DİLSİZ ŞEYTAN//HYUNLİX//

22

YAZARIN ANLATIMI İLE
1 HAFTA SONRA

Kaç haftadır felix'i aramaktan canı çıkan jisung en sonunda pes ettiğini göstererek ellerini havaya kaldırdı.

"Yeter artık!" diye isyan etti sevgilisine doğru. "Niye onu aramak zorundayız ki!? Neden küçücük bir çocuğa zorbalık yapıyoruz!?"

Tek kelime ile cevap vermişti minho. "Zorundayız."

"Neden!? Biz arkadaş değil miydik!? Bu piç neden bizimle eğlenmek yerine bizi kullanıyor o hâlde!?"

İşaret parmağını dudaklarının üzerine bastırdı minho.

"Shhht! Bağırıp durma jisung."

"Etrafımızda hiç kimse yok iken bana neden böyle birşey söylüyorsun ki? Benimde bir şekilde sinirimi atamam gerekmez mi?"

Minho yavaşça çantasında bir dinleyicinin olup olmadığını ve telefonunu kontrol etti. Görünürde birşey yok gibiydi. Jisung kolundan tutarak yürüdükleri boş parktaki bir banka oturttu.

"Sana bugün her şeyi anlatacağım. Beni dikkatlice dinle sadece tamam mı bebeğim?"

Jisung'un kaşları çatılmıştı. Sadece kafasını sallayarak onaylamak ile yetindi. Daha sonra ise pür dikkat minho'yu dinlemeye başladı.

"O hyunjin değil."

"Ne!"

"Bak tamam inanması zor biliyorum ama ciddiyim. Bana inan. Hyunjin'in bir ikizi olduğunu hatırlıyorsun değil mi?"

Başı ile onayladı jisung onu.

"Bu o. Sam hyunjin'in yerine geçti ve felix'e işkence yapıyor. Sırf hyunjin'e acı çektirebilmek için. Sırf hyunjin felix'e aşık olduğu için."

Sevgilisinin dedikleri şeyler ile gözleri dehşetle açıldı. Ne yani bunca ay arkadaşı olduğunu düşündüğü adama pis işlerinde yardım mı ediyordu?

"Peki ya hyunjin? O nerede?"

"Sam onu bir yere hapsetti. Sadece felix'e işkence etmek ile kalmıyor ona da işkenceler ediyor. Hem psikolojik olarak hem de bedensel olarak. Tabi bir hafta önce kaçtı şükürler olsun ki. Ama sam hâlâ her yerde onu arıyor."

Sinirle sitem etti jisung.

"Peki ya sen!? Sen neden bunları bana anlatmadın!? Neden ona yardım etmedin!?"

"Yapamadım! Denedim. Yerini biliyordum gidip kurtarmaya çalıştım. Fakat o beni buldu ve.."

Tişörtünün eteklerinden tutarak karnını açtı ve hâlâ izi olan bıçak yarasını gösterdi.

"Bir daha oraya gitmeye cesaret edemedim. Beni tehdit etti. Hyunjinle, senle.."

Güveniyordu sevgilisine. O ona yalan söylemezdi. İnanıyordu buna. Sevgilisinin yanağını okşayıp gülümsedi jisung.

"Onları bulup gidelim burdan. Bu pisliğin bizi bulamayacağı bir yere."

Minho ilk başta çantasının her yerine baktığını sanmıştı fakat tek bir yere bakmamıştı. Çantasının alt kısmına sonradan dikilerek eklenen bir bölme ve o bölmenin içerisindeki ses kaydetme cihazı.

**

YEJİ'NİN ANLATIMI İLE

Abim Hyunjin bu bir hafta içerisinde ne kadar aynı evde kalıyor olsalarda olabildiğince görünmemeye çalışmıştı felix'e. Onunla birçok kez konuşmuş olsam da hep aynı cümleyi kuruyordu. "Beni görünce vereceği tepkilerden korkuyorum yeji. Sırf o puşt yüzünden benden korkmasını istemiyorum. Ben ona birşey yapmadım." Diyordu hep. İkisi de aynı psikolog ile görüşüyordu ama hyunjin sırf ona görünmemek için felix'in seansı bittiği zaman giriyordu seansına. Şimdi ise odasında bunu tekrar onunla konuşmaya, onu ikna etmeye çalışıyordum.

