Arlin İçin Kısa Hikayeler

Araz Ve Aylin (21)

Dizide olmayan bir Sevda/Aylin konuşması ve iş birliği

Aylin uzun süredir Arazın, her ne kadar bunu örtbaz etmeye çalışsa da, ara sıra mutsuz olduğunu farkediyordu. İlk başta durumu yanlış anladığını sandı, çünkü Arazın görünürde mutsuz olması için çok sebep yoktu. Abisinin eninde sonunda çıkacağı belliydi, ailesi de yanındaydı. Ama sanki Araz yine de bir konudan ötürü dertliydi ve Ayline bundan bahsetmek konusunda da çekingendi.

Aylin ve Arazın sevgili olduğunu gelincikler öğrenmişti ve Aylin Arazın o an yanında olmasından ve arkadaşlarına bu kadar cesur bir şekilde gerçekleri anlatmasından ötürü minnettardı. O yüzden o da Arazın dillendirmediği, ama kendisinin tahmin ettiği sorunu çözmek istiyordu.

O gün Aylin ve Araz yine el ele girmişti Karabayır lisesinden. Uzun süren gizlilik son bulmuştu ve Karabayır hala eskiden iki düşman tarafa mensup olan Aylin ve Arazın sevgili olmasına tam alışamamıştı. Her seferinde konuşanlar oluyordu onlar birlikte okula gelince. Sonra da Aylin gelinciklerin yanına geçiyordu, Araz da Kelebeklerin.

Aylin okul çıkışı Sevdanın yalnız kaldığı bir anda yanına gitti.

"Sevda biraz konuşabilir miyiz?"

Sevda bunu beklemediği için duraksadı.

"Biz mi? Neyi?"

"Bir yere otursak, kafe olur, park olur.."

Sevda her ne kadar şaşırsa da, başını olumlu anlamda salladı ve ikili bir kafeye oturdu. İkisi de bir kahve sipariş etti ve siparişleri gelene kadar sessizlik hakim oldu. En sonunda Sevda soru sordu.

"Ee konu ne?"

Aylin derin bir nefes alıp verdi.

"Konu Araz.. Yani uzun süredir tuhaf. Mutlu gibi de değil gibi de. Tam çözemiyorum, bazen benden bir şeyler gizliyormuş gibi geliyor."

Sevda kahve fincanını masaya koydu.

"Konu Vural, ikisinin arası açık. Konuşmuyorlar. Açıkçası Vural da farklı değil. Bazen öylece uzağa dalıyor, sanki eskileri düşünüyormuş gibi."

"Nasıl bu hale geldiler, yani bunlar kardeş değil mi? Ben sebebini anlamıyorum."

Bu sefer Sevda derin bir nefes alıp verdi. Aklına o gün geldi. Vuralın onun için iyi tarafa geçtiği o gün.

"Vural benim için, yani babam ve benim aram tekrar açılmasın ve ben hata yapmaya devam etmeyeyim diye, hırsızlığı bıraktı. Araz da buna kızdı. Saçma bir şeyden bitti yılların kardeşliği."

Aylin kahvesini içen ve başka bir yöne bakan Sevdaya baktı.

"Araz benim yüzümden onca şeyi dedi sana dimi? Ben özür dilerim. Biz olayı yanlış anladık."

"Araz uzun süredir kendine bile itiraf edemediği şeyleri dedi bana. Aslında iyi de oldu biliyor musun? Yani tamam okul mevzusu bu hale gelmeseydi iyiydi, ama eğer bunlar olmasaydı ben Vuralın kıymeti anlayamazdım belki.."

Aylin Araza hiç o gün söylediklerini sormamıştı. Ama şuan merak etmişti.

"Araz ne dedi ki sana?"

"Sana çok aşık olduğunu ve seni kaybetmek istemediğini. Benim yüzümden seni kaybedeceğini düşündüğü için öfkeliydi. Araz bu konuyla ilgili bana yalan söylemişti zamanında, seni benden korumak için."

Aylinin aklı daha da karışmıştı. O zamanlar Sevdanın kelebek tayfadaki diğer kişilerden farklı olmadığı belliydi. Kavgayı seviyordu, dilinin kemiği yoktu. Ama onu tehdit etmesi korumayı gerektirecek bir şey değildi onun gözünde.