onun alemini terk etmedim .İlk kez onun masalını dolaşmak için göğe yükseldim.
Hazerani Konağı her gün olduğu gibi bugünde bütün haşmeti ile şehrinin boynuna dökülen yakut bir kolye misali ışıldıyordu.
Ama bu kez görkemi yalnız değildi. Beylerbeyi'nin emri ile Hazerani konağına bitişik bir şekilde inşa edilmiş ,avlusunda okyanusu andıran;mavinin binbir çeşitini akıtan o konağında ilk kez ışıkları yanıyordu .
Lorin'i Xani'nin biricik kızına Beylerbeyi ve Mardini'nin doğum hediyesi olan o güzel konakta sahibini ilk kez görüyordu .
Bugünün ilklere ait olduğunun üçüncü işaretiydi bu .Doğar doğmaz Beylerbeyi'nin himayesine alıp , Hazerani yüzüğü hediye ettiği o meşhur kadını karşılamak istedim .Yavaşça gökten inip o görkemli konağın avlusuna vardığımda konağın kapısı ardına dek açıldı .
Ve işte Kumul Karaaslan tam karşımdaydı ...
Güçlü bir adımla içeri girmiş o kadının ürkek kalbini okumaya başladım .Güzelliğine örttüğü peçenin altındaki ıslak yanaklarından haberdardım.
Ağa kardeşi ardın sıra gelirken o mağrur adımları ile bana doğru yürüdü... yürüdü...yürüdü ...
Gecenin yarısında, usulca girdiği evinin güzelliğine kaldırmadı buz sıcağından oyma mavi gözlerini .Etrafında yel olup bir kez geceyle beraber döndüm.
