"ruto.."
Junkyu ေခၚလိုက္၍ လွည့္ၾကည့္လာကာ သူ႕ကိုျမင္သည္ႏွင့္ျပဳံးသြားသည့္မ်က္ႏွာေလးသည္ ခနေလးအတြင္းမွာ ျပန္လည္ေဖ်ာ့ေတာ့သြားသည္။ Seo-ah ေဆး႐ုံမွာတစ္ပတ္ခန္႔ၾကာၿပီးေဆး႐ုံဆင္းေတာ့မွ သူလည္း႐ုံးျပန္တတ္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့သည့္တစ္ပတ္လုံး ေဆး႐ုံမွာသာအခ်ိန္ကုန္ေနရသည္။ ညပိုင္းဆို လူနာေစာင့္႐ွိ၍ ေန႔တစ္ပိုင္းလုံး Seo-ah ကို အခ်ိန္ေပးျဖစ္သည္။ အေရးႀကီးသည့္အလုပ္မ်ားကိုသာ ညဖက္အိမ္ျပန္ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွသာလုပ္ႏိုင္သည္။
႐ုံးျပန္တတ္သည့္ေန႔ တစ္ေနကုန္ အလုပ္ေႂကြးမ်ားဆပ္ေနရင္း ေန႔လည္နားခ်ိန္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုင္ကာ ေခါင္မိုး ထပ္သို႔ ဘာရယ္မဟုတ္တပ္ခဲ့ျခင္းပင္။ ရင္းႏွီးေန႔သည့္ ေက်ာျပင္က်ယ္ေလးကို ေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ေခၚလိုက္မိသည္။
"ကိုကို...႐ုံးျပန္တတ္ၿပီလား.. အမ Seo-ah ေကာ အဆင္ေျပလား..။"
Haruto ပုံမွန္လစဥ္ report ကိစၥႏွင့္ သူ႕ဌါနမွ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္လိုအပ္သည္မ်ားကို ေဆြးေႏြးေနရင္း ႐ုံးမွာယခင္ေန႔ မ်ားထက္ အခ်ိန္ၾကာၾကာေနျဖစ္သြားသည္။ report တင္တိုင္းမွာ ဦးေလးျဖစ္သူ CEO ႏွင့္ ထုံးစံအတိုင္းအေျခအတင္ေလးက ႐ွိစၿမဲ။ စကားလုံးတိုင္းသည္လည္း သူ႕ကို ခ်ိန္းေျခာက္ေနသည့္အလား။ လုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ခြင့္မရေသးသည့္ အေျခအေနကို Haruto မြန္းၾကပ္မိသည္။ သူ႕လည္ပင္းေပၚတင္ထားသည့္ ဓားကိုမေၾကာက္သည့္တိုင္ သူ႕မိဘမ်ားအတြက္ အမွန္တရားကို သိခ်င္သည္။ သူ႕အားနည္းခ်က္ကို သူ႕ဦးေလးကအမိအရကိုဆုပ္ကိုင္ထားဆဲပင္။
သူသည္လည္းထုံးစံအတိုင္း ဦးေလးကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္သည့္ပုံစံျပခဲ့ရသည္။ ထိုေနာက္ အလုပ္လည္းလုပ္ဖို႔ စိတ္မပါ ေတာ့၍ ေခါင္းမိုးထပ္သို႔ေရာက္ေနျခင္းပင္။ မေရာက္ျဖစ္သည္မွာလည္း အနည္းငယ္ၾကာၿပီမလား။ ေလာေလာဆယ္ အေျခ အေနမွာ သည္ေနရာေလးက သူ႕ကိုထြက္ေပါက္ေပးႏိုင္သလို ကိုကိုႏွင့္ပထမဆုံး ျပန္ဆုံဆည္းေစသည့္ေနရာေလးဆိုလည္း မမွား။
လြမ္းဆြတ္စိတ္ျဖင့္ သတိရေနသည့္အခ်ိန္မွာပင္ ေခၚသံေလးေၾကာင့္ Haruto ဆုေတာင္းျပည့္သြားသလိုပင္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ထိုေန႔က အျဖစ္အပ်က္ကိုသတိရမိသည္ႏွင့္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ အနည္းဆုံးေတာ့ သူ႕ေနာက္ကို ကိုကိုလိုက္ လာၿပီး ႏွစ္သိမ့္လိမ့္မည္ဟုထင္ထားမိ၏။ ေဆး႐ုံအေပါက္ဝ၌ သူေခတၱမွ်ကိုကို႔ကို ရပ္ေစာင့္ေနခဲ့ေသးသည္။
ESTÁS LEYENDO
Beautiful Purple Eyes
Fanficလှပလွန်းသည့် ခရမ်းဖျောရောင်မျက်ဝန်းလေးက ထိုကောင်လေး၏မွေးရာပါထူးခြားချက်။ ခရမ်းဖျောရောင်မျက်ဝန်းလေးမှာ လျိုဝှက်မှုများစွာရှိနေတယ်။ ခရမ်းရောင်မျက်ဝန်းပိုင်ရှင်လေးက နှင်းပန်းလေးလို ဖြူဖွေးသန့်စင်သည့်ကောင်လေးနဲ့ဆုံတဲ့အခါ ချစ်ခြင်းတို့စတင်တယ်။