"Hadi ama abi lütfen. İlk başta korkması çok normal ama alışacaktır. Böyle devam edemezsin. İzin ver bugünkü seansa beraber girin."

"Olmaz dedim yeji. Daha kaç kere diyeceğim. Onun beni görünce vereceği tepkilere hazır değilim. Onun benden korkmasını istemiyorum. Sevdiğim çocuğun benden korkması isteyeceğim son şey bile değil."

"Bu korkma sadece bir kere olacak. Buna eminim. Onunla konuşacağım. Senin hakkında bir tereddütü kalmayacaktır."

Derin bir nefes aldı.

"Neden bu kadar ısrarcısın ki?"

"Senin iyiliğini düşünüyorum. Sadece sizin değil aynı zamanda felix'in de."

Başını iki yana salladı "pff" gibi bir ses çıkararak.

"Lütfen abi yalvarırım. Kaç ay sonra kavuşmuşuz. Beni kıracak mısın?"

Dudaklarımı büzüp ona baktım. Bir süre boyunca yüzümü inceledikten sonra teslim olmuş gibi ellerini havaya kaldırdı.

"Pekala. Git konuş onunla. Çabuk ol seansın başlamasına 15 dakika kaldı. Bayan minnie birazdan burada olur."

"Abim bee! Hemen konuşmaya gidiyorum. Merak etme sen!"

Koşarak odadan ayrıldım ve felix'in odasına geldim. Kapıyı çaldım ve eğer müsait değilse müsait bir duruma geçmesi için biraz bekledim. Daha sonra ise içeriye girdim. Yatağında oturmuş kitap okuyordu. Beni görünce gülümsedi.

"Hoşgeldin."

"Hoşbuldumm. Seninle birşey konuşacaktım."

Tabi der gibi yanını gösterdi ve yatağa birkaç kez otur dercesine vurdu. Hemen yanına gidip oturdum ve vakit kaybetmeden konuşmaya başladım.

"Sam'in şu semi kaçıran piçin bir kardeşi hyunjin'in bu evde olduğunu ve sana görünmek istemediğini söylemiştim."

Kafasını sallayıp dinlemeye devam etti.

"Onun seninle konuşmak istememesinin bir nedeni var o da.. sam'in ikizi olması."

Felix'in yüzünde ani bir değişim oldu. Korkuyor gibiydi.

"Senin ondan korkmandan korkuyor. Bugün onu zar zor ikna ettim seansa beraber katılmanız için. Onunla tanışmak ister misin?"

Gerildiği her hâlinden belli oluyordu. Merakla cevabını bekledim. Bir süre düşündü daha sonra hafiften titreyen ellerini oynattı.

"Evet, isterim."

Gülümsedim ona doğru.

"Korkacak birşey olmadığını bilmelisin. Merak etme yanınızda olacağım."

Başını salladı biraz rahatlamış bir şekilde.

Saate baktığımda seansın başlamak üzere olduğunu gördüm.

"Hadi gidelim. Başlamak üzere."

Beraber aşağıya indik.

**********

Merhabalar yeni bölüm karşınızda. Diğer bölümü de yarın veya çarşamba atmaya çalışacağım.

Aslında hiç fic yazasım yoktu. Birkaç günüm oldukça berbat geçiyor. Motivasyonum gram yok. İki aydır benimle olan kedimi başka birine vermek zorunda kaldım ve bu beni oldukça üzdü. Diğer sorunların da ardı arkası kesilmedi. Ama sizi de merakta bırakmadan hemen atmak istedim. Bu yüzden keyifli okumalarr<3

Eğer benim gibi morali bozuk olanlar varsa Mel robbins'in bu sözü size küçük bir motivasyon olur belki;

Şuan stres yaptığın konuların %90'ı bundan bir yıl sonra aklına bile gelmeyecek. Derin bir nefes al.
-Mel Robbins

Umarım hepiniz her zaman iyi olursunuz.

Kendinize çok iyi bakın hoşçakalınn :)