DİLSİZ ŞEYTAN//HYUNLİX//

20

1 HAFTA SONRA
YAZARIN ANLATIMI İLE

Sam hâlâ felix'i arıyordu ve ayrıca hyunjin'in yokluğunu da fark edip adamlarına onu aramalarını da söylemişti. Yejinin birşey fark ettiğini aklının ucundan bile geçirmiyordu. Tabi hyunjin ortalıktan kaybolduktan sonra ilk olarak tısladığı kişi minho oldu. Çünkü hyunjinin orada olduğundan sadece onun haberi vardı. 

Hyunjin artık eskisinden daha iyiydi. Bir hafta boyunca hastane de tedavi görmüş ayrıca polis karakolunda da ifade verdikten sonra jay ona bir psikolog ayarlamıştı. Her gün jayin evinde psikolog ile görüşme yapıyordu. Yeji ise samin olan biteni anlamaması için hala kendi evinde kalıyordu. Tabi her gün abisi hyunjini ziyarete gidiyor ve jay ile beraber felixi arıyordu. Sam, hyunjini son görmeye gelişinde "Çok sevdiğin o aptal böcek hayatını şimdilikte olsa kurtardı. Şanslısın, şanslısınız." demişti. Hyunjin tabiki felixin kaçtığını söylemişti onlara. Peki ya şimdi ne olacaktı?

*YEJİNİN ANLATIMI İLE*

Arabamı karakolun önüne müsait bir yere park ettim ve arabadan inip karakola girdim. Son birkaç gelişimden beri jay kapının önündeki polislere açıklama yapmış olacak ki artık benim buraya gelişimi sorgulamıyorlardı. Başları ile verdikleri bir selamdan sonra önlerine geri dönüyorlardı.

Üzerimdeki siyah crop, onun üzerine giydiğim yine siyah deri bir ceket, altıma giydiğim siyah tayt ve ayaklarıma geçirdiğim fazla uzun olmayan topuklu siyah botlar tam olarak şuan ki ruh halimi yansıtıyordu. Gece kulübü ve cenazeye gitmek arasında kararsız gibi durduğumdan dolayı karakoldaki insanların bana olan bakışlarına pek aldırış etmemeye çalıştım. Koridorda etrafıma bakarak yürüdüm ve istediğim kapıya ulaşınca kapıyı tıklattım. "gel." komutunu alınca hiç beklemeden içeri girip kapıyı kapattım. Jay masasında ki bazı dosyalar ile ilgileniyordu. Beni görünce ise ayağa kalkıp bana sarıldı. 

"Hoşgeldin."

"Hoşbuldum."

"Garip görünüyorsun. Sanki.."

"Sanki bir mezardan fırlamış gibi değil mi?" dedim gülerek.

O da bana katıldı ve gülerek başını salladı. "Aynen öyle. Sadece bir ölüye göre fazla şıksın."

Gülerek geçiştirdim onu. "sağol."

 O geri sandalyesine otururken bende masasının önünde olan iki koltuktan birine oturdum. 

"Felixden bir haber var mı?" diye sordum yine her zamanki ruhsuz halime geri dönerek.

Ellerini masaya koyup birbirine kenetledi. 

"Merkezdeki ve yakınlardaki birkaç karakol ile iş birliği yapıyoruz. Sokaklardaki, merkezdeki ve ülke içinde ulaşabilecekleri daha birçok kamera görüntülerini inceleyecekler. Birkaç saat içinde bir sonuç alacağımızı düşünüyorum. Ülke terk etmiş olamaz herhalde değil mi?"

"Tek dileğim işe yarar bir şeye ulaşmamız."